Γερμανικές αποζημιώσεις: Εξώδικο στο υπουργείο Δικαιοσύνης για εκτέλεση της απόφασης του 1997

Τρίτη, 2 Δεκεμβρίου, 2025

Η εν λόγω απόφαση είχε αναγνωρίσει την υποχρέωση του Γερμανικού Δημοσίου να καταβάλει αποζημιώσεις στους ενάγοντες για τη σφαγή

Τάφοι θυμάτων της σφαγής του Διστόμου (AP Photo)

Το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων για τη σφαγή του Διστόμου επανέρχεται στο προσκήνιο, καθώς η πληρεξούσια δικηγόρος δύο κληρονόμων επιζώντων της σφαγής κατέθεσε εξώδικη αίτηση και πρόσκληση προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Γιώργο Φλωρίδη.

Με αυτή την κίνηση, επαναφέρεται το αίτημα για την εκτέλεση της απόφασης 137/1997 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λειβαδιάς. Η εν λόγω απόφαση είχε αναγνωρίσει την υποχρέωση του Γερμανικού Δημοσίου να καταβάλει αποζημιώσεις στους ενάγοντες για τη σφαγή.

Το ζήτημα επανέρχεται στο προσκήνιο 30 χρόνια έπειτα από την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης και 25 χρόνια μετά από την αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου για το θέμα.

«Παρά το αμετάκλητο της αποφάσεως με την οποία αναγνωρίστηκε η υποχρέωση του Γερμανικού Δημοσίου, τούτο ουδέποτε εξεδήλωσε την πρόθεση εξοφλήσεως του οφειλομένου ποσού, το οποίο σήμερα έχει πλέον υπερδιπλασιαστεί, λόγω των οφειλόμενων τόκων υπερημερίας. Αντιθέτως έσπευσε, καταδολιευτικά, να εκποιήσει ή και να θέσει υπό διπλωματική προστασία συγκεκριμένα ακίνητα ιδιοκτησίας του», αναφέρεται στο εξώδικο.

Ωστόσο, όπως επισημαίνεται στο εξώδικο, η δικαστική απόφαση, προκειμένου να εκτελεστεί, προϋποθέτει άδεια του υπουργού Δικαιοσύνης, όπως υπαγορεύει το άρθρο 923 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Για τον λόγο αυτόν, με την εξώδικη δήλωση ζητείται από τους κληρονόμους «να τους χορηγηθεί άδεια για να επισπεύσουν αναγκαστική εκτέλεση κατά του Γερμανικού Δημοσίου επί των, ήθελε ακόμη βρεθούν σε ελληνικό έδαφος, περιουσιακών του στοιχείων και να καταργηθεί η πρόβλεψη του άρθρου 923 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αποδεικνύοντας έμπρακτα στους, ελάχιστους πλέον, επιζώντες των θηριωδιών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και σε όλους του Έλληνες, πως η Ελληνική Πολιτεία δεν παρέχει, ούτε καν ακούσια, προνομιακή ασυλία σε αλλοδαπό δημόσιο, απαγορεύοντας την κατά αυτού εκτέλεση αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων».

ΕΘΝΟΣ