Τρομερή παρέα» από το Μετσόβιο που διδάσκει στα καλύτερα πανεπιστήμια των ΗΠΑ

 Κυριακή, 17 Αυγούστου, 2025

Απόφοιτοι της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Πολυτεχνείου, τα έτη 2009 και 2010, έκαναν μεταπτυχιακές ή διδακτορικές σπουδές στο εξωτερικό και σήμερα τουλάχιστον 20 από την ίδια «φουρνιά» είναι καθηγητές στην Αμερική με πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό τους. Η «Κ» μίλησε με τρεις από αυτούς

Αλεξία Καλαϊτζή

Οταν η οικονομική κρίση στην Ελλάδα είχε αρχίσει να γίνεται αισθητή, πολλοί ταλαντούχοι νέοι της γενιάς των αποφοίτων της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου (τα έτη 2009 και 2010) αποφάσιζαν να φύγουν για μεταπτυχιακές ή διδακτορικές σπουδές σε Ευρώπη και Αμερική. 

Παρότι στις περισσότερες περιπτώσεις η κρίση δεν αποτέλεσε την κυρίαρχη αιτία φυγής των επιστημόνων, εξελίχθηκε σε σημαντικό παράγοντα για την παραμονή τους στο εξωτερικό. Πολλοί από αυτούς ήταν φίλοι, μια «τρομερή παρέα», που σήμερα έχει φτάσει να διδάσκει στα καλύτερα πανεπιστήμια της Αμερικής. 

Ενας εξ αυτών, ο Ιωάννης Γκιουλέκας, αναπληρωτής καθηγητής στο Ινστιτούτο Ρομποτικής του Carnegie Mellon University, ο οποίος πρόσφατα βραβεύτηκε από το Ιδρυμα Μποδοσάκη, είχε αναφέρει σε συνέντευξή του πως τουλάχιστον 20 συμφοιτητές του από την ίδια «φουρνιά» είναι καθηγητές σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ. 

Με αφορμή τη διάκρισή του, η «Κ» μίλησε με τρεις αποφοίτους της ίδιας γενιάς για τους λόγους που τους οδήγησαν και τους κράτησαν στο εξωτερικό καθώς και τη σημερινή κατάσταση για ερευνητές και πανεπιστημιακούς στις ΗΠΑ. 

Χριστίνα Δελημήτρου

Επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Υπολογιστών του MIT, η Χριστίνα Δελημήτρου έχει λάβει πολλά βραβεία, μεταξύ άλλων από την Google και τη Facebook, τόσο για το ερευνητικό όσο και το διδακτικό της έργο. Αποφοίτησε το 2010 από το Μετσόβιο και όπως δήλωσε στην «Κ», η εμπειρία των σπουδών της στην Ελλάδα ήταν θετική και το επίπεδο υψηλό, καθώς στο Πολυτεχνείο «υπάρχουν αρκετοί εξαιρετικοί καθηγητές που κάνουν καταπληκτική δουλειά παρά τη σημαντική έλλειψη πόρων, κυρίως από άποψη έρευνας». «Για παράδειγμα το Εργαστήριο Υπολογιστικών Συστημάτων, όπου είχα κάνει τη διπλωματική μου εργασία, έχει ερευνητές υψηλής ποιότητας που δημοσιεύουν εργασίες στα μεγαλύτερα συνέδρια του τομέα. Η διαφορά στο επίπεδο σπουδών ανάμεσα στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το MIT ή το Στάνφορντ, είναι ότι στα τελευταία η οργάνωση όλων των μαθημάτων είναι περίπου στο ίδιο υψηλό επίπεδο ενώ στο Πολυτεχνείο η διακύμανση είναι μεγαλύτερη και εξαρτάται από την πρωτοβουλία του κάθε καθηγητή», επισήμανε. 

Ηξερες πως ένα ολόκληρο δίκτυο φίλων θα βρισκόταν στην ίδια χώρα με εσένα, τουλάχιστον για τα επόμενα 5-6 χρόνια

Ο βασικός λόγος που ξεκίνησε τις σπουδές της στις ΗΠΑ ήταν το ενδιαφέρον της για την έρευνα. Ταυτόχρονα με την ίδια, θυμάται πως πολλοί συμφοιτητές από τη χρονιά της έφυγαν στο εξωτερικό για να συνεχίσουν τους σπουδές τους. Οπως είπε, αλληλοβοηθήθηκαν στη συμπλήρωση των αιτήσεων αλλά και έπειτα επισκέφθηκαν ο ένας τον άλλον στα πανεπιστήμια που είχαν επιλέξει. «Αυτό σου έδινε την εντύπωση ότι δεν έφευγες πραγματικά από τη χώρα σου γιατί είχες ένα ολόκληρο δίκτυο φίλων που θα βρίσκονταν στην ίδια χώρα με εσένα, τουλάχιστον για τα επόμενα 5-6 χρόνια». Η επιστήμονας παραδέχθηκε πως παρότι η κρίση δεν αποτέλεσε για την παρέα της το έναυσμα για να φύγουν, υπήρξε για πολλούς ο λόγος που παρέμειναν στο εξωτερικό. Η ίδια εκπόνησε το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Περιγράφει τα έξι χρόνια των σπουδών της εκεί αναμφίβολα ως κάποια από τα καλύτερα της ζωής της, καθώς αφιέρωσε χρόνο στην έρευνα που αγαπούσε δίπλα σε κάποιους από τους καλύτερους ερευνητές του κόσμου αλλά και σε εταιρείες της Σίλικον Βάλεϊ.

Η Χριστίνα Δελημήτρου ξεκίνησε να διδάσκει στο Στάνφορντ και από το 2022 έχει ενταχθεί στο διδακτικό προσωπικό του MIT. Στη φωτό με συναδέλφους της.

Θα σκεφτόταν υπό προϋποθέσεις την επιστροφή

Η Αμερική την κέρδισε καθώς ευρισκόμενη πολύ κοντά σε εταιρείες, όπως η Google και η Microsoft, έβλεπε την έρευνά της να βρίσκει άμεσα πρακτική εφαρμογή. Αρχικά ξεκίνησε να διδάσκει στο Στάνφορντ και από το 2022 έχει ενταχθεί στο διδακτικό προσωπικό του MIT μαζί με την ερευνητική της ομάδα.

Οπως λέει στην «Κ», οι πρόσφατες πολιτικές αλλαγές έχουν δημιουργήσει πολλά προβλήματα στα αμερικανικά πανεπιστήμια τόσο σε επίπεδο καθημερινή λειτουργίας όσο και μακροπρόθεσμου προγραμματισμού. Ειδικά βλέποντας την παρούσα κατάσταση, θα σκεφτόταν την επιστροφή της στην Ελλάδα με βασική προϋπόθεση ωστόσο να υπάρχει ένα επίπεδο οργάνωσης και πόρων στο πανεπιστήμιο που να επιτρέπει να επικεντρωθεί κάποιος στην έρευνα και στη διδασκαλία. «Προς το παρόν έχω κάποιες συνεργασίες με ερευνητικές ομάδες στην Ελλάδα και αυτό είναι κάτι στο οποίο θα ήθελα να αφιερώσω περισσότερο χρόνο». 

Γεωργία Γκιοξάρη 

Εχει στο βιογραφικό της τέσσερα βραβεία, μεταξύ των οποίων αυτό της Amazon του 2024 για την έρευνά της, ενώ η εταιρεία ReWork την έχει συμπεριλάβει στη λίστα με τις 30 πιο επιδραστικές γυναίκες στην εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης.

Η Γεωργία Γκιοξάρη, μέλος της «παρέας» του Μετσοβίου, έγινε δεκτή μετά την αποφοίτησή της στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, και από τότε έχει χαράξει μια λαμπρή πορεία που περιλαμβάνει έρευνα στην τεχνητή νοημοσύνη, εργασία σε εταιρείες-κολοσσούς όπως η META και η Google, και διδασκαλία πλέον στο Ινστιτούτο Caltech. 

«Εχοντας σπουδάσει και δουλέψει σε μερικά από τα κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα Πληροφορικής στις Ηνωμένες Πολιτείες, μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι το ΕΜΠ προσφέρει ένα ιδιαίτερα απαιτητικό πρόγραμμα σπουδών […] Ως προπτυχιακή φοιτήτρια, παρακολούθησα περισσότερα μαθήματα μαθηματικών και φυσικής από τους περισσότερους φοιτητές σε ιδρύματα όπως το Μπέρκλεϊ ή το Caltech», σημείωσε η ίδια πηγαίνοντας νοητά πίσω στα προπτυχιακά της χρόνια. 

Ηταν ξεκάθαρο για πολλούς από εμάς τότε ότι οι ευκαιρίες στην Ελλάδα δεν θα ήταν αρκετές

Για την επιστήμονα, η οικονομική κρίση που ξεκινούσε τότε στην Ελλάδα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφασήτης να φύγει και να παραμείνει στην Αμερική. «Προέρχομαι από μια οικογένεια με περιορισμένα οικονομικά μέσα (οι γονείς μου ήταν καθηγητές λυκείου, πλέον συνταξιούχοι). Ηταν ξεκάθαρο για πολλούς από εμάς τότε ότι οι ευκαιρίες στην Ελλάδα δεν θα ήταν αρκετές».

Σχεδόν όλοι οι φίλοι της έφυγαν για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό. Εχοντας εκπονήσει την προπτυχιακή της εργασία στην όραση υπολογιστών, η ίδια επέλεξε την Αμερική με στόχο της να κάνει έρευνα στην τεχνητή νοημοσύνη. «Το Μπέρκλεϊ έγινε γρήγορα δεύτερό μου σπίτι», ανέφερε χαρακτηριστικά στην «Κ», σημειώνοντας πως το ερευνητικό και ακαδημαϊκό της ταξίδι στη χώρα ήταν και συνεχίζει να είναι συναρπαστικό, εντυπωσιακό και απίστευτα διασκεδαστικό, αν και ταυτόχρονα απαιτητικό και γεμάτο προκλήσεις. «Η ακαδημαϊκή ζωή στις ΗΠΑ είναι βαθιά αξιοκρατική. Η επιτυχία εξαρτάται από τις ιδέες, την προσπάθεια και τη συνεισφορά σου, όχι από γνωριμίες ή το υπόβαθρό σου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην έρευνα, όπου κάθε μέρα αντιμετωπίζεις προβλήματα που κανείς δεν έχει λύσει πριν. Προβλήματα που ίσως να μην έχουν καν λύση». 

Συμμετοχή  σε ερευνητικά έργα

Αυτά είναι κάποια από τα στοιχεία που τη γοήτευσαν και την κράτησαν στην Αμερική. Η Γεωργία Γκιοξάρη στάθηκε ιδιαίτερα στις ευκαιρίες στον τομέα της ανάπτυξης της έρευνας που της δόθηκαν στις ΗΠΑ, και όπως είπε, εκλείπουν από το ελληνικό πανεπιστήμιο. «Στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι σύνηθες οι προπτυχιακοί φοιτητές να συμμετέχουν σε ερευνητικά έργα –είτε σε πανεπιστημιακά εργαστήρια είτε στη βιομηχανία– καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών τους. Μέχρι να κάνουν αίτηση για διδακτορικά προγράμματα, πολλοί έχουν ήδη πρώτες δημοσιεύσεις σε κορυφαία συνέδρια ή περιοδικά. Δυστυχώς, οι φοιτητές στην Ελλάδα δεν προετοιμάζονται εξίσου σε αυτόν τον τομέα». 

Στην ερώτηση πώς έχει επηρεαστεί από τις πρόσφατες πολιτικές αλλαγές στις ΗΠΑ και τις αλλαγές στις χρηματοδοτήσεις των πανεπιστημίων, η ίδια απάντησε πως τα «μυαλά θα κυριαρχήσουν», ενώ αναφορικά με το ενδεχόμενο επιστροφής της στη χώρα μας, εξέφρασε τον φόβο ότι η Ελλάδα δεν είναι έτοιμη να αποδεχθεί και να αξιοποιήσει ουσιαστικά φιλόδοξες γυναίκες ερευνήτριες σε έναν τομέα που παραδοσιακά κυριαρχείται από άνδρες. «Θα χαρώ να πειστώ για το αντίθετο».

Πάρης Κουτρής

Ο Πάρης Κουτρής είναι επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Γουισκόνσιν, όπου διδάσκει στο τμήμα Πληροφορικής. Ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον και η έρευνά του επικεντρώνεται στην επεξεργασία δεδομένων, τομέα για τον οποίο έχει πλέον δεκάδες δημοσιεύσεις σε έγκριτα περιοδικά. 

Ανήκοντας στην ίδια φουρνιά σπουδαστών του Πολυτεχνείου, παραδέχεται πως την περίοδο που φοίτησε στο Μετσόβιο η ποιότητα σπουδών ήταν σε καλό επίπεδο, με μεγάλες ωστόσο διαφορές ανάλογα με το μάθημα. Σημειώνει επίσης πως το επίπεδο των φοιτητών ήταν εξαιρετικό, παράγοντας που κατά τον ίδιο ήταν πολύ σημαντικός στην πορεία της φοίτησής του.

Στις ΗΠΑ υπάρχουν πάρα πολλές ευκαιρίες για συνεργασίες με άλλους φοιτητές, επιστήμονες και ερευνητικά εργαστήρια

Ο επιστήμονας ήθελε από την αρχή των σπουδών του να συνεχίσει στην Αμερική, κυρίως λόγω των ευκαιριών που θα του δίνονταν. «Στις ΗΠΑ υπάρχουν πάρα πολλές ευκαιρίες για συνεργασίες με άλλους φοιτητές, επιστήμονες και ερευνητικά εργαστήρια. Υπάρχουν πολλοί τρόποι που κάποιος μπορεί να επιτύχει στην επαγγελματική του πορεία, ακόμα και αν δεν ολοκληρώσει το διδακτορικό του». Παρότι δεν βλέπει πολλές διαφορές στην καθημερινότητα του πανεπιστημίου, παραδέχεται ότι μετά τις πρόσφατες εκλογές στις ΗΠΑ υπάρχει αβεβαιότητα για το μέλλον. Ωστόσο, ο ίδιος δεν σκέφτεται πιθανή επιστροφή στην Ελλάδα το προσεχές διάστημα.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ