Τετάρτη, 15 Οκτωβρίου, 2025
Μια παγίδα κάνει μεγαλύτερη ζημιά
Στην πολιτική οι συγκρούσεις συνήθως δεν είναι θορυβώδεις και οι πρωταγωνιστές τους δεν κραυγάζουν. Άλλωστε μια προσεκτική αιχμή, μια μικρή κίνηση ή μια καλοστημένη παγίδα είναι πιθανόν να προκαλέσουν στον αντίπαλο μεγαλύτερη ζημιά από μια εκτενή επιθετική δήλωση. Αυτό σκέφτηκα όταν διάβασα την καθιερωμένη εκτενή ανάρτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που δημοσιεύει κάθε Κυριακή και ιδιαίτερα την αναφορά του στην απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι. Προσπερνώ την προσπάθεια του πρωθυπουργού να εμφανιστεί πια ικανοποιημένος για την έκβαση της υπόθεσης. Και μεταφέρομαι στα του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Τι δουλειά έχει να ασχολείται ένας Κυριάκος Μητσοτάκης με τον συγκεκριμένο χώρο;
«Τσαντίρια»...
Εξηγώ αμέσως. Σας θυμίζω ότι όσο ο Πάνος Ρούτσι έδινε τον δύσκολο αγώνα να ικανοποιηθούν τα εύλογα αιτήματά του για την εκταφή της σορού του παιδιού του, είχαν βγει στη ρούγα διάφοροι σκληροί δεξιοί και ακροδεξιοί, πολιτικοί και σχολιαστές εντός και πέριξ της κυβέρνησης, και μιλούσαν για «τσαντιροκατάσταση» στο μνημείο ή έκαναν δηλώσεις για την αισθητική της κινητοποίησης (όλοι ξέρετε ποιους και ποιες εννοώ). Η κατάληξη όμως των πραγμάτων όχι μόνο δεν τους δικαίωσε, αλλά τους άφησε εκτεθειμένους βλέποντας κυβέρνηση και δικαιοσύνη να οπισθοχωρούν άτακτα. Ωστόσο το Μαξίμου ξέρει ότι τέτοια πρόσωπα είναι ή μπορεί να αποδεχτούν χρήσιμα όσο πλησιάζουμε στις εκλογές. Και μιας και το εκλογικό «Κέντρο» είναι εξαντλημένο, το άνοιγμα στα «ακροδεξιά» μοιάζει επιβεβλημένο.
...και αμφισβητίες
Παράλληλα όμως υπήρξε τότε και ενδοκυβερνητική αναταραχή, με τον Νίκο Δένδια να είναι ο ισχυρός υπουργός που «ξεκλείδωσε» κι άλλους υπουργούς και βουλευτές ώστε να βγουν και να ζητήσουν να ικανοποιηθούν τα αιτήματα του Πάνου Ρούτσι. Η κινητικότητα αυτή προκάλεσε δυσφορία στο Μαξίμου, που επιστράτευσε τον Άδωνι Γεωργιάδη να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, μιας και ο συγκεκριμένος δεν έχει και καμιά αναστολή να κάνει απαράδεκτες δηλώσεις και να αφήνει φρικτές υπόνοιες.
Το Μαξίμου και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λοιπόν, τώρα που τα πράγματα φαίνεται να ηρεμούν αποφάσισαν να κάνουν μια κίνηση με διπλή στόχευση: Θα αναθέσει την «αποκλειστική ευθύνη για την προστασία και σωστή λειτουργία του Αγνώστου Στρατιώτη εκεί όπου ανήκει: στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας». Τι σημαίνει αυτό; Ότι κάνει τον Δένδια πολιτικά υπόλογο για ό,τι συμβεί από δω και πέρα στον χώρο. Και προσπαθεί να διεγείρει τα αντανακλαστικά του σκληρού δεξιού ακροατηρίου εμπλέκοντας τις ένοπλες δυνάμεις στη φύλαξη του χώρου.
Στην ουσία, τα ίδια
Πρακτικά, αυτό που ανακοίνωσε ο Μητσοτάκης προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση. Σήμερα η λειτουργία, η φύλαξη και συντήρηση του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη μοιράζεται σε πάρα πολλούς δημόσιους φορείς. Πιάνω μόνο τα βασικά: Η Προεδρική Φρουρά, που εκτελεί τις τελετουργίες, υπάγεται στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αλλά είναι υφιστάμενη της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Στα ζητήματα τάξης αρμοδιότητα έχει η Ελληνική Αστυνομία. Και τον καθαρισμό του χώρου αναλαμβάνει ο Δήμος Αθηναίων. Και τέλος, το συγκεκριμένο μνημείο ως τέτοιο αφορά και το Υπουργείο Πολιτισμού. Η δε φύλαξη ενός δημόσιου χώρου απαγορεύεται να ανατεθεί στο στρατό.
Τι θα αλλάξει τώρα; Έλα ντε. Κυβερνητικές πηγές έλεγαν χτες ότι στο υπουργείο Άμυνας θα ανατεθεί η αρμοδιότητα προστασίας του μνημείου, ενώ τα μέτρα φύλαξης θα παραμείνουν στην Αστυνομία. Δεν βλέπω καμιά φοβερή διαφορά. Ο Μητσοτάκης απλά έστησε μια επικοινωνιακή παγίδα στον Δένδια...
Οι κυλιόμενες επιβάλλουν σκληρή γραμμή
Υποψιάζομαι βασίμως πως η επιθετικότητα του Μητσοτάκη κατά των αντιπάλων του εντός και εκτός Νέας Δημοκρατίας οφείλεται και σε κυλιόμενη δημοσκόπηση που πήραν τα στελέχη του Μαξίμου στα τέλη της περασμένης εβδομάδας. Τα πράγματα δεν πάνε πολύ καλά, αν πιστέψω όσα μου είπε άνθρωπος που είδε τη δημοσκόπηση. Η κυβέρνηση έχει ακόμα πολύ χαμηλό σκορ στα θέματα της καθημερινότητας, ενώ δεν «επαναπατρίζονται» με τον επιθυμητό ρυθμό οι σκληρά δεξιοί ψηφοφόροι της.
Το μήνυμα για επιστροφή στο μαντρί
Μιλώντας με ανθρώπους μου στην κυβέρνηση το Σαββατοκύριακο, εισέπραξα πάντως μια ατμόσφαιρα περίεργη, που δεν είναι άσχετη με την παγίδα του Μητσοτάκη στον Δένδια. Τώρα που έκλεισε το θέμα της απεργίας του Πάνου Ρούτσι, διάφοροι υπουργοί που είχαν λάβει θέση υπέρ του, έλαβαν μήνυμα από το Μαξίμου πως, για να χαλαρώσει το κλίμα απέναντί τους, πρέπει να φέρουν εις πέρας γρήγορα και χωρίς περιστροφές ό,τι τους έχει ανατεθεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Με άλλα λόγια τους ζήτησαν να μπουν στο μαντρί. Σε αυτό το κλίμα δεν μου φάνηκε περίεργη η επιθετική ανάρτηση του Θάνου Πλεύρη που επιτέθηκε στον δήμαρχο Αθηναίων Χάρη Δούκα. Αφορμή η αντίδραση του Αντιδημάρχου Αθηναίων, Θανάση Χειμωνά, στην πρόθεση του Πλεύρη να καταργήσει την επιδότηση ενοικίου σε όσους αναγνωρισμένους πρόσφυγες κατοικούν σε σπίτια στην Αθήνα.
Ο Πλεύρης καταπίνει τις golden visa και διυλίζει τους μετανάστες
Ο υπουργός Μετανάστευσης προκάλεσε τον Χάρη Δούκα να τοποθετηθεί, χρησιμοποιώντας το ακροδεξιό σχήμα πως «ξένοι τρώνε λεφτά των Ελλήνων και Ευρωπαίων φορολογουμένων». Έψαξα λίγο τι συμβαίνει και έπεσα σε μια ανάρτηση του Νάσου Ηλιόπουλου από τη Νέα Αριστερά: «Πόσα διαμερίσματα όμως είναι αυτή τη στιγμή σε πρόγραμμα επιδότησης για πρόσφυγες; Σε όλη την Αττική είναι μόλις 165 διαμερίσματα. Το λέμε ξανά, το 165 αφορά το σύνολο της Περιφέρειας Αττικής» έγραψε ο βουλευτής. Μιλάμε για ελάχιστα διαμερίσματα, την ώρα που αυτή τη στιγμή δεν βρίσκεις σπίτι στην Αθήνα για ενοικίαση, όχι λόγω των προσφύγων, αλλά επειδή 20.000 ακίνητα έχουν δοθεί σε ζάμπλουτους ξένους με τις golden visa (που αρέσουν περισσότερο στον Πλεύρη), 16.000 ακίνητα μισθώνονται βραχυχρόνια μέσω πλατφορμών, ενώ τα κλειστά ακίνητα υπολογίζονται σε πάνω από μισό εκατομμύριο στην Αττική.
Το Μαξίμου μπροστά στον «γόρδιο δεσμό» του ΟΠΕΚΕΠΕ
Στο μεταξύ παρακολουθώ την κυβέρνηση να προσπαθεί να πατήσει σε δυο βάρκες αναφορικά με τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τον Μάκη Βορίδη και τον Γρηγόρη Βάρρα. Ο πρώην υπουργός προανήγγειλε έμμεσα πως στην κατάθεσή του θα αποκαλύψει γιατί ο Βάρρας αποπέμφθηκε από την θέση του επικεφαλής του Οργανισμού. Το πρόβλημα είναι πως ο Βάρρας είναι ακόμα και σήμερα μετακλητός στο Μαξίμου, ενώ έχει βουήξει η πιάτσα ότι ο Γιώργος Μυλωνάκης τον «έσπρωξε» να κάνει αποκαλύψεις για τον Βορίδη. Το απόλυτο μπλέξιμο! Και το Μαξίμου δια του Παύλου Μαρινάκη προσπαθεί πια να πείσει τον κόσμο πως περίπου και οι δύο έχουν δίκιο. Λογικό, μιας και μαθαίνω πως κάποια άλλα πρόσωπα του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος προσπαθούν να ηρεμήσουν τον θυμωμένο Βορίδη.
Τσίπρας όπως Καρυστιανού
Κατά τα ψέματα, όλοι περίμεναν πώς και πώς να διαβάσουν τι θα λέει ο Αλέξης Τσίπρας στην συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών του Σαββάτου. Και ομολογώ πως η συνέντευξη ήταν ενδιαφέρουσα, γιατί αποκάλυψε έναν Τσίπρα που θέλει να απαλλαγεί από τον ίδιο του τον παλιότερο εαυτό. Δεν αναφέρομαι μόνο στο ότι έριξε «πόρτα» σε όλα τα πρόσωπα με τα οποία σχετίστηκε από όταν έγινε πρόεδρος του Συνασπισμού πριν 18 χρόνια, αλλά κυρίως για το ότι εγκαταλείπει την προσπάθειά του να είναι ένας θεσμικός παίκτης. Όσο διάβαζα, δηλαδή, τις απαντήσεις του, μου θύμιζε ολοένα και πιο πολύ την Μαρία Καρυστιανού, που επικαλείται την «ηθική» για να επιτεθεί στους κυβερνώντες. Ωστόσο η Καρυστιανού δεν κυβέρνησε την χώρα...
Παρέμεινε σιωπηλός
Μόνο που ο Τσίπρας, καβαλώντας το ηθικολογικό του άλογο, την «έπεσε» και στους ανθρώπους της Κεντροαριστεράς, καθώς τους εμφάνισε συμβιβασμένους και ανίκανους. Θα αναρωτηθείτε, βέβαια, ποιος έφερε πολλούς από αυτούς στην επιφάνεια ή τους έδωσε χώρο να κινηθούν και να πρωταγωνιστήσουν... Η αναφορά, δε, που ενόχλησε περισσότερο τους μέχρι πρότινος συντρόφους του, ήταν αυτή που απέδωσε σε μια φοιτήτρια της Σορβόνης και ο ίδιος υιοθέτησε: Στη Βουλή δεν μπορείς να ξεχωρίσεις δεξιούς από αριστερούς. Μισό λεπτό, μιας και τους ανάφερα παραπάνω, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τον Θάνο Πλεύρη από τον Νάσο Ηλιόπουλο; Ή τον Βελόπουλο από τον Φάμελλο και τον Ανδρουλάκη; Και εντάξει, ας αποδεχτούμε για την οικονομία της συζήτησης ότι αυτοί μοιάζουν μεταξύ τους. Ο Τσίπρας ο ίδιος γιατί δεν μίλησε ούτε μια φορά στη Βουλή από το 2023 για να φανερωθεί η ταύτιση δεξιών και αριστερών;
Ποιοι θα πλαισιώσουν το Ινστιτούτο Τσίπρα
Η επόμενη κίνηση του Τσίπρα θα είναι να δημοσιοποιήσει ποια πρόσωπα θα πλαισιώσουν το επιστημονικό συμβούλιο του ινστιτούτου του. Ακούγεται πως ανάμεσα σε πρόσωπα που ήδη κινούνται εντός της Αμαλίας, θα βρεθούν ο ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Γιάννης Δρόσος, η επί χρόνια κορυφαίο στέλεχος της Κομισιόν, Ζωρζέτα Λάλη, ο οικονομικός αναλυτής και αρθρογράφος, Αντώνης Παπαγιαννίδης και η πρώην αντιστράτηγος της Αστυνομίας, Ζαχαρούλα Τσιριγώτη. Πρόκειται περί προσώπων σοβαρών στον τομέα τους. Και δεν είμαι σίγουρος να θα μπλεχτούν με τις «εκτός των τειχών» πολιτικές κινήσεις του Τσίπρα ή απλά θα συμβάλουν με τις επιστημονικές τους γνώσεις σε κάποιες αναλύσεις του Ινστιτούτου.
Ο Δούκας θέλει ένωση δυνάμεων
Πέρασα μια βόλτα από την εκδήλωση που έκαναν την Παρασκευή τρία ινστιτούτα με πρωτοβουλία της Λούκας Κατσέλη για την «Παραγωγική Ελλάδα 2030». Στα γρήγορα σας λέω τα εξής: Πρώτον, όλοι στα πηγαδάκια συζητούσαν για τον Τσίπρα και τα σχέδιά του. Δεύτερον, όλοι φάνηκαν να ψάχνουν τον τρόπο που θα σταθούν στο ρευστό πολιτικό σκηνικό. Και τρίτον, ξεχώρισα την ατάκα του Χάρη Δούκα πως «για να είναι η αλλαγή που χρειαζόμαστε βιώσιμη, πρέπει να ενώσουμε δυνάμεις».
Τέτοια ακούνε στην ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη και δυσφορούν που ο Δούκας είναι «εκτος γραμμής».
Προγραμματικός διάλογος με άλλα σχήματα
Φαίνεται πάντως πως αρκετοί από όσους και όσες στήριξαν τον Δούκα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ θέλουν το κόμμα να συνομιλήσει με άλλα σχήματα. Διάβασα με ενδιαφέρον την απόφαση της Ανανεωτικής Αριστεράς, με γραμματέα τον Θόδωρο Μαργαρίτη, που συνεδρίασε το Σάββατο. Το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, αναφέρεται στο κείμενο, «μπορεί να αποτελέσει βάση για έναν ευρύτερο προγραμματικό διάλογο, αν και προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να γίνουν ακόμη περισσότερα βήματα». Σημειώνεται μάλιστα πως «τα άλλα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης είναι χρήσιμο να βρουν κοινό βηματισμό, κοινές πρωτοβουλίες και κοινοβουλευτικές δράσεις με στόχο την πίεση προς την κυβέρνηση για την πολιτική αλλαγή στις επόμενες εκλογές».
Ροή του πλούτου
Να σας πάω σε μια προβληματική που νομίζω ότι το επόμενο διάστημα θα κυριαρχήσει, ένεκα και των εγχώριων πολιτικών εξελίξεων. Διάβαζα, λοιπόν, προ ημερών ότι παγκόσμια χρηματοοικονομική περιουσία των νοικοκυριών έφτασε το 2024 σε νέο ιστορικό ρεκόρ, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση Allianz Global Wealth Report 2025 που δημοσιεύθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου. Το συνολικό μέγεθος ανήλθε σε €269 τρισ., σημειώνοντας αύξηση +8,7% σε σχέση με το 2023, βοηθούμενο κι από τον πληθωρισμό. Πάντως, όπως λέει η έκθεση, πρόκειται για μια από τις ισχυρότερες ετήσιες επιδόσεις της τελευταίας δεκαετίας, σε μια περίοδο που οι αγορές κεφαλαίου ενισχύθηκαν σημαντικά.
Και βέβαια ανισότητα
Η έκθεση, όμως, αναδεικνύει και το ζήτημα της ανισότητας. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 10% των πλουσιότερων νοικοκυριών κατέχει το 85,1% των καθαρών χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων. Αν και το ποσοστό αυτό έχει μειωθεί από το 92,1% πριν από είκοσι χρόνια, η συγκέντρωση παραμένει πολύ υψηλή. Όπως αναφέρεται, η Ελλάδα κινείται κοντά στον μέσο όρο της ΕΕ ως προς τη συγκέντρωση πλούτου, χωρίς ωστόσο να έχει σημειωθεί σημαντική μεταβολή τα τελευταία δέκα χρόνια. Ουσιαστικά το Allianz Global Wealth Report 2025 καταγράφει έναν κόσμο που γίνεται πλουσιότερος αλλά και πιο άνισος.
Ζουκμάν, Πικετί και Τσίπρας
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον και με την πρόταση που έχει καταθέσει ο δημοφιλής Γάλλος Οικονομολόγος Γκαμπριέλ Ζουκμάν, μαθητής του Τομάς Πικετί, για φόρο στους Γάλλους υπερπλουσίους να συζητείται εντόνως, άκουσα με ενδιαφέρον τα όσα είπε και ο Αλέξης Τσίπρας για τη φορολογία. Μετά το συνέδριο στη Θεσσαλονίκη το Σεπτέμβριο που είπε για «πατριωτική συνεισφορά» προχώρησε με πιο ξεκάθαρο τρόπο κι έθεσε στην συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών, το ζήτημα της φορολόγησης του μεγάλου πλούτου. «Μίλησα πρόσφατα για την ανάγκη ενός νέου πατριωτισμού όσον αφορά τη φορολόγηση του μεγάλου πλούτου. Πιστεύω ότι ένας νέος πατριωτισμός, που ξεπερνά τους εύλογους ιδεολογικούς διαχωρισμούς, χρειάζεται σήμερα, περισσότερο από ποτέ την περίοδο της μεταπολίτευσης, σε όλα τα πεδία της κοινωνικής και πολιτικής δράσης».
Έρχεται νέο debate
Να σας θυμίσω ότι πριν χρόνια κατηγορήθηκε για υπερφορολόγηση από την τότε αντιπολίτευση, που ξιφούλκησε σχετικά και πήρε με το μέρος της, την πλειοψηφία, μεσαία τάξη αλλά και τους έχοντες. Τώρα, βέβαια, πολλά έχουν αλλάξει, με κύριο το θέμα των ανισοτήτων. Ωστόσο μια επιλογή για αναφορές, έστω και με αυτό το «μανδύα», σε φόρους είναι σημείο που θα φέρει κόντρες και «ξυπνήματα» των παλιών αντι... Συριζα αναφορών. Πάντως ενδιαφέρον θα έχει το νέο αυτό debate. Γίνεται σε όλον τον πλανήτη, άλλωστε...
Οι υπερπλούσιοι
Πάντως να σας πω ότι «φόρος Ζουκμάν» στη Γαλλία, αφορά το 0,01% των φορολογουμένων και είναι μια πρόταση για ελάχιστη ετήσια φορολόγηση 2% επί της καθαρής αξίας περιουσίας νοικοκυριών που υπερβαίνουν τα 100 εκατομμύρια ευρώ. Όχι πως θα σώσει τη δημοσιονομική ανισορροπία της Γαλλίας αλλά είναι ένα «σήμα». Κι αυτό όταν στην Ελλάδα καταγράφεται ρεκόρ 17 ετών στη διανομή μερισμάτων των εισηγμένων φέτος, με τα συνολικά ποσά να ξεπερνούν τα 5,4 δισ. ευρώ, το υψηλότερο επίπεδο από το 2007. Αυτά φορολογούνται, μόλις με 5%...
Και φόροι στις κληρονομιές των baby boomers
Να μου επιτρέψετε, πάντως, αυτή την καταδίφηση στην πολιτική οικονομία και στη «μηχανική» της φορολογίας και να σας προβληματίσω κι άλλο. Διάβαζα, προ ημερών, μια μελέτη της ING, που έκανε λόγο για μια αθόρυβη οικονομική μετατόπιση, που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ευρώπη. Σύμφωνα υπολογισμούς της ING, μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια αναμένεται να αλλάξουν χέρια περιουσιακά στοιχεία αξίας 3,5 τρισ. ευρώ. Και αυτό γιατί ο πλούτος μεταβιβάζεται από τη γενιά των baby boomers στα παιδιά τους – ένα φαινόμενο που οι οικονομολόγοι ονομάζουν πλέον «The Great Wealth Transfer». Πέρα από το εάν, όπως ανέφερε, η επικεφαλής οικονομολόγος της ING, Marieke Blom, αυτή η «μεγάλη μεταβίβαση», αφορά κάλυψη αναγκών... γήρατος μια και οι δικαιούχοι είναι σχεδόν 60ρηδες, η ING, προειδοποιεί ότι η μεγάλη μεταβίβαση ενδέχεται να διευρύνει τις ανισότητες, εάν δεν συνοδευτεί από δίκαιη φορολογική πολιτική. Να σας θυμίσω ότι εδώ έχουμε και πολύ υψηλά αφορολόγητα της τάξης των 800 χιλ. ευρώ, για γονικές παροχές κτλ. Άραγε, θα μπει και αυτό στη συζήτηση για μια νέα φορολογική μηχανική προς άρση ανισοτήτων;
Στέγαση, καμαρούλα και ανισότητες
Για να συμπληρώσω το παζλ με τις ανισότητες να σας πάω στην αγορά ακινήτων, που όμως γράφει στο ethnos.gr ο Θεμιστοκλής-Ανδρέας Μπάκας Πρόεδρος του Πανελλαδικού Δικτύου Κτηματομεσιτών E-Real Estates, συνολικά, οι τιμές πώλησης κατοικιών σε πανελλαδικό επίπεδο έχουν ενισχυθεί κατά 82% σε σχέση με το χαμηλότερο σημείο της κρίσης. Μάλιστα, όπως αναφέρει η Eurostat κατατάσσει την Ελλάδα πρώτη στην Ε.Ε. στο κόστος στέγασης, αναδεικνύοντας την ανάγκη για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στεγαστικής πολιτικής. Και βέβαια, ο κ. Μπάκας τονίζει ότι ένας νέος που αμείβεται με τον μέσο μισθό (1.047 € καθαρά τον μήνα, δηλαδή περίπου 14.658 € ετησίως με 14 μισθούς) χρειάζεται να εργαστεί κατά μέσο όρο από 8,67 έως 13,2 έτη, χωρίς να πραγματοποιεί καμία άλλη δαπάνη, προκειμένου να αποκτήσει ένα διαμέρισμα 60 τ.μ., κατασκευής της περιόδου 1980–1990, δηλαδή ηλικίας 35 έως 45 ετών - στην Αθήνα. Καμαρούλα μια σταλιά δύο επί τρία, όπως έλεγαν και οι Πλεσσας, Παπαδόπουλος και Πουλόπουλος...
Λευκό τυρί αντί φέτας...
Να σας αλλάξω κλίμα και να σας πάω στο... λευκό τυρί άλμης. Το εν λογω παράγεται από οποιοδήποτε είδος γάλακτος (αγελαδινό, πρόβειο, γίδινο, βουβάλου και μίγματα αυτών) αλλά και από μερικώς αποβουτυρωμένο γάλα ή μίγματα αυτών με κρέμα γάλακτος (αφρόγαλα). Εσχάτως, και με δεδομένα τα ζητήματα που έχουν ανακύψει με τις ζωονόσους των προβάτων, αλλά και με τις τιμές στη φέτα, ολοένα και περισσότεροι παραγωγοί στρέφονται προς την παραγωγή λευκού τυριού. 'Ηδη, η Βιομηχανία 'Ηπειρος λανσάρει το «ΒΙΚΟΣ», ενώ και η Αμφιγάλ μαθαίνω ότι θέλει με την ολοκλήρωση της επένδυσης στο εργοστάσιο στην Αμφιλοχία να μπει στη διαδικασία επεξεργασίας αγελαδινού γάλακτος και στην παραγωγή λευκού τυριού. Εν τω μεταξύ, σε πολλά εστιατόρια ή και ξενοδοχεία, μου λένε, ότι το «λευκό τυρί δίνει και παίρνει» λόγω τιμής, έναντι της φέτας.
Τα «σπάει» ο Οκτώβρης
Με την ευκαιρία που σας λέω για ξενοδοχεία, να σας πω ότι οι φίλοι μου από τις τουριστικές περιοχές μου περιγράφουν μια πολύ καλή εικόνα για τον Οκτώβριο. Ειδικά σε Κρήτη και Ρόδο που τραβά η σεζόν, οι πληρότητες στα resort αγγίζουν το 90%. Κι όπως μου λένε., για πρώτη φορά φέτος, για τον δεύτερο μήνα του φθινοπώρου οι αερομεταφορείς προσφέρουν πάνω από 3 εκατομ. θέσεις σε εισερχόμενες πτήσεις. Ειναι μια αύξηση +5,3% σε σχέση με τον αντίστοιχο περσινό μήνα, αύξηση υψηλότερη σε μηνιαία βάση ακόμη και από το τετράμηνο Ιουνίου - Σεπτεμβρίου.
«Σανίδα» ο τουρισμός
«Γεμίζει» λοιπόν και το φθινόπωρο η χώρα, γεμίζει και το ταμείο του κράτους, με ΦΠΑ, φόρους και τέλη, αλλά και πολλών επιχειρήσεων κι επαγγελματιών για να βγουν υποχρεώσεις κι έτσι καταφαίνεται ότι ο τουρισμός αποτελεί βασικό πνεύμονα για τη χώρα.
«Αναγεννητική φιλοξενία»
Για πόσο όμως ακόμη; Αυτό είναι το ερώτημα που θέτει τα ζητήματα της βιωσιμότητας επί τάπητος. Τούτων δοθέντων να σας πάω σε κάτι πολύ σημαντικό κι ελπιδοφόρο, που καταγράφηκε, όπως μου μετέφεραν, σε μια πολύ σημαντική και γεμάτη αίσθημα εκδήλωση, στη Χερσόνησο, στην Κρήτη. Εκεί στο εμβληματικό Creta Maris, ο Όμιλος Μεταξά - Metaxa Hospitality Group - γιόρτασε την πρώτη 50ετία του. Και ο διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου, Ανδρέας Μεταξάς, από οικογένεια και ο ίδιος άνθρωπος που "πατά γερά" στην παράδοση και ανοίγει δρόμους, όπως λένε οι φίλοι του, έδωσε το στίγμα κάνοντας λόγο για την "αναγεννητική φιλοξενία", ως το μοντέλο για την επόμενη μέρα του τουρισμού.
Μονόδρομος για το μέλλον
«Η κλιματική κρίση πιέζει άμεσα. Δεν αρκεί να μειώνουμε περιβαλλοντικό αποτύπωμα, πρέπει να υιοθετούμε πρακτικές που αναγεννούν οικοσυστήματα. Kι ο τουρισμός μπορεί. Ειδικά σε αγροτικές περιοχές που απειλείται η βιωσιμότητα» τόνισε και σημείωσε ότι «η αναγεννητική φιλοξενία όλο και περισσότερο συζητείται. Όλα ξεκινούν από το χώμα και από εκεί ξεκινά μια προσπάθεια. Σε αυτήν την προσπάθεια κάνουμε το πρώτο βήμα. Συνδέουμε εμπρακτα την γεωργία με τις υπηρεσίες φιλοξενίας. Είναι μονόδρομος για το μέλλον» υπογράμμισε με έμφαση, στέλνοντας το μήνυμα για τουρισμό που ο επισκέπτες θα γεύεται τη γεύση του κάθε τόπου.
Με την πυξίδα του Καζαντζάκη
«Στη ζωή μου στάθηκαν τα ταξίδια και τα ονείρατα] συμπλήρωσε, μάλιστα, ο Ανδρέας Μεταξάς, έμφορτος συγκίνησης, μεταφέροντας τη ρήση του Ζορμπά όπως την αποτυπώνει ο Καζαντζάκης. Έτσι, σηματοδότησε ο κ. Μεταξάς το ρόλο του ταξιδιού στο σήμερα αλλά και τη σημασία του για τον καθένα και την κάθε μια. Έδωσε, όμως, παράλληλα και το «εγχειρίδιο» για την πορεία του τουριστικού φαινομένου στο μέλλον. 'Ετσι, για τον κλάδο, που είναι «εργαστήρι» και βατήρας για τα «ονείρατα» των πολλών, είπε, αξιοποιώντας τον Καζαντζάκη και πάλι: «Να αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Κι αν χαθεί εγώ θα φταίω εγώ». Το μήνυμα για το πώς ο τουρισμός θα κερδίζει το στοίχημα της περιβαλλοντικής, κοινωνικής και οικονομικής βιωσιμότητας, σαφές.
Γέφυρα της Μήλου με τα Χανιά
Σας έλεγα προ ημερών για το νέο δρομολόγιο που προγραμματίζει η Blue Star και με το οποίο θα συνδέει τον Πειραιά με τη Μήλο και τα Χανιά. Όπως μαθαίνω, από τούτη την εβδομάδα αναμένεται να μπει σε «ρότα». Να σημειώσω ότι σε σχέση με τη σημερινή ώρα αναχώρησης του πλοίου από τον Πειραιά, αναμένεται να υπάρξει μια αλλαγή (θα φεύγει πιο μετά τις 21.00 μάλλον), ώστε να γίνει πιο ορθολογικά η διαχείριση των προσεγγίσεων στο λιμάνι του Αδάμαντα στη Μήλο, μια και το πλοίο της Minoan πιάνει και αυτό στο νησί. Να σας θυμίσω ότι το όφελος από το δρομολόγιο είναι σημαντικό τόσο για τη συνδεσιμότητα του Νησιού της Αφροδίτης, όσο και για τους επιβάτες για Κρήτη, μια κι έτσι έτσι γλιτώνουν το νέο αυξημένο περιβαλλοντικό τέλος που έρχεται από το 2026, λόγω του ευρωπαϊκού συστήματος εμπορίας ρύπων.
Διεθνής εξάπλωση της ΕΔΕΜ
Αλλάζω κλίμα. To νοικοκύρεμα στον χώρο της διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων προχωράει. Η ΕΔΕΜ, ανταποκρινόμενη στη δέσμευσή της για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των μελών της από τη χρήση των έργων τους και στο εξωτερικό, υπέγραψε σύμβαση εκπροσώπησης του ρεπερτορίου της με την GEMA, έναν από τους κορυφαίους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης στην Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο.
Με την υπογραφή της σύμβασης τα έργα των μελών της ΕΔΕΜ που της έχουν αναθέσει εκπροσώπηση για το εξωτερικό, εκπροσωπούνται πλέον και στην Γερμανία. Υπενθυμίζουμε ότι η ΕΔΕΜ έχει υπογράψει συμβάσεις με ξένους ΟΣΔ για την εκπροσώπηση του ρεπερτορίου της σε Αγγλία, Κύπρο, Γαλλία, Τουρκία, Βέλγιο, Ισραήλ, ΗΠΑ, ενώ σύντομα αναμένεται η ολοκλήρωση συμβάσεων εκπροσώπησης και με άλλους ξένους Οργανισμούς.
Ούτε ...πρόσθιο στο Κολυμβητήριο Ακρωτηρίου
Να γκρινιάξω λιγάκι και πάλι. Επιστολή προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, απέστειλε ο Δήμαρχος Χανίων, Παναγιώτης Σημανδηράκης, στην οποία έθεσε ως θέμα την αποκατάσταση του Κλειστού Κολυμβητηρίου στο Ακρωτήρι. Να σας επισημάνω ότι αυτό το Κολυμβητήριο (κάποτε κόσμημα) παραμένει έρημο και μόνο εδώ και χρόνια.
Ο κ. Σημανδηράκης στην επιστολή του αναφέρει μεταξύ άλλων, ότι παρά την ολοκλήρωση των μελετών αποκατάστασης του Κολυμβητηρίου και τον σχεδιασμό του στίβου ρίψεων, δεν έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στην υλοποίηση τους.
Παράλληλα, προτείνει τη σύναψη τριμερούς Προγραμματικής Σύμβασης μεταξύ του Υπουργείου Αθλητισμού, του Πολυτεχνείου Κρήτης και του Δήμου Χανίων, με στόχο την ανάθεση στον Δήμο Χανίων του ρόλου της Αναθέτουσας Αρχής και τον ορισμό της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου ως Διευθύνουσας Υπηρεσίας, χωρίς ωστόσο να εγείρει κανένα ζήτημα που να αφορά τη μελλοντική διαχείριση των εγκαταστάσεων.
Τι λέει η Carlyle για την κούρσα του χρυσού
Mια πιο ολοκληρωμένη εξήγηση για την άνοδο των πολύτιμων μετάλλων, δίνει ο Jeff Currie, επικεφαλής στρατηγικής ενεργειακών οδών στην Carlyle.
Ο χρυσός (XAUUSD:CUR) και άλλα μέταλλα βιώνουν σημαντική ανοδική δυναμική, η οποία οφείλεται σε τρεις βασικούς παράγοντες: την αποδολαριοποίηση, τις ανησυχίες για υποτίμηση και τη διαφοροποίηση των επενδυτών, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο αναλυτής σε συνέντευξή του στο CNBC. Ο Currie σημείωσε ότι οι κεντρικές τράπεζες κατέχουν πλέον το 27% των αποθεμάτων τους σε χρυσό, υπερβαίνοντας τις συμμετοχές τους σε τίτλους του αμερικανικού δημοσίου, στο πλαίσιο μιας τάσης αποδολαριοποίησης που συνεχίζεται εδώ και περισσότερα από πέντε χρόνια.
Οι άλλοι δύο λόγοι
«Μπορούμε να προσθέσουμε το εμπόριο υποτίμησης, το οποίο άρχισε πραγματικά να κερδίζει έδαφος με το κλείσιμο της κυβέρνησης (shut down), όπου είδαμε το ETF να έχει 110 τόνους εισροών πρόσφατα γύρω από την υποτίμηση», είπε.
Ο τρίτος παράγοντας που οδηγεί τα μέταλλα είναι η διαφοροποίηση, καθώς οι επενδυτές αναζητούν εναλλακτικές λύσεις στα στενά πιστωτικά spreads στις αγορές σταθερού εισοδήματος και στις αγορές μετοχών με περιορισμένες διακυμάνσεις
ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου