Η Κυβερνώντες πουλάνε την Ελλάδα. Και ο λαός; Άραγε κοιμούντε;

Τα έξι πωλητήρια "φωτιά" - Ποια φιλέτα του δημοσίου βγαίνυον στο σφυρί

Υπουργοί, βουλευτές, Δημάρχοι και γενικά οι ανθρώποι του συστήματος, νυν και πρώην, κάνουν Πάσχα κάθε ημέρα με ακριβά σπίτια, ακριβά αυτοκίνητα, ακριβές διακοπές, τα παιδιά τους σε ακριβά πανεπιστήμια, όπως αυτά της Βοστώνης (Harvard, MIT, -Εμ Αϊ Τι-, Boston University, Tufts University, Boston College, Northeastern University) και άλλα.  Και ο Ελληνικός λαός ζει με την ψυχή στο στόμα.  Χιλιάδες οι αυτοκτονίες, χιλιάδες επιχειρήσεις κατέβασαν τα ρολά.  Νοσοκομία χωρίς εφόδια, αστυνομικά αυτοκίνητα χωρίς καύσιμα, στρατιωτικά αυτοκίνητα, αεροπλάνα και μηχανοκίνητα με πολλές ελλείψεις και προβλήματα.  Οι επιστήμωνες ματακομίζουν στην Ευρώπη, ΗΠΑ και Αυστραλία.  Και αυτά μόλις λίγους μήνες από μιά μεγάλη αναταραχή στη περιοχή.  

Και οι Έλληνες;  Ο περήφανος λαός, συνεχίζει... περισσότερο από φιλότιμο.  

Η Σύνταξη

Στο μάτι του κυκλώνα βρίσκονται έξι καυτές ιδιωτικοποιήσεις οι οποίες βρίσκονται στη γκρίζα ζώνη της συμφωνίας του καλοκαιριού, αφού αποτελούν μεν μέρος της λίστας με τα 23 περιουσιακά στοιχεία που αναφέρονται στο Παράρτημα της συμφωνίας, ("Asset Development Plan"- ADP) δεν είναι όμως στις 9+2 (Εγνατία Οδός και ΟΤΕ) που υπάρχει δέσμευση να ολοκληρωθούν.

Μεταξύ αυτών οι έξι είναι εταιρίες υψηλού στρατηγικού ενδιαφέροντος και κοινωνικής σημασίας, όπως τα ΕΛΠΕ, η ΔΕΗ, η ΔΕΠΑ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ και τα ΕΛΤΑ για τις οποίες ήδη συγκρούστηκαν υπουργοί Σπρίτζης και Σκουρλέτης που τις εποπτεύουν, με το ΤΑΙΠΕΔ, όπου έχουν περάσει οι μετοχές τους, αφήνοντας υπονοούμενα ότι κινείται αντίθετα από τις οδηγίες της κυβέρνησης. Ωστόσο το ΤΑΙΠΕΔ διαβεβαιώνει ότι για τις 6 σημαντικές συμμετοχές του Δημοσίου δεν προχωρούν οι διαδικασίες μέχρι να δοθούν τελικές εντολές με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Τα 6 φιλέτα

-ΕΛΠΕ: Το μεγαλύτερο ελληνικό διυλιστήριο πρωταγωνιστεί στην αγορά της νοτιανατολικής Ευρώπης. Το ΤΑΙΠΕΔ κατέχει το 35% των μετοχών της εταιρείας, με το 42% να ανήκει στον όμιλο Λάτση ενώ το υπόλοιπο διαπραγματεύεται στο Χρηματιστήριο. Πρόκειται για εταιρεία φιλέτο, με ισχυρά οικονομικά μεγέθη, στρατηγική σημασία και μεγάλες προοπτικές για την οποία υπάρχει μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον. Η κυβέρνηση αντιτίθεται στην πώληση του μεριδίου του Ελληνικού Δημοσίου όμως αποτελεί μια από τις ιδιωτικοποιήσεις –στόχο για τους δανειστές.

-ΔΕΗ: Οι θεσμοί , σύμφωνα με πληροφορίες, ζητούν την πώληση του 51% της ΔΕΗ, δηλαδή να μεταβιβαστεί το επιπλέον 34% της ΔΕΗ στο ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο ήδη κατέχει το 17%, ώστε στο Ταμείο να περάσει το σύνολο των μετοχών του Δημοσίου προς "αξιοποίηση". Το χρονοδιάγραμμα θα τεθεί μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Τα επόμενα βήματα περιλαμβάνουν την πρόσληψη συμβούλων αλλά και την χάραξη στρατηγικής για την πώληση από το ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ μέχρι το τέλος του 2016.Θα πρέπει να προηγηθεί η απόσχιση και μεταβίβαση του ΑΔΜΗΕ και η οριστικοποίηση του σχεδίου για τη δημιουργία κοινοπραξιών με διεθνείς εταιρείες.

-ΔΕΠΑ: Στο στόχαστρο της νέας φάσης αξιοποίησης είναι και το 65% των της ΔΕΠΑ που κατέχει το ΤΑΙΠΕΔ αν και επαλειμμένα έχει εκφραστεί κυβερνητικό βέτο σε σχέδια πώλησης. Η ΔΕΠΑ είναι ο επίσημος εισαγωγέας και διανομέας φυσικού αερίου και κατέχει το 51% των Εταιρειών Διανομής Αερίου Αττικής, Θεσσαλονίκης και Θεσσαλίας, που προμηθεύουν τους πελάτες λιανικού εμπορίου στις αντίστοιχες περιοχές.

-ΕΥΔΑΠ: Η πώληση μειοψηφικού ποσοστού της ΕΥΔΑΠ επανέρχεται με τις συζητήσεις για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης καθώς υπάρχει δέσμευση ότι το 50% συν 1 μετοχή θα παραμείνει στον έλεγχο του δημοσίου. Σήμερα το ΤΑΙΠΕΔ κατέχει το 27% της ΕΥΔΑΠ και σύμφωνα με το σχέδιο μπορεί να πωληθεί ποσοστό 11%.

-ΕΥΑΘ: Στο ΤΑΙΠΕΔ, στο οποίο βρίσκεται σήμερα το 74,02% των μετοχών της εταιρείας, υπάρχει η δέσμευση ότι το 50% συν 1 μετοχή θα παραμείνει στον έλεγχο του δημοσίου, αλλά το υπόλοιπο 23%, αναμένεται να βγει στον αγορά προς πώληση. Σε παρουσίαση της εταιρείας σε οικονομικούς αναλυτές τονίστηκε ότι η ΕΥΑΘ ΑΕ, μία εταιρεία που έχει πλήρως εξυγιανθεί επιτυγχάνει αύξηση κερδών και μάλιστα των ΕΒΙΤDA (λειτουργικών), δίνει στους μετόχους μέρισμα, υλοποιεί επενδύσεις σε υποδομές ενώ προκήρυξε και το μεγάλο έργο των λειτουργικών επενδύσεων στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων.

-ΕΛΤΑ: Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛΤΑ) αποτελούν την κύρια ταχυδρομική υπηρεσία στην Ελληνική Αγορά και πραγματοποιούν σχέδιο αναδιάρθρωσης, μείωσης κόστους, επέκτασης δραστηριοτήτων και αύξησης της αποδοτικότητας. Το ΤΑΙΠΕΔ κατέχει το 90% του μετοχικού κεφαλαίου ενώ το υπόλοιπο 10% ανήκει στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (ΤΤ). Οι Lazard Freres και Pricewaterhouse Coopers Business solutions έχουν αναλάβει το έργο του χρηματοοικονομικού συμβούλου του Ελληνικού Δημοσίου για την αποκρατικοποίηση της εταιρείας.

Οι υπόλοιπες εν αναμονή
- «Ακτή και Κάμπινγκ Ποσειδίου Καλάνδρας» Χαλκιδικής: Η διαδικασία για την πώληση του 100% της εταιρείας ειδικού σκοπού ακυρώθηκε λόγω των σημαντικών αλλαγών που προωθούνται στο ΕΣΧΑΔΑ.Ο διαγωνισμός κάποια στιγμή θα επαναπροκηρυχθεί.
- Ιππόδρομος Μαρκόπουλου: Προωθείται συμφωνία παραχώρησης του δικαιώματος χρήσης και εκμετάλλευσης του ιπποδρόμου για 40 χρόνια. Η διαδικασία πάγωσε, εν όψει της διαμόρφωσης του νέου Ταμείου.
-Διάφορα ακίνητα
- Μαρίνες

Οι δύο που προχωρούν
-ΟΤΕ: Στο ΤΑΙΠΕΔ ανήκει το 6% του ΟΤΕ και τα δικαιώματα ψήφου επιπλέον 4% των μετοχών που ανήκουν στο ΙΚΑ. Ατύπως, έχει δοθεί πράσινο φως για την πώληση του μεριδίου του Δημοσίου προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία.
-Εγνατία Οδός: Η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ προχώρησε προ εβδομάδων στην προκήρυξη τριών διαγωνισμών για την πρόσληψη τριών συμβούλων για το σχεδιασμό της παραχώρησης για 35 χρόνια της Εγνατίας Οδού καθώς και τριών κάθετων οδικών αξόνων.

Τι λέει η ελληνική πλευρά
Οι υπουργοί Τσακαλώτος, και Σταθάκης αλλά και Σκουρλέτης και Σπρίτζης υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει δέσμευση ιδιωτικοποιήσεων πέρα από τις 9, τα κοινοβούλια όμως της Γερμανίας και της Ολλανδίας από τα οποία πέρασε το ελληνικό πρόγραμμα τον Αύγουστο ψήφισαν τα δύο παραρτήματα. Το πρώτο αφορούσε το Στρατηγικό Σχέδιο Αξιοποίησης ("Asset Development Plan"- ADP) του ΤΑΙΠΕΔ που συμπεριελάμβανε 23 περιουσιακά στοιχεία τα οποία βρίσκονταν στην ιδιοκτησία του ΤΑΙΠΕΔ από τις 31/12/2014. Το δεύτερο παράρτημα περιελάμβανε 74 προαπαιτούμενα (prior actions) που όφειλε να κάνει το Δημόσιο, προκειμένου να υλοποιηθούν οι 23 αποκρατικοποιήσεις.

Η σημασία των ιδιωτικοποιήσεων για τους δανειστές είναι μεγάλη αφού αποτελούν ένα είδος collateral για τα δάνεια που έχουν δώσει στην Ελλάδα και επιμένουν για την ολοκλήρωση τους. Όμως η ελληνική πλευρά, θέλει να διατηρήσει τον έλεγχο του Δημοσίου σε όσο γίνεται περισσότερες και να προωθήσει επιλογές αξιοποίησης αντί για πώληση. Γι αυτό και οι υπουργοί της κυβέρνησης αρνούνται ότι υπάρχει συμφωνία πώλησης και για τα 23 περιουσιακά στοιχεία.

Η ασάφεια αυτή αναμένεται να λυθεί με την οριστικοποίηση της αξιολόγησης και της συμφωνίας για το Νέο Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιου Πλούτου στο οποίο και θα περάσουν το σύνολο των συμμετοχών του Δημοσίου αλλά και θα καθοριστούν οι τρόποι αξιοποίησής τους.

Πηγή: www.parapolitika.gr

Ο Πούτιν στην Αθήνα με σχέδιο εναλλακτικό αγωγό με υποθαλάσσια διασύνδεση Ελλάδας- Ιταλίας

Δευτέρα, 2 Μαΐου, 2016

Βαρύνουσας πολιτικής σημασίας τόσο για τη ρωσική πλευρά, η οποία προσβλέπει στη στήριξη της Ελλάδας για την προώθηση της νέας γεωπολιτικής στρατηγικής της στην ευρύτερη περιοχή, όσο και για την ελληνική κυβέρνηση, η οποία θα επιχειρήσει εκ νέου να αξιοποιήσει το «ρωσικό χαρτί» ως μοχλό πίεσης στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους της, χαρακτηρίζεται η επίσημη επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Πούτιν στην Αθήνα, στις 28 Μαΐου.

Σύμφωνα με την «Καθημερινή», σε ό,τι αφορά τους αγωγούς φυσικού αερίου, η Ρωσία, μετά την ακύρωση του South Stream και την εγκατάλειψη του Τurkish Stream αλλά και της προβληματικής ουκρανικής οδού, αναζητεί νέα δίοδο για την μεταφορά αερίου της Gazprom στη Νότια Ευρώπη, στοχεύοντας πάντα και στο να ανακόψει τον ανταγωνισμό που θα προέλθει από την κατασκευή του αγωγού Tap, που θα αποτελέσει το όχημα για την είσοδο αζέρικου αερίου στη μεγάλη ευρωπαϊκή αγορά. Σε αυτό το πλαίσιο, και παρά τις αντιδράσεις Βρυξελλών και ΗΠΑ, έχει αποσπάσει ήδη τη στήριξη Ελλάδας και Ιταλίας για την αναβίωση του ελληνοϊταλικού αγωγού IGI, που σχεδιάστηκε ως έργο που θα βοηθήσει στην πολιτική διαφοροποίησης πηγών και οδεύσεων της Ε.Ε. από την υψηλή ενεργειακή ρωσική εξάρτηση.

Η πρώτη στήριξη Ελλάδας και Ιταλίας σε αυτή την κατεύθυνση εκφράστηκε μέσω της υπογραφής μνημονίου μεταξύ ΔΕΠΑ, Εdison και Gazprom για τη διερεύνηση των δυνατοτήτων αναβίωσης του IGI, προκειμένου να μεταφερθεί ρωσικό αέριο τον Φεβρουάριο στη Ρώμη. Κατά την επίσκεψή του στις 28 Μαΐου στην Αθήνα, ο πρόεδρος Πούτιν θα επιδιώξει να διασφαλίσει την περαιτέρω στήριξη της ελληνικής πλευράς, με αντάλλαγμα τη στήριξη της Ρωσίας στο ελληνικό πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων.

Η ελληνική κυβέρνηση, όπως έχει φανεί και από τις δηλώσεις του υπουργού Ενέργειας και Περιβάλλοντος Πάνου Σκουρλέτη, προσδοκά στη στήριξη της ρωσικής πλευράς και στην υλοποίηση του σχεδίου συμπράξεων ιδιωτών με τη ΔΕΗ σε υφιστάμενες ή νέες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, μέσω του οποίου επιχειρεί να αποφύγει το δυσμενές σενάριο πώλησης μονάδων. Η ρωσική πλευρά μέχρι σήμερα τουλάχιστον ξεκινούσε αυτήν τη συζήτηση, επαναφέροντας τις υποχρεώσεις της Ελλάδας έναντι παλαιών αντισταθμιστικών οφειλών που συνδέονται με τις πρώτες συμβάσεις προμήθειας φυσικού αερίου. Τώρα η ρωσική πλευρά ζητεί την απευθείας ανάθεση του λιγνιτικού κοιτάσματος της Βεύης, ενώ το υπουργείο και η ΔΕΗ επιδιώκουν τη συμμετοχή ρωσικών εταιρειών στην κατασκευή της νέας Μονάδας Μελίτη 2, μέσα από ένα κοινοπρακτικό σχήμα με τη ΔΕΗ, στο οποίο θα μπορούσε να μπει και η εν λειτουργία Μονάδα Μελίτη 1, όπως και το εν λειτουργία ορυχείο για την τροφοδοσία της. Ο Ρώσος πρόεδρος αναμένεται να επαναδιατυπώσει στον κ. Αλέξη Τσίπρα το ενδιαφέρον ρωσικών εταιρειών για τα ΕΛΠΕ και τη ΔΕΠΑ.

Η Αθήνα θα πρέπει, πάντως, να αξιολογήσει το νέο άνοιγμα προς τη ρωσική πλευρά, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τόσο τις ενστάσεις των εταίρων της σε Ευρώπη και ΗΠΑ όσο και την πολύ πρόσφατη αρνητική εμπειρία της στάσης της Ρωσίας στο ελληνικό πρόβλημα, έναν χρόνο πριν. Βασικός άξονας ήταν τότε ο αγωγός Τurkish Stream και οι περίφημες προκαταβολές για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους, και τώρα ο IGI με ό,τι αυτός συνδυασθεί...

Αμφίβολη η επίσκεψη στο Άγιο Όρος

Πάντως σύμφωνα με το «Έθνος», η διαμάχη ανάμεσα στους Αγιορείτες και στη Ρωσία για το μετόχι του Αγίου Νικολάου στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας ρίχνει βαριά τη σκιά της στον εορτασμό -στα τέλη Μαΐου- για τη χιλιόχρονη παρουσία Ρώσων μοναχών στο Αγιον Ορος, δυσκολεύοντας την επίσκεψη Πούτιν εκεί, παρότι θα βρίσκεται στην Ελλάδα για επίσημη επίσκεψη.

Ωστόσο, ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, Κύριλλος, θα μεταβεί τελικά στις 27 Μαΐου για δύο μέρες στο Αγιον Ορος: σε επιστολή που απέστειλε στον Βαρθολομαίο την περασμένη εβδομάδα αναφέρει ότι η επίσκεψή του θα είναι προσκυνηματικού χαρακτήρα.

Παρά την επιθυμία του να συλλειτουργήσουν με τον κ. Βαρθολομαίο, κάτι τέτοιο δεν θα γίνει, καθώς ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν θέλει να «νομιμοποιήσει» τη ρωσική πρωτοβουλία, όπως αναφέρεται (τρελά πράγματα δηλαδή, κατά τα άλλα "αγαπάτε αλλήλους"!!!

Πριν από δέκα μέρες επισκέφθηκαν τον Αθω δέκα μέλη των αρχών ασφαλείας υψηλών προσώπων της Ρωσίας και σε σύσκεψη που είχαν με μέλη της Ιεράς Επιστασίας, της διοίκησης του Αγίου Ορους και της Ελληνικής Αστυνομίας, διερεύνησαν θέματα ασφάλειας, ενώ έφυγαν χωρίς να δεσμευτούν για κάτι - και ιδιαίτερα για το ενδεχόμενο επίσκεψης του Βλ. Πούτιν.

Μέσα στις πολλές διαφορές που έχουν προκύψει ανάμεσα στα δύο Πατριαρχεία ήταν και το αγιορείτικο μετόχι του Αγίου Νικολάου στην Κόκκινη Πλατεία: «Ε, όχι να σας βάλουμε και στην Κόκκινη Πλατεία», ήταν η απάντηση των Ρώσων στο αίτημα των Αγιορειτών στο να επανέλθουν στο μετόχι του Αγίου Νικολάου, το οποίο ανήκε στη Μονή Ιβήρων από το 1660 -επρόκειτο για δωρεά του τσάρου μετά την αποστολή στη Μόσχα αντιγράφου της εικόνας της Παναγίας της Πορταΐτισσας- έως τη δήμευσή του από το καθεστώς του Στάλιν τη δεκαετία του '30.

Η φράση αυτή έβαλε τέλος στον διάλογο των δύο αντιπροσωπειών και πλέον ο λαμπρός εορτασμός θα γίνει στη Μόσχα, ενώ στο Αγιον Ορος οι εκδηλώσεις θα είναι περιορισμένες και σε πολύ χαμηλούς τόνους στο ρωσικό μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα.

Ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα

«Αυτοί θα κάνουν γιορτή κι εμείς μνημόσυνο για το μετόχι του Αγίου Νικολάου, για χρυσόβουλλα, εικόνες και χειρόγραφα; Αυτό δεν το επιτρέπουμε», ήταν η απάντηση που έδωσαν μέσω του «Εθνους» μοναχοί-εκπρόσωποι στην Ιερά Κοινότητα.

Οι ίδιοι εκτιμούν ότι τελικά ο πρόεδρος Πούτιν που θα βρίσκεται στην Αθήνα στις 28 Μαΐου, δεν θα μεταβεί στο Αγιον Ορος, καθώς δεν θα υπάρχουν λαμπροί εορτασμοί, όπως το είχε προγραμματίσει η ρωσική πλευρά.

Αλλες πληροφορίες ωστόσο αναφέρουν ότι ο Ρώσος πρόεδρος δεν αποκλείεται να κάνει μια σύντομη προσκυνηματικού τύπου επίσκεψη στο Αγιον Ορος, στη μονή του Αγίου Παντελεήμονος, σε μια συμβολική κίνηση για να «επιβεβαιώσει» ότι αποτελεί την «έδρα» του ρωσικού μοναχισμού, καθώς σήμερα η πλειονότητα των μοναχών είναι Ουκρανοί.

Οι Αγιορείτες μοναχοί δεν επιθυμούσαν από την αρχή να γίνει εορτασμός για τη χιλιετή παρουσία Ρώσων μοναχών στο Αγιον Ορος, αλλά εκδηλώσεις για τις χιλιετείς σχέσεις των δύο χωρών.

«Ο Χριστιανισμός καθιερώθηκε ως επίσημη θρησκεία των Ρώσων το 986 από τον Βλαδίμηρο Α΄, Μέγα Πρίγκιπα του Κιέβου. Μέσα σε 30 χρόνια διαδόθηκε τόσο πολύ ο Χριστιανισμός, που ίδρυσαν και μοναστήρι;», αναρωτιούνται οι Αγιορείτες και προσθέτουν: «Σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να δίνουμε εθνική ταυτότητα στον Αθω. Εδώ δεν υπάρχει ρωσικός Χριστιανισμός, σερβικός κ.ο.κ., κανένα μοναστήρι δεν έχει για μας εθνικό προσδιορισμό. Διαφορετικά αλλοιώνεται η ταυτότητα του μοναχισμού και δημιουργούνται άλλου τύπου προβλήματα».

Ο διάλογος συνεχιζόταν, έστω και με προβλήματα, μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβριο, οπότε εμφανίστηκαν οι πρώτες σοβαρές διαφωνίες και τελικά διακόπηκε με απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Πηγή: Καθημερινή, Εθνος

Μήνυμα Τσίπρα για το Πάσχα: "Τα δύσκολα είναι πίσω μας"

Δευτέρα, 2 Μαΐου, 2016

Εύχομαι να μην πηγαίνει με την όπισθεν!

Ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Εθνικής Αμυνας στη φρεγάτα του Πολεμικού Ναυτικού

Το μήνυμα ότι η Ελλάδα αφήνει πίσω της τα δύσκολα και περνάει σε μια καινούργια εποχή, με όραμα για ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο και τον λαό αλλά και με τις αξίες της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, έστειλε ο πρωθυπουργός από τη φρεγάτα του Πολεμικού Ναυτικού «Αδρίας».

"Σήμερα μέρα λαμπρή για την Ορθοδοξία, για την Ελλάδα, για τον Ελληνισμό απανταχού της γης. Θέλω από εδώ, από τη Φρεγάτα «Αδρίας» στη μέση του Αιγαίου, να απευθυνθώ σε όλους τους Έλληνες και σε όλες τις Ελληνίδες με τις θερμότερες ευχές μου για χρόνια πολλά και καλό Πάσχα", δήλωσε ο πρωθυπουργός από την Φρεγάτα του Πολεμικού Ναυτικού.

«Ο τόπος μας, ο ελληνικός λαός, τα προηγούμενα χρόνια πορεύθηκε σε θάλασσα φουρτουνιασμένη, με ακλόνητη, όμως, πυξίδα τις αξίες μας. Ο τόπος βρέθηκε στο επίκεντρο μιας πρωτοφανούς κρίσης οικονομικής αλλά και προσφυγικής, στην καρδιά των δύο σημαντικότερων κρίσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, υπερασπιζόμενος όμως αξίες», ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας και υπογράμμισε ότι «στην προσφυγική κρίση υπερασπιστήκαμε την αλληλεγγύη και τον ανθρωπισμό σε μια εποχή που η Ευρώπη, μήτρα αυτών των ιδεών, δείχνει να τις ξεχνά. Στην οικονομική κρίση, με αξιοπρέπεια σταθήκαμε όρθιοι. Υπερασπιστήκαμε έως το τέλος την ευρωπαϊκή ενότητα, αλλά και την κοινωνική δικαιοσύνη και την δημοκρατία».

«Σήμερα βρισκόμαστε στο τέλος μιας δύσκολης περιπέτειας. Τα δύσκολα είναι πίσω μας, καλύτερες μέρες έρχονται. Γιορτάζουμε λοιπόν σήμερα το Πάσχα, που σηματοδοτεί και το πέρασμα σε μια καινούρια εποχή, με ελπίδα, αισιοδοξία και αποφασιστικότητα.

Ότι αφήνουμε πίσω μας τα δύσκολα και με αισιοδοξία αλλά και όραμα ατενίζουμε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο και τον λαό. Πάντοτε υπερασπιζόμενοι αξίες, την αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο, την δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη», είπε ο Πρωθυπουργός και ευχήθηκε: «Χρόνια πολλά σε όλους και σε όλες. Καλή δύναμη και αισιοδοξία για τα καλύτερα που έρχονται».

Νωρίτερα ο κ. Τσίπρας μαζί με τον υπουργό Εθνικής 'Αμυνας Πάνο Καμμένο αντάλλαξαν ευχές και τήρησαν το έθιμο της Λαμπρής τσουγκρίζοντας κόκκινα αυγά με τους αξιωματικούς και το πλήρωμα.

Αλέξης Τσίπρας και Πάνος Καμμένος παρακολούθησαν το σούβλισμα του οβελία στο κατάστρωμα συνομίλησαν με αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες ενώ επισκέφθηκαν και τη γέφυρα και το κέντρο επιχειρήσεων του πλοίου όπου ενημερώθηκαν από τον κυβερνήτη.

Ο Πρωθυπουργός συνομίλησε με τον κυβερνήτη πλοίου που βρισκόταν σε αποστολή στο Αιγαίο.

Ο Πρωθυπουργός εξήρε την ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων που φυλάνε την εθνική ακεραιότητα ως «κόρη οφθαλμού».

"Στη φρεγάτα του Πολεμικού Ναυτικού «Αδρίας». Χρόνια πολλά και καλό Πάσχα σε όλες και όλους», είναι το μήνυμα που ανέβασε πριν από λίγο στον λογαριασμό του στο twitter ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με μια φωτογραφία από τη στιγμή που τσουγκρίζει τα κόκκινα αυγά με τους αξιωματικούς και το πλήρωμα της φρεγάτας του Πολεμικού Ναυτικού.   (Οι ευχές του Έλληνα Πρωθυπουργού ήρθαν μετά τις ευχές του Ομπάμα!).

Για να μαθαίνουμε: Όταν ο Μίμης Δομάζος παντρεύεται τη Μοσχολιού και οι Έλληνες βγαίνουν στους δρόμους

αν σήμερα, 1η Μαΐου του 1967, ενώνονται με τα ιερά δεσμά του γάμου δύο λαϊκά είδωλα και η Ελλάδα... παραλύει. Ο Μίμης ΔοΔευτέρα, 2 Μαΐου, 2016μάζος και η Βίκυ Μοσχολιού.

Στην Ελλάδα του '60 οι γάμοι επωνύμων ήταν το όπιο του λαού. Από τους Βασιλικούς γάμους μέχρι αυτόν της Βουγιουκλάκη με τον Παπαμιχαήλ και του Δομάζου με τη Μοσχολιού, ο κόσμος έβρισκε την ευκαιρία να δει από κοντά τα ινδάλματά του και να μοιραστεί κάτι από τις χαρές τους. Να ζήσει την πολυτέλεια που δεν είχε, να ζήσει το όνειρο που έμοιαζε άπιαστο.  Εξάλλου, είναι η εποχή που ο ελληνικός λαός ψάχνει για ινδάλματα. Ψάχνει για διέξοδο, ψάχνει εκείνες τις ψυχικές καταστάσεις που του είχαν στερήσει η Κατοχή και ο εμφύλιος. Ο κινηματογράφος ήταν το μέσο της διασκέδασης, το τραγούδι της διαφυγής και το ποδόσφαιρο είχε αρχίσει να μπαίνει για τα καλά στη ζωή του Έλληνα. Χωρίς ακρότητες, χωρίς φανατισμούς, με γνώμονα τη χαρά και τη διασκέδαση.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΓΙΟΡΤΗ

Ο γάμος του πιο αγαπημένου ζευγαριού στην ιστορία της Ελλάδας, της Αλίκης Βουγιουκλάκης και του Δημήτρη Παπαμιχαήλ, δημιούργησε νέα... μονάδα μέτρησης λαοθάλασσας, ενθουσιασμού και πανελλήνιας συγκίνησης. Πολλοί έσπευσαν να καταγράψουν σε διάφορα χρονογραφήματα πως τούτο το γεγονός θα μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ως αξεπέραστο. Κι όμως, δύο χρόνια μετά, την 1η Μαϊου του 1967, όταν ο Μίμης Δομάζος και η Βίκυ Μοσχολιού αποφάσισαν να ενωθούν με τα ιερά δεσμά, οι Έλληνες βγήκαν ξανά στους δρόμους. Σε μία νέα πανελλήνια γιορτή για το διασημότερο ζευγάρι εκείνης της εποχής. Τον μεγάλο αστέρα του Παναθηναϊκού και του ελληνικού ποδοσφαίρου και την πιο αγαπημένη τραγουδίστρια. Ναι, για να γίνουν οι συγκρίσεις του τότε με το τώρα, καλά σκεφτήκατε. Κάτι σαν τον Ντέμη Νικολαϊδη με τη Δέσποινα Βανδή, με τα σημερινά δεδομένα.

Οι δυό τους ήταν λαϊκά είδωλα και ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, ο κόσμος ήθελε να δει από την κλειδαρότρυπα. Ήθελε να μάθει τα πάντα γι' αυτούς, ήθελε να ζήσει τις στιγμές τους, να "κλέψει" κάτι από την προσωπική τους ζωή. Σχεδόν 50 χρόνια μετά, τίποτα δεν έχει αλλάξει ως προς την νοοτροπία του "κουτσομπολιού" και του lifestyle. Μόνο που τότε η λέξη "lifestyle" ήταν άγνωστη.

Την πρωτομαγιά του 1967, λοιπόν, η Ελλάδα ζούσε το μεγαλύτερο γεγονός εκείνης της χρονιάς. Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους και οι γυναίκες έπαιρναν θέση για να δουν από κοντά όσα ήθελαν να μάθουν και να συζητούν τις επόμενες μέρες στη γειτονιά. Θέλετε γιατί λίγο καιρό πριν είχαμε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου; Θέλετε γιατί η Ελλάδα έμπαινε στο γύψο; Θέλετε λόγω κουτσομπολιού; Θέλετε όλα αυτά μαζί; Το θέμα είναι ότι περισσότεροι από 30.000 Έλληνες θέλησαν να δουν από κοντά τον γάμο του διασημότερου ζευγαριού εκείνης της χρονιάς.

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΠΑΝΤΟΥ

Πρώτο θέμα στις κοσμικές στήλες των εφημερίδων, σε κάποιες εξ αυτών ακόμα και πρωτοσέλιδο. Οι δημοσιογράφοι ετοίμασαν τα σχέδιά τους μέρες πριν για να αποκτήσουν την καλύτερη δυνατή θέση και οι χιλιάδες κόσμου άρχισαν να καταφτάνουν στην Μητρόπολη Αθηνών για το μυστήριο. Ήταν τόσοι οι θεατές, οι φίλοι και συγγενείς του ζευγαριού και οι δημοσιογράφοι, που ο Δομάζος με τη Μοσχολιού χρειάστηκαν τη βοήθεια ενός... φίλου παλαιστή για να ανοίξει ο δρόμος και να καταφέρουν να φτάσουν στην εκκλησία. Ήταν τέτοιες οι εκδηλώσεις αγάπης και λατρείας, που το ζεύγος κινδύνευσε να λιντσαριστεί, όπως έγραφε χαρακτηριστικά ο Τύπος της εποχής.

Εκείνος ήταν ήδη το πρώτο όνομα στον Παναθηναϊκό και την Εθνική ομάδα. Με τέσσερα πρωταθλήματα στο παλμαρέ του και το πλούσιο ταλέντο του να ξεδιπλώνεται στα χωμάτινα γήπεδα της Ελλάδας, ο Μίμης Δομάζος ήταν ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει ο ελληνικός αθλητισμός και δη το ποδόσφαιρο. Το πακέτο του "στρατηγού" περιλάμβανε και τα στοιχεία εκείνα που τον έκαναν αστέρα. Ήταν ένας bon viveur εντός κι εκτός γηπέδων και για την εποχή του ήταν ο ορισμός του celebrity.

Εκείνη, έχει παρουσιαστεί στο ελληνικό κοινό λίγα χρόνια νωρίτερα. Αρχές δεκαετίας του '60, άρχισε την καριέρα της δίπλα στον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τη Δούκισσα. Η κινηματογραφική της παρουσία στην ταινία "Λόλα" όπου ερμήνευσε το "Χάθηκε το φεγγάρι" του Ξαρχάκου, στην κλασική σκηνή του μπαλκονιού, ήταν η στιγμή που την ανεβάζει στην εκτίμηση του κόσμου. Η συνεργασία με τον Γιώργο Ζαμπέτα και τον Μίμη Πλέσσα ήταν το αποκορύφωμα και αυτά που την ανέδειξαν ως τη νούμερο ένα λαϊκή τραγουδίστρια.

Οι δυό τους είχαν όλο το πακέτο για έναν... κινηματογραφικό γάμο. Εξ ου τα απίστευτα σκηνικά κατά τη διάρκεια της τελετής και ο θόρυβος που προκάλεσε η απόφασή τους να ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας. Εξάλλου ο Τύπος της εποχής ασχολούνταν με το ζεύγος μήνες πριν. Στις πρώτες επισκέψεις του Δομάζου στο μαγαζί που τραγουδούσε η Μοσχολιού, στα πρώτα ραντεβού, στις πρώτες κοινές εμφανίσεις τους.

Όταν η τραγουδίστρια παντρεύτηκε τον "στρατηγό", εντάχθηκε και επισήμως στην οικογένεια του Παναθηναϊκού. Έγινε φανατική υποστηρίκτρια του τριφυλλιού με συχνές επισκέψεις στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Κάτι, βέβαια, που οι αντίπαλοι φρόντιζαν να... εκμεταλλευτούν με υβριστικά συνθήματα εναντίον της (ναι, γίνονταν και τότε) για να εκνευρίσουν τον Δομάζο.

Η ΓΡΟΥΣΟΥΖΙΑ ΜΕ ΤΗ ΒΕΡΑ

Οι δυό τους απέκτησαν δύο κόρες και 12 χρόνια μετά ακολούθησαν χωριστούς δρόμους. Οι... κουτσομπόλες της εποχής δικαιώθηκαν με το "κακό σημάδι" την ώρα του γάμου. Βλέπετε, σε μία χώρα των προλήψεων και του "κακού ματιού", το να πέφτει η βέρα την ώρα της τελετής θεωρούνταν η... μέγιστη γρουσουζιά.

Στα καφενεία, τις γειτονιές και τους φωταγωγούς, το συγκεκριμένο περιστατικό σχολιάστηκε και οι όλοι θεωρούσαν δεδομένο το διαζύγιο. Όπως και να 'χει, ο Μίμης Δομάζος και η Βίκυ Μοσχολιού αγαπήθηκαν μεταξύ τους, τους λάτρεψε ο κόσμος, τους είχαν ανάγκη οι Έλληνες της... κλειδαρότρυπας και αποτέλεσαν ένα σημαντικό κεφάλαιο στα κοσμικά γεγονότα της χώρας.

: Ανάσταση στο Κατάκολο, με χιλιάδες κόσμου, παρουσία του υπουργού Κουρουμπλή

Δευτέρα, 2 Μαΐου, 2016

ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟY

Με λαμπρότητα και κατάνυξη εορτάστηκε και φέτος στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου η Ανάσταση του Θεανθρώπου.

Παρουσία εκατοντάδων προσκυνητών μεταξύ αυτών: ο Υπουργός Εσωτερικών Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο πρώην υφυπουργός Παύλος Χαϊκάλης, ο Δήμαρχος Πύργου Γαβρίλης Λιατσής, ο πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου Κατακόλου και εκδότης της εφ.«Πατρίς» Λεωνίδας Βαρουξής, ο αντιπρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου Πύργου Σάκης Αντωνόπουλος, ο αστυνομικός διευθυντής Ηλείας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, ο πρόεδρος των αστυνομικών υπαλλήλων Ηλείας Ηλίας Παναγούλης, τελέστηκε η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία.

Σύμφωνα με πληροφορίες του patrisnews, αυτήν την φορά ο κ.Κουρουμπλής δεν ήρθε για τα σκουπίδια, αλλά για προσωπικούς λόγους για να γιορτάσει τις Άγιες μέρες με δικούς του ανθρώπους που κατάγονται από την Ηλεία.

Πηγή: ΠΑΤΡΙΣ

Άγιος Γεώργιος 275-303

Δευτέρα, 2 Μαΐου, 2016Από τους δημοφιλέστερους Αγίους σε όλο τον χριστιανικό κόσμο. Ονομάζεται, επίσης, Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος. Ειδικά στη χώρα μας, δεν υπάρχει περιοχή που να μην έχει εξωκλήσι ή εκκλησία αφιερωμένη στη μνήμη του, ενώ το όνομα Γεώργιος είναι από τα πλέον συνηθισμένα.

Κατά τους συναξαριστές και την Ιερή Παράδοση, ο Γεώργιος γεννήθηκε μεταξύ 275 και 281 στη Νικομήδεια της Βιθυνίας. Ο πατέρας του Γερόντιος καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Καππαδοκίας και ήταν στρατιωτικός και Συγκλητικός. Η μητέρα του Πολυχρονία καταγόταν από τη Λύδδα της Παλαιστίνης. Και οι δύο γονείς του Γεωργίου είχαν βαπτιστεί χριστιανοί.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η οικογένεια του Αγίου μετακόμισε στη Λύδδα, την πατρίδα της μητέρας του. Σε νεαρή ηλικία, ο Γεώργιος ακολούθησε στρατιωτική καριέρα και εντάχθηκε στο Ρωμαϊκό Στρατό. Γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητες και την ανδρεία του κι έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός τον προήγαγε σε Δούκα (διοικητή) και Κόμη (συνταγματάρχη) στο σώμα της αυτοκρατορικής φρουράς.

Το 303 μ.Χ. ο Διοκλητιανός άρχισε λυσσαλέους διωγμούς κατά των Χριστιανών. Ο Γεώργιος αρνήθηκε να εκτελέσει τις διαταγές του και ομολόγησε την πίστη του. Ο αυτοκράτορας, που δεν περίμενε αυτή τη συμπεριφορά από ένα δικό του άνθρωπο, διέταξε να υποβάλουν τον Γεώργιο σε φρικτά βασανιστήρια, προκειμένου να απαρνηθεί την πίστη του.

Αφού τον λόγχισαν, του ξέσχισαν τις σάρκες με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Ο Γεώργιος υπέμεινε καρτερικά το μαρτύριο και στις 23 Απριλίου 303 αποκεφαλίστηκε στα τείχη της Νικομήδειας. Την ημερομηνία αυτή τιμάται η μνήμη του σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, με εξαίρεση τις ορθόδοξες εκκλησίες, όταν η 23η Απριλίου πέφτει πριν από το Πάσχα ή συμπίπτει με το Πάσχα, επειδή η ακολουθία του περιλαμβάνει αναστάσιμους ύμνους. Στην περίπτωση αυτή, ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται για τη Δευτέρα της Διακαινησίμου.

Το λείψανο του Γεωργίου, μαζί με αυτό της μητέρας του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα, μεταφέρθηκε και τάφηκε στη Λύδδα. Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη Δύση. Επί του τάφου του Γεωργίου ο Μέγας Κωνσταντίνος έκτισε ναό.

Η θαυμαστή καρτερία που επέδειξε ο Γεώργιος κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου του και τα θαύματα που επιτέλεσε, συνετέλεσαν στη μεταστροφή πολλών παριστάμενων Ρωμαίων στον Χριστιανισμό, με επιφανέστερη περίπτωση της συζύγου του Διοκλητιανού, Αλεξάνδρας, η οποία ασπάστηκε τον Χριστιανισμό μαζί με τους δούλους της Απολλώ, Ισαάκιο και Κοδράτο. Η μνήμη τους τιμάται στις 21 Απριλίου.

Η φήμη του Γεωργίου διαδόθηκε σε όλη την Ανατολή. Ήδη, τον 4ο αιώνα υπήρχαν στη Συρία ναοί με το όνομά του, ενώ στην Αίγυπτο είχαν χτιστεί προς τιμήν του 40 ναοί και 3 μοναστήρια. Στην Κωνσταντινούπολη αναφέρεται ναός του Γεωργίου, ήδη, από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Οι εκκλησιαστικοί ποιητές, όπως ο Ρωμανός ο Μελωδός, του αφιέρωσαν θριαμβευτικούς ύμνους και εγκώμια, ανακηρύσσοντάς τον «Αστέρα πολύφωτον, ώσπερ ήλιον λάμποντα», «Πρωταθλητάρχην και πρωτοστράτηγον και μέγαν ταξιάρχην της πίστεως» και της «πίστεως υπέρμαχον και μάρτυρα αήττητον και νικητήν θεόστεπτον», «περιφρουρούντα το εν θαλάσση πλέοντα, τον εν οδώ βαδίζοντα και τον εν νυκτί κοιμώμενον», μεγαλομάρτυρα τροπαιοφόρον, του οποίου, «το θαυμάσιον αυτού όνομα εν πάση τη γη άδεται».

Το απολυτίκιο του Αγίου Γεωργίου

Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής
και των πτωχών υπερασπιστής,
ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος,
τροπαιοφόρε, μεγαλομάρτυς Γεώργιε,
πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ
σωθήναι τα ψυχάς ημών.

Τα αποδοθέντα εις τον Άγιο θαύματα είναι πάμπολλα, μερικά από τα οποία παράδοξα και παράλογα. Από τον 9ο αιώνα κιόλας, ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νικηφόρος Α' αναγκάστηκε να τα αποδοκιμάσει δημοσίως ως «τερατώδεις λήρους» και «φλυαρίας ανάμεστα». Το πλέον υμνηθέν θαύμά του είναι η Δρακοκτονία, που όμως ως μύθος προϋπήρχε. Σύμφωνα με την παράδοση, στα περίχωρα της Κυρήνης, περιοχή της σημερινής Λιβύης, υπήρχε ένα δράκος που παραφύλαγε σε μια πηγή και εμπόδιζε την ύδρευση του χωριού, ενώ κατέτρωγε τους περαστικούς.

Για να εξευμενίσουν τον δράκο, οι χωρικοί του έστελναν κάθε μέρα ως τροφή από ένα παιδί, το οποίο επέλεγαν δια κλήρου. Ο Θεός τους λυπήθηκε κι έστειλε τον Άγιο Γεώργιο για να εξολοθρεύσει τον δράκο, σε μία ημέρα που ήταν έτοιμος να καταβροχθίσει την όμορφη μοναχοκόρη του τοπικού άρχοντα. Ο Άγιος, μετά από φοβερή μονομαχία με τον δράκο, τον σκότωσε κι έσωσε την ωραία κόρη. Τότε, ο πατέρας της, αλλά και όλο το χωριό που ήταν ειδωλολάτρες, βαπτίστηκαν Χριστιανοί.

Το θαύμα αυτό αποδίδεται στην επιβίωση ενός πανάρχαιου εθίμου, της προσφοράς ανθρωποθυσιών στους δαίμονας, που καραδοκούσαν στις πηγές των υδάτων. Ο λαογράφος Νικόλαος Πολίτης το θεωρεί ως αναβίωση του αρχαίου μύθου του Περσέα, που έσωσε την Ανδρομέδα από τέρας. Ο μύθος ήταν ακόμη ζωντανός στην περιοχή της Καππαδοκίας, όπου έδρασε και μαρτύρησε ο Γεώργιος. Η Δρακοκτονία του Αγίου Γεωργίου δεν αναφέρεται στους αρχικούς Βίους του Αγίου, γι' αυτό και μέχρι τον 12ο αιώνα η εκκλησιαστική εικονογραφία τον παρουσιάζει πεζό και όχι επί λευκού ίππου να διατρυπά με το δόρυ του τον δράκο, όπως επικράτησε να εικονίζεται αργότερα.

Ο Άγιος Γεώργιος κατέχει μια σημαντική θέση στο λαϊκό εορτολόγιο. Οι εορτές του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου) και του Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου) ελαμβάνοντο παλαιότερα ως χρονικά ορόσημα για τις αγροτικές και ποιμενικές συμφωνίες (προσλήψεις βοσκών, καλλιέργεια κτημάτων κλπ), καθώς διαιρούν τον χρόνο σε δύο εξαμηνίες. Η γιορτή μέσα στην πασχαλινή περίοδο δίνει την ευκαιρία για ένα ανοιξιάτικο πανηγυρισμό στα πολλά εξωκλήσια και τις στάνες των κτηνοτρόφων, με προσφορά γαλακτερών στους επισκέπτες και ζωοθυσίες (κουρμπάνια) προς τιμή του Αγίου.

Ο Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος είναι ο προστάτης-Άγιος: της Αγγλίας, των χριστιανών της Παλαιστίνης, της Βηρυτού, της Γεωργίας, του βουλγαρικού Στρατού, της Καταλανίας, του Ελληνικού Πεζικού, των Μασόνων, των Προσκόπων, των Σταυροφόρων και της στάνης.

Έθιμα

Στο Όλβιο Ξάνθης αναβιώνει το έθιμο των πεχλιβάνηδων. Νεαροί παλαιστές (πεχλιβάνηδες), φορώντας δερμάτινο παντελόνι και αλειμμένοι με λάδι, επιδίδονται σ ’ένα είδος ελληνορρωμαϊκής πάλης, ιδιαίτερα δημοφιλούς στην Τουρκία. Νικητής αναδεικνύεται αυτός που θα βάλει πλάτη τον αντίπαλό του ή θα του κατεβάσει το παντελόνι. Το έθιμο λέγεται ότι αναπαριστά τη μάχη του Αγίου Γεωργίου με τον δράκο και ήρθε στην Ελλάδα από τους πρόσφυγες της Κωνσταντινούπολης.

Το έθιμο των πεχλιβάνηδων αναβιώνει και στην Ανθή Σερρών. Οι ρίζες του, εδώ, βρίσκονται στα χρόνια της τουρκοκρατίας, όταν τα θαρραλέα παλληκάρια του χωριού, παίρνοντας την ευλογία από τον Αη-Γιώργη, πάλευαν με τα πρωτοπαλίκαρα των Τούρκων και κατάφερναν επιδεικνύοντας δύναμη και θάρρος να τα νικήσουν.

Στο Νέο Σούλι Σερρών γίνεται η αναπαράσταση της νίκης του Αγίου Γεωργίου επί του δράκου από νέους του χωριού. Το δρώμενο της «Δρακοκτονίας» συγκεντρώνει πολύ κόσμο κάθε χρόνο. Ακολουθεί γλέντι με χορό, κρασί και παραδοσιακό φαγητό.

Η Αράχωβα Βοιωτίας τιμά τον προστάτη Άγιό της με τριήμερες εκδηλώσεις, το «Πανηγυράκι», όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι. Περιλαμβάνει δρώμενα, παραδοσιακά αγωνίσματα, τοπικούς χορούς και παραδοσιακή μουσική. Την εικόνα του Αγίου Γεωργίου, κατά τη διάρκεια της περιφοράς της, συνοδεύουν νέοι και νέες της περιοχής με τοπικές ενδυμασίες.

Στην Ασή Γωνιά Χανίων οι κτηνοτρόφοι της περιοχής συρρέουν με τα κοπάδια τους στην εκκλησία του Αη-Γιώργη του Γαλατά για να πάρουν την ευλογία του. Τα ζώα, στολισμένα με τα πιο μελωδικά λέρια (κουδούνια), μαντρώνονται στην «κούρτα» έξω από την εκκλησία κι αρμέγονται ένα-ένα.

Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας γίνονται αυτοσχέδιες ιπποδρομίες προς τιμή του Αγίου (Καλλιόπη Λήμνου, Πλατύ Μεσσηνίας, Άγιος Γεώργιος Μεσολογγίου).

ΠΗΓΗ: Σαν Σήμερα

Γιορτάζουν Σήμερα, Δευτέρα, 2 Μαΐου, 2016

Γεωργία, Γιωργία, Γεωργούλα, Γιωργούλα, Γιωργίτσα, Γίτσα, Γωγώ, Ζωρζέττα, Ζέτα, Ζέττα, Γεώργιος, Γεωργής, Γιώργος, Γκόγκος, Γιώργης, Γιωργίτσης, Γιωργάκης, Εσπερος, Εσπέρα, Εσπερία, Μπόρις, Μπόρισος (Μιχαήλ), Αυγερινός, Αυγέρης, Αυγίτης, Αυγέρας, Αυγέρου, Αυγερού, Αυγερινή, Αβα, Ματρώνα, Ματρόνα

Πούτιν και Μεντβέντεφ στην λειτουργία της Ανάστασης

Δευτέρα, 2 Μαΐου, 2016
ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΙΣΤΟΙ ΓΕΜΙΣΑΝ ΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ

Εκατομμύρια Ρώσοι ορθόδοξοι χριστιανοί, μεταξύ αυτών ο πρόεδρος της χώρας Βλαντίμιρ Πούτιν, γιόρτασαν σήμερα το Πάσχα.Συνοδευόμενος από τον πρωθυπουργό της χώρας Ντμίτρι Μεντβέντεφ και τον δήμαρχο της Μόσχας Σεργκέι Σομπιάνιν, ο Βλαντίμιρ Πούτιν παρακολούθησε τη λειτουργία που τελέστηκε στον καθεδρικό ναό του Ιησού Σωτήρα, στη Μόσχα, χοροστατούντος του πατριάρχη της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Κυρίλλου.

Από προχθές τα μεσάνυχτα και μετά τη λειτουργία της Ανάστασης, οι Μοσχοβίτες κατέκλεισαν τους δρόμους της πρωτεύουσας κρατώντας στα χέρια κεράκια με το Άγιο Φως. Χιλιάδες πιστοί γέμισαν τους ναούς για να τους ευλογήσουν τα κόκκινα αυγά τους, το κουλίτς (είδος πασχαλινού ψωμιού) και το πάσχα (ένα επιδόρπιο από λευκό τυρί, βούτυρο, φρέσκια κρέμα και ζάχαρη), τα παραδοσιακά πασχαλινά εδέσματα στη Ρωσία.

«Οι παραδόσεις που εμείς έχουμε αυτή τη στιγμή, τις τηρούμε εδώ και αιώνες» είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο ιερέας Ιλία, που λειτουργεί σε μια εκκλησία της Μόσχα.

«Για τους Ρώσους, πρόκειται για μία πολύ μεγάλη εορτή. Εξομολογούμαστε, λαμβάνουμε τη Θεία Κοινωνία» εξήγησε μια πιστή, η Λουντμίλα Αμπράμτσοβα.

«Είναι η γιορτή της ρωσικής μας ψυχής» πρόσθεσε η συνταξιούχος ηλικίας 60 ετών.

Για να μαθαίνουμε: Δούκισσα της Πλακεντίας 1785 – 1854

Δευτέρα, 2 Μαΐου, 2016

Γαλλίδα αριστοκράτισσα και ένθερμη φιλελληνίδα, που έφερε τον τίτλο ευγενείας «Δούκισσα της Πλακεντίας» (Duchesse de Plaisance στα Γαλλικά) και με τον οποίο ήταν γνωστή στην Αθήνα τα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια.

Η Σοφί Μπαρμπέ ντε Μαρμπουά, όπως ήταν το πατρικό της όνομα, γεννήθηκε στις 2 Απριλίου 1785 στην Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ και ήταν κόρη του μαρκήσιου Φρανσουά Μπαρμπέ ντε Μαρμπουά (1745-1837), διακεκριμένου πολιτικού κατά την περίοδο της Α΄ Αυτοκρατορίας (1804-1815) και της Παλινόρθωσης των Βουρβώνων (1815-1830), και της αμερικανίδας Ελίζαμπεθ Μουρ (1765 - 1834), κόρης του κυβερνήτη της Πενσυλβάνιας Γουίλιαμ Μουρ.

Σε ηλικία 19 ετών η Σοφί παντρεύτηκε τον στρατηγό Αν - Σαρλ Λεμπρέν (1775-1859), υπασπιστή του Ναπολέοντα Α΄. To 1824, χρονιά που σύζυγός της κληρονόμησε από τον πατέρα του το τίτλο του δούκα της Πλακεντίας, το ζευγάρι χώρισε, χωρίς να πάρει διαζύγιο. Η δούκισσα, πλέον, της Πλακεντίας αναχώρησε μαζί με την μονάκριβη κόρη της Ελίζα, για την Ιταλία, συνοδευόμενη από τον θαυμαστή της, ποιητή και θερμό φιλέλληνα Καζιμίρ Ντελαβίν (1793 - 1843), τον οποίο εγκατέλειψε μόλις έφθασαν στην Γένοβα.

Ο Ντελαβίν πρόλαβε να της μεταδώσει τα φιλελληνικά του αισθήματα και η δούκισσα αποφάσισε το 1830 να ταξιδέψει στην Ελλάδα, μαζί με την κόρη της, την οποία υπεραγαπούσε. Την εποχή εκείνη η χώρα μας έκανε τα πρώτα της βήματα ως ανεξάρτητο κράτος και η γαλλίδα αριστοκράτισσα προσέφερε διάφορα ποσά για τις ανάγκες της εκπαίδευσης. Με δαπάνες της ίδρυσε σχολείο θηλέων, που λειτούργησε πρώτα στην Αίγινα και στην συνέχεια στο Ναύπλιο, ενώ χρηματοδότησε την δεύτερη έκδοση των «Ελληνικών Χρονικών» του Μεσολογγίου. Προσέφερε σημαντικά ποσά για φιλανθρωπικά έργα και βοήθησε ιδιαίτερα τους χωρικούς της Πεντέλης, όπου είχε αγοράσει κτήματα. 

Αρχικά υποστήριξε τον Καποδίστρια, αλλά στην συνέχεια στράφηκε εναντίον του. Βρισκόταν στην Φλωρεντία, όταν πληροφορήθηκε την δολοφονία του Κυβερνήτη και εξέδωσε φυλλάδιο, στο οποίο υποστήριζε την εγκληματική πράξη των Μαυρομιχαλαίων. Το 1834 επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, όπου έγινε επίλεκτο μέλος της υψηλής κοινωνίας της ελληνικής πρωτεύουσας.

Το 1836 η κόρη της Ελίζα υπέστη νευρικό κλονισμό, όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο του μνηστήρα της Ηλία Κατσάκου Μαυρομιχάλη, ταγματάρχη του στρατού και υπασπιστή του Όθωνα, από επιδημία χολέρας στο Μόναχο. Και σαν να μην έφτανε αυτό η νεαρή κοπέλα προσβλήθηκε από φυματίωση, που τότε ήταν σχεδόν ανίατη ασθένεια. Η μητέρα της έκανε τα πάντα για να την γλυτώσει από το «χτικιό». Την πήγε στην Βηρυτό, όπου όμως άφησε την τελευταία της πνοή το 1837.

Το πλήγμα για την δούκισσα ήταν συντριπτικό. Αρνήθηκε την ταφή της κόρης της και αφού ταρίχευσε την σορό της, την μετέφερε στην Αθήνα και την εναπόθεσε σ’ ένα δωμάτιο της προσωρινής της κατοικίας, που βρισκόταν κοντά στην σημερινή πλατεία Κουμουνδούρου (γωνία Μυλλέρου και Αγησιλάου). Από τότε η συμπεριφορά της άρχισε να γίνεται αλλόκοτη (πρέσβευε την δική της «θρησκεία», μίγμα ιουδαϊσμού και μωαμεθανισμού) και εξελίχθηκε σε μισάνθρωπη, όταν το 1846 καταστράφηκε η προσωρινή της οικία και αποτεφρώθηκε η ταριχευμένη σορός της κόρης της. Η κατάστασή της επιδεινώθηκε, εξαιτίας της υδρωπικίας από την οποία έπασχε και η οποία την είχε παραμορφώσει.

Η Δούκισσα της Πλακεντίας, έχοντας μεγάλη οικονομική επιφάνεια αγόρασε διάφορα κτήματα στα περίχωρα της τότε Αθήνας και στην Πεντέλη και έκτισε τρία μέγαρα σε σχέδια του στενού της φίλου, αρχιτέκτονα Σταμάτη Κλεάνθη (1802 -1862). Επειδή, όμως, πίστευε σε μια προφητεία ότι θα πέθαινε, όταν θα ολοκληρωνόταν η οικοδόμηση της κατοικίας της, άφησε και τα τρία κτίρια ημιτελή.

Το ένα από αυτά, κτισμένο στις όχθες του Ιλισού, ονομαζόταν «Βίλα Ιλίσια» και αποτελούσε στην χειμερινή της κατοικία. Κτίστηκε κατά έτη 1840- 1848 και σήμερα στεγάζει το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο (οδός Βασιλίσσης Σοφίας 22). Τα άλλα δύο βρίσκονται στην Πεντέλη και άρχιζαν να κτίζονται το 1840. Το ένα ονομάστηκε «Σπιτάκι» (Maisonnette) και το άλλο «Καστέλο της Ροδοδάφνης», στο οποίο μέχρι πρόσφατα γίνονταν οι καλλιτεχνικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Πεντέλης. Τον ίδιο χρόνο άρχισε η οικοδόμηση των κτιρίων «Πλακεντία» (Plaisance) και «Πυργάκι» (Tourelle) στον δρόμο που οδηγεί προς την Μονή Πεντέλης (θέση Μυρτιές) , τα οποία προωρίζονταν για ξενώνες. H «Πλακεντία» ολοκληρώθηκε το 1846, ενώ το «Πυργάκι» και το «Καστέλο», έμειναν ημιτελή.

Η Σοφί Μπαρμπέ ντε Μαρμπουά, που έμεινε στην ιστορία ως «Δούκισσα της Πλακεντίας», πέθανε στις 2 Μαΐου 1854 στην Αθήνα, σε ηλικία 69 ετών. Τάφηκε σε αρχαιοπρεπή τάφο σε σχήμα ναΐσκου από πεντελικό μάρμαρο, που χτίσθηκε σε σχέδια του Σταμάτη Κλεάνθη, κοντά στο «Σπιτάκι» της Πεντέλης.

ΠΗΓΗ: Σαν Σήμερα

Σε τεντωμένο σκοινί η Τουρκία του "Σουλτάν" Ερντογάν

Δευτέρα, 2 Μαΐου, 2016

«Η Τουρκία χρειάζεται ένα Θρησκευτικό Σύνταγμα και το Δόγμα της Κοσμικότητας θα πρέπει να απαλειφθεί από τον νέο Καταστατικό Χάρτη της χώρας», δήλωσε, προχθές Τρίτη, ο πρόεδρος της Βουλής Καχραμάν. Τον πρόεδρο της Βουλής διόρθωσε λίγο αργότερα ο πρόεδρος της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος Σεντόπ, που διευκρίνισε ότι το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ δεν θέτει θέμα απάλειψης του προσδιορισμού του πολιτεύματος ως κοσμικού.

Ούτως ή άλλως και χωρίς την εμπρηστική παρέμβαση του προέδρου της Βουλής η Συνταγματική Μεταρρύθμιση στην Τουρκία είναι μια ζώνη αναταράξεων, καθώς υπάρχουν αβεβαιότητες τόσο επί της διαδικασίας όσο και επί της ουσίας.

Επί της διαδικασίας, καθώς το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ διαθέτει 317 βουλευτές, ενώ απαιτούνται 330 ψήφοι για να παραπεμφθεί η Συνταγματική Μεταρρύθμιση σε Δημοψήφισμα, απαιτούνται δηλαδή ψήφοι βουλευτών άλλων κομμάτων.

Επί της ουσίας γιατί δεν είναι σαφές ακόμη το εύρος των υπερενισχυμένων εξουσιών της Προεδρίας που ζητά ο Ερντογάν, με τις μέχρι τώρα τοποθετήσεις του να δίνουν την αίσθηση για αρμοδιότητες που παραπέμπουν σε Σουλτάνους ή στην καλύτερη περίπτωση στους ηγέτες της Κεντρικής Ασίας.

Ολα τα παραπάνω εν μέσω μιας συνολικής αβεβαιότητας για τις περιφερειακές και διεθνείς ισορροπίες της Τουρκίας, που βλέπει την επόμενη μέρα στη Μέση Ανατολή να διαμορφώνεται ερήμην της και την εμπλοκή της στη Συρία να έχει αναζωπυρώσει έναν ακόμη αιματηρό πόλεμο με το ΡΚΚ στη Νοτιοανατολική Περιοχή της επικράτειάς της.

Δύσκολη Σχέση
Όλα τα παραπάνω αθροιστικά περιπλέκουν ή κινδυνεύουν να περιπλέξουν τη συνεργασία Ε.Ε. - Τουρκίας ? επί της ουσίας Αγκύρας -Βερολίνου για τη διαχείριση των προσφυγικών ροών.

Χαρακτηριστική είναι η ρητορική της καχυποψίας στο θέμα της κατάργησης της Βίζας για την είσοδο Τούρκων πολιτών στη Ζώνη Σένγκεν, με τις Βρυξέλλες να διαπιστώνουν ότι η Αγκυρα έχει πολύ δρόμο να διανύσει ως προς την υλοποίηση των προαπαιτούμενων και τους Ερντογάν -Νταβούτογλου να απειλούν ότι χωρίς την κατάργηση της βίζας δεν ισχύει η συμφωνία του Μαρτίου για το Προσφυγικό.

Όλα τα εσωτερικά μέτωπα της Τουρκίας, από το Κουρδικό, την αυταρχική εκτροπή Ερντογάν, τον ακήρυκτο πόλεμο της τουρκοσυριακής μεθορίου κυρίως με τους Κούρδους της Συρίας και δευτερευόντως με τους Τζιχαντιστές του Ισλαμικού κράτους βρίσκονται σε σχέση συγκοινωνούντων δοχείων με τις λεπτές ισορροπίες της Σχέσης Ε.Ε. - Άγκυρας.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Γερμανού ηθοποιού που άσκησε ανελέητη σατιρική κριτική στον Ερντογάν, με την Μέρκελ να χρεώνεται το πολιτικό κόστος της άδειας για άσκηση δικαστικής έρευνας σε βάρος του.

Οι ισορροπίες των δύο συμβαλλομένων είναι οριακές: Χωρίς τη συνεργασία της Τουρκίας η Γερμανία δεν μπορεί να διαχειρισθεί το Προσφυγικό σε εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο και χωρίς την πολιτική στήριξη της σταθεροποίησης της Τουρκίας εντός και εκτός συνόρων από Βρυξέλλες και Βερολίνο, οι Ερντογάν - Νταβούτογλου βιώνουν την πιο σκληρή διεθνή και περιφερειακή απομόνωση της χώρας από την ίδρυση του Κεμαλικού Καθεστώτος, το 1923.

Στρατηγός Χουλούσι Ακάρ

Η κατάργηση της βίζας, για παράδειγμα, σε συνδυασμό με τη γενίκευση της σύγκρουσης με το ΡΚΚ στη Νοτιοανατολική Τουρκία μπορεί να δημιουργήσει ένα νόμιμο ρεύμα προσφύγων με αφετηρία την Τουρκία, μια δυναμική που αργά ή γρήγορα θα πυροδοτήσει τουρκοκουρδικές συγκρούσεις στο έδαφος της ίδιας της Γερμανίας.

«Ράγισε το γυαλί» της σχέσης με την Ουάσιγκτον

Για τις ΗΠΑ η Τουρκία των Ερντογάν-Νταβούτογλου παραμένει η πιο δύσκολη περίπτωση, ο πιο δύστροπος συνομιλητής από την Ομάδα των Δυσαρεστημένων, για τη στροφή της Ουάσιγκτον τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράν.

Η Ουάσιγκτον καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να εξομαλύνει και να σταθεροποιήσει το περιφερειακό περιβάλλον της Τουρκίας χωρίς απτό μέχρι στιγμής αποτέλεσμα:

Μεσολαβεί ανάμεσα στην Αγκυρα και το Τελ Αβίβ για εξομάλυνση των σχέσεων που διαταράχθηκαν τον Ιούνιο του 2010 με αφορμή το πλοίο αλληλεγγύης Μαβί Μαρμαρά, με δέλεαρ την αμοιβαία επωφελή ενεργειακή συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο, προϋπόθεση της οποίας είναι η επίλυση του Κυπριακού.

Η Ουάσιγκτον στηρίζει την προσπάθεια της Σαουδικής Αραβίας που μεσολαβεί μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου για να τερματισθεί η μετωπική σύγκρουση του Ερντογάν με τον Σίσι που έχει πάρει τη μορφή προσωπικής βεντέτας.

Από ό,τι φαίνεται οι συνομιλητές της Αγκυρας, το Κάιρο και το Τελ -Αβίβ αντιλαμβάνονται τη θέση αδυναμίας του Ερντογάν που συγκρούεται με ΗΠΑ-Ρωσία για την επόμενη μέρα στη Συρία και έχει πολεμικό μέτωπο με τους Κούρδους εντός και εκτός συνόρων και διαμηνύουν ότι το τίμημα θα είναι ακριβό: Πλήρης αποστασιοποίηση της Αγκυρας από την Χαμάς στη Γάζα και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην Αίγυπτο.

Το γυαλί έχει ραγίσει και η Αγκυρα δεν μπορεί να κλείσει εύκολα τα μέτωπα που άνοιξε στη Μέση Ανατολή. Επιπλέον καλείται να υιοθετήσει απέναντι στο Ισραήλ και την Αίγυπτο μια Ρεαλπολιτίκ, η ρητορική και η σημειολογία της οποίας είναι προφανές ότι συγκρούεται μετωπικά με τον ρόλο του προστάτη των Σουνιτών στη Συρία και στο Ιράκ. Μιά αντίφαση που την συναντάμε παντού: Την ίδια ώρα που ο πρόεδρος της Βουλής θεωρεί ότι η χώρα χρειάζεται Θρησκευτικό Σύνταγμα, η Αγκυρα πιέζει για την υλοποίηση της δέσμευσης της Ε.Ε. να ανοίξει ένα από τα κλειστά κεφάλαια της Ενταξιακής Διαπραγμάτευσης Ε.Ε. - Τουρκίας.

Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΜΕΤΑΒΛΗΤΗ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ
Τούρκοι στρατηγοί: Ο «Μεγάλος Σιωπηλός»

«Μεγάλο σιωπηλό» ονομάζουν παραδοσιακά στη Γαλλία οι πολιτικοί αναλυτές τον Στρατό, μια διαπίστωση που κατ’ εξοχήν ισχύει για τη σημερινή Τουρκία. Οταν τίθεται το ερώτημα αν η χώρα θα αποκτήσει Θρησκευτικό Σύνταγμα ή αν ο Ερντογάν θα είναι Εκτελεστικός Πρόεδρος ή Σουλτάνος-Χαλίφης οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας είναι η άγνωστη μεταβλητή.

Τον Απρίλιο του 2007 η στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας επιχείρησε να εμποδίσει την εκλογή του Γκιουλ στην Προεδρία της Δημοκρατίας, με τον Ερντογάν να προκηρύσσει πρόωρες εκλογές και να αυξάνει τη δύναμή του. Λίγους μήνες αργότερα, οι στρατηγοί επιχείρησαν με εργαλείο το Συνταγματικό Δικαστήριο να διαλύσουν το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ και να απαγορεύσουν στον Ερντογάν και εβδομήντα ηγετικά πολιτικά στελέχη την πολιτική δραστηριότητα και απέτυχαν. Στη συνέχεια ήλθε η ώρα των στρατηγών με τις συνωμοσίες Εργκενεκον και Βαριοπούλα.

Ολα άλλαξαν το καλοκαίρι του 2013 με τη εξέγερση του Πάρκου Γεζί στην Κωνσταντινούπολή, που ο Ερντογάν το εξέλαβε ως έναρξη της επίθεσης του Ιμάμη Φετουλάχ Γκουλέν και των Ισλαμικών Δικτύων του που είχαν διεισδύσει στη Δικαιοσύνη, την Αστυνομία και τον Στρατό. Ο Ερντογάν συμμάχησε με τους στρατηγούς, τους αμνήστευσε για τις συνωμοσίες που τους χρέωσε ως συνωμοσία-σκευωρία του Ιμάμη από την Πενσυλβάνια όπως του αρέσει να αποκαλεί τον Γκιουλέν.

Η εμπλοκή του στη Συρία, αλλά κυρίως ο πόλεμος που κήρυξε κατά του ΡΚΚ εδώ και ένα χρόνο έδωσε νέους ρόλους στους στρατηγούς ή μάλλον τους αποκατέστησε στην παλαιά τους θέση, αυτή των συγκυβερνώντων: Στη Νοτιοανατολική Τουρκία όπου διεξάγονται πλέον πολεμικές συγκρούσεις με τις δυνάμεις του ΡΚΚ μέσα στις πόλεις κάθε νέα επιχειρησιακή κλιμάκωση ή αποκλιμάκωση κάθε πολιτική πρωτοβουλία είναι βέβαιο ότι χρειάζεται συγκατάθεση των στρατηγών.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στις αρχές του χρόνου η αντιπολιτευόμενη εφημερίδα Χουριέτ δημοσίευσε την είδηση ότι η στρατιωτική ηγεσία έβαλε βέτο σε χερσαία εισβολή στη Συρία που σχεδίαζε ο Ερντογάν, καθώς έθεσε ως προϋπόθεση τη σύμφωνη γνώμη της Ουάσιγκτον.

Το ερώτημα που τίθεται είναι αν η ενίσχυση του ρόλου των στρατηγών είναι συμβατή με την αναγόρευση του Ερντογάν σε Σουλτάνο-Χαλίφη, ο οποίος σε πρόσφατη ομιλία του στις σχολές πολέμου του τουρκικού στρατού στην Κωνσταντινούπολη τόνισε ότι στο νέο θεσμικό του ρόλο δεν θα είναι απλώς ο επίτιμος-συμβολικός αλλά ο ουσιαστικός επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων.

Μεγάλη καχυποψία
Χαρακτηριστική είναι η ρητορική της καχυποψίας στο θέμα της κατάργησης της βίζας για την είσοδο Τούρκων πολιτών στη Ζώνη Σένγκεν, με τις Βρυξέλλες να διαπιστώνουν ότι η Αγκυρα έχει πολύ δρόμο να διανύσει ως προς την υλοποίηση των προαπαιτούμενων

Αμοιβαίες απειλές
Ερντογάν -Νταβούτογλου να απειλούν ότι χωρίς την κατάργηση της βίζας δεν ισχύει η συμφωνία του Μαρτίου για το Προσφυγικό.

Λεπτές ισορροπίες
Χωρίς τη συνεργασία της Τουρκίας η Γερμανία δεν μπορεί να διαχειρισθεί το Προσφυγικό σε εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο

Αναγκαία στήριξη
Χωρίς τη στήριξη από Βρυξέλλες και Βερολίνο, οι Ερντογάν - Νταβούτογλου βιώνουν την πιο σκληρή διεθνή απομόνωση

Πηγή: Ημερησία