Κυριακή, 3 Αυγούστου, 2025
Το 1916 στo βιβλίο του «Ο Γυμνός Διπλωμάτης» (The Naked Diplomat), ο πρώην Βρετανός διπλωμάτης και από το 2014 βοηθός Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ με αρμοδιότητα τον συντονισμό της χορήγησης ανθρωπιστικής βοήθειας σε λαούς που υποφέρουν όπως σήμερα οι Παλαιστίνιοι, Τομ Φλέτσερ, προέβλεψε ότι το 2025 οι πιο ισχυροί «ηγεμόνες» στην κοινωνία των ανθρώπων θα είναι οι πρόεδροι των μη Κερδοσκοπικών Οργανισμών και οι Δήμαρχοι των μεγάλων πόλεων.
Σε ό,τι αφορά τον Απόδημο Ελληνισμό των ΗΠΑ, οι ρόλοι αυτοί έχουν μοιραστεί από την Εκκλησία, που αποτελεί μεν την πιο ισχυρή ΜΚΟ εκτός ελληνικών συνόρων, αλλά ελέγχεται με την κατηγορία της «διαπλοκής» με ξένες κυβερνήσεις και οικονομικά συμφέροντα.
Ο κ. Φλέτσερ στο βιβλίο του αναφέρθηκε επίσης στον κατάλογο των πιο ισχυρών ανθρώπων της Γης του περιοδικού «Forbes» για το 1915, υπογραμμίζοντας ότι από τους 72 πιο σημαντικούς μόνο οι 12 είχαν εκλεγεί με κάποιου είδους δημοκρατικό τρόπο στη θέση που κατείχαν. Προέβλεψε δηλαδή ότι την εξουσία θα τη διαχειρίζονται στο μέλλον προσωπικότητες που δεν εμφορούνται από δημοκρατικά ιδεώδη και «καθαρές» συμπεριφορές έναντι των «υπηκόων» τους.
Η Ιστορία λοιπόν δικαίωσε τον Βρετανό διπλωμάτη, αφού το 2025 ο αυθαίρετος, σύμφωνα με τις αναγνωρισμένες από όλους δημοκρατικές διαδικασίες εκλογής εκπροσώπων, ηγέτης της ΜΚΟ Αρχιεπισκοπής Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος δεν εξελέγη με πραγματικά δημοκρατικό τρόπο και διοικεί με επίσης μη δημοκρατικό τρόπο. Οι σημερινές ηγεσίες της Αρχιεπισκοπής Αμερικής και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως έχουν επίσης γυρίσει την πλάτη τους στην Ελλάδα και στους ομογενείς που ακόμη νοσταλγούν έντονα την πρώτη πατρίδα τους. Μάλιστα το κάνουν αυτό προκλητικά και παρόλο που η όποια δύναμή τους στην Ουάσιγκτον, στην Αγκυρα, στην Αθήνα ή στη Λευκωσία, εξαρτάται ευθέως από το αν πείθουν ή όχι για το αν εκπροσωπούν τον Ελληνισμό του εξωτερικού. Κατά τη γνώμη μας, στην πράξη όλοι γνωρίζουν ότι εκπροσωπούν μόνο τους εαυτούς τους, τους επαγγελματίες κληρικούς και μια μικρή ομάδα ομογενών επιχειρηματιών.
Το φαινόμενο της εκπροσώπησης των συμφερόντων των ισχυρών από κληρικούς ξεκίνησε από την εποχή που ο Μέγας Κωνσταντίνος μετέτρεψε τους ηγέτες της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Σύνοδο της Νίκαιας, σε πλουσιοπάροχα αμειβόμενους κρατικούς υπαλλήλους της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, για να παρακολουθούν τον λαό. Με ελάχιστες εξαιρέσεις πάντα το ιερατείο ταυτιζόταν και υπηρετούσε τον εκάστοτε αυτοκράτορα, σουλτάνο, δικτάτορα κ.λπ. Η αιτία είναι ότι αποτελεί μια ιδιαίτερη κατηγορία επαγγελματιών, που προωθεί τα συμφέροντά της πουλώντας «μεσιτικές» υπηρεσίες μεταξύ εξουσίας, Θεού και ανθρώπων.
Χάος και συμφέροντα
Κανείς όμως ιερωμένος στις ΗΠΑ δεν εξελέγη ποτέ δημοκρατικά από τους Ελληνοαμερικανούς και πάντα αποτελούσε επιλογή οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων. Από το 1768 που ήλθαν οι πρώτοι Ελληνες μετανάστες στις ΗΠΑ και την πρώτη εκκλησία που έκτισαν το 1862 στο Γκάλβεστον του Τέξας, μέχρι και σήμερα, η Ορθόδοξη θρησκευτική παρουσία των Ελλήνων στις ΗΠΑ πέρασε από πολλά «κύματα».
Μέχρι το 1908 οι διάσπαρτες Ορθόδοξες εκκλησίες υπάγονταν πνευματικά στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Στις 8 Μαρτίου 1908 ο τότε Πατριάρχης Ιωακείμ τις έθεσε υπό την αιγίδα της Εκκλησίας της Ελλάδος. Εξαιτίας του «Εθνικού Διχασμού» των Ελλήνων το 1914-1918 διχάστηκαν και οι Ελληνοαμερικανοί μαζί με τους ιερείς και τις εκκλησίες τους.
Τον Αύγουστο του 1918 τις ελληνικές κοινότητες των ΗΠΑ και τις εκκλησίες τους επισκέφτηκε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Μελέτιος, υποτίθεται για να τις ενώσει και άφησε πίσω του τοποτηρητή τον Επίσκοπο Αλέξανδρο. Η Αρχιεπισκοπή Αμερικής δημιουργήθηκε το 1921.
Οταν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Μελέτιος Μεταξάκης, που καθαιρέθηκε από το αξίωμά του στην Ελλάδα, θέλησε να γίνει Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, βρέθηκε αντιμέτωπος με τον προστατευόμενό του Αλέξανδρο που δεν ήθελε να παραιτηθεί από το θρόνο του στη Νέα Υόρκη. Το μέλλον της Ορθοδοξίας στην Αμερική «παίχτηκε στα ζάρια» από διψασμένους για εξουσία ανθρώπους που λειτουργούσαν αυθαίρετα και χωρίς να δίνουν σημασία στο εκκλησίασμα ή οποιονδήποτε άλλον.
Ο Επίσκοπος Αλέξανδρος λοιπόν με την ενθάρρυνση του εκθρονισμένου πρώην Αρχιεπισκόπου Αθηνών και φίλου του Μελέτιου Μεταξάκη, συγκρούστηκε με τον νέο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και έθεσε αυθαίρετα τον εαυτό του κάτω από τη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Στις 25 Νοεμβρίου 1921 ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Μελέτιος Μεταξάκης έγινε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και αμέσως μετά έθεσε επίσης αυθαίρετα την Ορθόδοξη Εκκλησία Αμερικής υπό τη δικαιοδοσία του και τη δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Στην Αμερική διόρισε Αρχιεπίσκοπο τον φίλο του Αλέξανδρο.
Τον Ιούνιο του 1921 όμως η Αρχιεπισκοπή Αθηνών αποφάσισε να αναλάβει δράση. Διόρισε στις ΗΠΑ τον Μητροπολίτη Σπάρτης και Μονεμβασίας Γερμανό Τρογιανό, ως αντικαταστάτη του Αλέξανδρου, ο οποίος γαντζώθηκε στην καρέκλα του και η Ομογένεια απέκτησε δύο Αρχιεπισκόπους ταυτόχρονα, τον ένα διορισμένο από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και τον άλλο από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Το 1923 ο Τρογιανός επέστρεψε στην Ελλάδα, αλλά την περίοδο εκείνη κατέφθασε στις ΗΠΑ από την Ελλάδα ο Μητροπολίτης Βασίλειος Κομπόπουλος, ο οποίος δημιούργησε τη δική του Αυτοκέφαλη Ελληνορθόδοξη Εκκλησία των ΗΠΑ και Καναδά.
Το 1929 υπήρχαν στις ΗΠΑ 200 ελληνορθόδοξες εκκλησίες, εκ των οποίων οι 133 ανήκαν στη δικαιοδοσία του φίλου του Οικουμενικού Πατριάρχη Αρχιεπισκόπου Αλέξανδρου, οι 50 ανήκαν στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία του Βασίλειου Κομπόπουλου και οι υπόλοιπες ανήκαν στους αιρετικούς Ιεχωβάδες.
Για να σταματήσει το αλαλούμ αυτό, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και η Εκκλησία της Ελλάδος συνεννοήθηκαν μεταξύ τους και ανακάλεσαν όλους του ηγέτες της Ορθόδοξης Εκκλησίας Αμερικής και διόρισαν το 1930 νέο μεταβατικό Αρχιεπίσκοπο, τον Μητροπολίτη Κορίνθου Δαμασκηνό. Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής όμως Αλέξανδρος δεν ήθελε να εγκαταλείψει την καρέκλα του, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο να τον απολύσει. Αρχιεπίσκοπος Αμερικής έγινε τελικά ο Μητροπολίτης Κερκύρας Αθηναγόρας, αλλά το χάος που κληρονόμησε, συνεχίστηκε.
Δεν είναι όμως σοβαρά πράγματα όλα αυτά, τα οποία δυστυχώς συνεχίζουν να υπηρετούν μέχρι σήμερα το γνωστό αφήγημα «είσαι ό,τι δηλώσεις». Αυθαίρετοι άνθρωποι που δεν δίνουν λογαριασμό στον λαό που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν πνευματικά, συμπεριφέρονται σαν απόλυτοι μονάρχες.
Στην προκειμένη περίπτωση, στο πλαίσιο της μόνιμης τουρκικής απειλής, εκβιάζουν ουσιαστικά την Ελλάδα και την Κύπρο γιατί εξυπηρετούν στενά αμερικανικά κομματικά συμφέροντα και κόβουν τις γέφυρες του Ελληνισμού του εξωτερικού με την Ελλάδα και την Κύπρο.
* Ο Γιώργος Χατζηιωάννου διετέλεσε Σύμβουλος Τύπου στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και στις πρεσβείες Λονδίνου και Μόσχας.
Ε.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου