Το ξεπούλημα της Σχολής

 Σάββατο, 6 Δεκεμβρίου, 2025

Αναλυση του Θεοδωρου Καλμουκου

Η αποκάλυψη σε αμφότερες τις εκδόσεις μας Ελληνιστί και Αγγλιστί του περασμένου Σαββατοκύριακου 29 – 30 Νοεμβρίου πως «η Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης βρίσκεται στα πρόθυρα να πουλήσει μεγάλο μέρος της ακίνητης περιουσίας της, αντί 22 με 30 εκατομμύρια δολάρια» και ότι «ήδη βρίσκεται  σε συνεννοήσεις και διαπραγματεύσεις με την ενδιαφερόμενη εταιρεία The Lyme Timber Company LLC», έκανε και εξακολουθεί να κάνει τον γύρο των Ηνωμένων Πολιτειών και του κόσμου.

Τα μηνύματα συνεχή και αμέτρητα από πολλά μέρη και από πολλούς  κληρικούς όλων των βαθμίδων, αλλά και λαϊκούς οι οποίοι δεν μπορούν να πιστέψουν ότι έφτασε η Σχολή σ’ αυτό το έσχατο σημείο που θα πουλήσει την περιουσία της, ενώ οι «υπεύθυνοι» – έχει χάσει κι αυτή η λέξη το πραγματικό της περιεχόμενο – ποιούν την νήσσαν. Ο μεν Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος ο οποίος είναι και πρόεδρος της Εφορείας της Σχολής μεριμνά και τυρβάζει για άλλα πολλά ενδιατρίβων εν Αθήναις.

Ας επιστρέψουμε όμως στο δράμα της Σχολής και να πούμε πως ο πρόεδρος της αποδεικνύει πλέον τόσο εναργώς ότι «δεν μπορεί» και η Εφορεία αιωρείται με λύσεις που θα οδηγήσουν σε παραλύσεις στην ήδη σε παραλυτική κατάσταση που έχει περιέλθει η Σχολή.

Είναι να απορεί κανείς από πού κι ως πού ξεπετάγονται κατά καιρούς αυτοί «οι σοφοί» που μια και δυο θέλουν να σώσουν τη Σχολή με το να πασχίζουν και μάλιστα με βουλιμία να ξεπουλήσουν ένα κομμάτι της ύπαρξής της, αδιαφορώντας πως αυτό το κομμάτι της γης αγοράσθηκε από τις οικονομίες, τις συνεισφορές των πρωτοπόρων Ελλήνων μεταναστών και με τον έρανο που διεξήγαγε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Αθηναγόρας με την δυναμική και αποτελεσματική συμπόρευση και αρωγή του «Εθνικού Κήρυκα».

Μάλιστα έτσι αγοράστηκε η Σχολή, με θυσίες, με κόπο και με αίμα με τη συνδρομή του μονοδόλαρου στην αρχή, του δεκαδόλαρου αργότερα. Και σήμερα εμείς με τα μεγάλα λόγια, τις γεμάτες τσέπες, τα επιφανή ταμεία, τις Ηγεσίες και τα Αρχοντικά Τάγματα δεν μπορούμε να κρατήσουμε την κληρονομιά των προ ημών Ελλήνων μεταναστών πατέρων και συγγενών μας, αλλά τη βγάζουμε στο σφυρί όσα – όσα.

Είναι όνειδος να έχουν τρυπώσει στα Σώματα και οργανισμούς της Εκκλησίας πολυεκατομμυριούχοι και δισεκατομμυριούχοι για να κορδώνονται σαν γύφτικα σκεπάρνια και να φαίνονται στις φωτογραφίες, στα δείπνα και στις δεξιώσεις και να μην δίνουν στη μόνη Θεολογική Σχολή.

Λόγια, γεύματα, παραστάσεις, εκκλήσεις, παρακάλια, «υποχωρήσεις»  επί πενήντα χρόνια για να ανοίξει η Σχολή της Χάλκης μέσα στην Τουρκιά του Ερντογάν και δεν βγάζουμε άχνα για τη δική μας τη Σχολή στην πλέον περίοπτη θέση της πιο διάσημης ακαδημαϊκής πόλης της Αμερικής και του κόσμου, τη Βοστώνη, και κατ’ επέκταση της καλύτερης και επιφανέστερης αυτοκρατορίας του σύγχρονου κόσμου, της Αμερικής.

Ακόμα κι ο ίδιος ο Πατριάρχης του Γένους την αγνόησε για πολλοστή φορά και τώρα τελευταία που ήλθε στην Αμερική για το βραβείο Templeton και τα συν αυτώ συνεπαγόμενα και δεν τόλμησε κανείς να του πει, Αγιε Κωνσταντινουπόλεως, εδώ υπάρχει και μια Σχολή που την έχουν ρημάξει οι δορυφόροι σου.

Έχει συγκεντρώσει το Αρχοντικό Τάγμα με τους μεγάλους Ακτουάριους και πρωτοπρεσβύτερους τριάντα ολόκληρα εκατομμύρια δολάρια «δια τας φιλανθρωπικάς και άλλας ανάγκας της Μητρός Εκκλησίας», αλλά στη δική μας Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης δίνουν το μέγα βραβείο της ανοικτής παλάμης. Να πω και τούτο πως αν δεν ήταν η Ηγεσία των 100 να τσοντάρει μια και δυο για υποτροφίες η Σχολή ίσως να μην μπορούσε να λειτουργήσει. Για την υποτροφία του Ταμείου Taylor δεν ρωτώ γιατί μέχρι προ τίνος πήγαινε στον Χαράλαμπο, αλλά τώρα σε άλλον αναγκεμένο της συνοδείας της Χάλκης που έφυγε από την Αμερική…

Το δε λεγόμενο ότι δεν θα χτίσουν στο οικόπεδο που θα πουληθεί οικίες για πλούσιους και επιφανείς, ούτε γηροκομεία, αλλά σε εταιρία περιβαλλοντολογική για να το διατηρήσει, είναι πραγματικά για γέλια, διότι από τη στιγμή που θα πουληθεί θα φύγει από την κυριότητα της Σχολής, δηλαδή, της Αρχιεπισκοπής, δηλαδή, της Ομογένειας που το αγόρασε και το συντηρεί τόσα χρόνια.

Ιδού δύο προτάσεις: Η Σχολή έχει αδήριτη ανάγκη από εκ βάθρων αναδόμηση προσώπων στην προεδρία, στις κοσμητείες της Θεολογικής και του Κολεγίου, στη διοίκηση με απαλλαγή όλων των αδειανών βαγονιών που σέρνει και σίγουρα στην αντιπροεδρία, αλλά και τα μέλη ης εφορείας. Αν γίνει μία συστηματική αναζήτηση στην πολυπληθή και αξιόλογη Ομογένειά μας θα βρεθούν πολλοί Ελληνες Ορθόδοξοι – κι αυτό το τονίζω – να αναζωογονήσουν τη Σχολή ακαδημαϊκώς, διοικητικώς, οικονομικώς και να την επιστρέψουν στις αρχικές της ρίζες και αποστολή της που ήταν και οφείλει να είναι η μόρφωση και η μορφοποίηση χαρακτήρων σωστών ιερέων από πάσης απόψεως: θεολογικής, λειτουργικής, τελετουργικής, ρητορικής, ποιμαντικής, γλωσσικής, ψαλτικής και διοικητικής. Οι μαθητεύοντες και οι αποφοιτούντες είναι ανάγκη να είναι ισορροπημένοι ψυχικά, ομαλοί σεξουαλικά, ταπεινοί και όχι ταπεινοσχήμονες, ευθείς και ντόμπροι κι όχι υποκριτές. Ανθρωποι που πάσχουν κυριολεκτικά το μυστήριο της Εκκλησίας και το μυστήριο της ιεροσύνης για να καταστούν οι «οικονόμοι των μυστηρίων του Θεού» στις τοπικές εκκλησίες, δηλαδή στις κοινότητες, οι οποίες τόση ανάγκη έχουν όχι απλώς από ιερείς, αλλά από καλούς ιερείς, όχι στυγνούς επαγγελματίες αλλά «άνδρες πλήρεις χάριτος και αληθείας».

Είναι γεγονός ομολογούμενο πανταχόθεν πως η Σχολή τα τελευταία χρόνια έχει χάσει την πυξίδα της και αποφοιτά όχι τους καλύτερους, μήτε τους καταλληλότερους, αλλά αποφοιτά δυστυχώς εν πολλοίς εξέχουσες μετριότητες, χωρίς να λείπουν ευτυχώς και μερικές φωτεινές εξαιρέσεις.

Να ιδρυθεί ένα Κληροδότημα με στόχο τη συγκέντρωση αρχικά εκατό εκατομμυρίων. Κι επειδή είναι τοις πάσι γνωστό το μέγεθος της μωροφιλοδοξίας του Ελπιδοφόρου ας μπει αυτός μπροστά να χτυπήσει πόρτες και έχοντες, όπως κάνει για την Μητέρα Εκκλησία….μια και δυο -ουδέν κρυπτόν – ώστε να μην πουληθεί ούτε ένα στρέμμα γης ιερής της Σχολής σε καμιά εταιρία. Περνά ήδη στην ιστορία του Ελληνισμού της Αμερικής ως ο κηδειάς της Ελληνικής γλώσσας και της Ελληνικότητας άσχετα με τα φαιδρολογήματα που του γράφει στις στημένες συνεντεύξεις του ο αρχιστρατηγιστής του και τα φούμαρα που πούλησε προχτές στον Τασούλα περί ελληνικότητας και κληρονομάς και τα παρόμοια, ας μη γίνει και οδοστρωτήρας – πωλητής της περιουσίας της Σχολής.

Και με την ευκαιρία να του υπενθυμίσω άπαξ έτι ότι το ποίμνιο του ή αν προτιμάει να το πούμε με όρους εμπορικούς και μάρκετινγκ, η «αγορά του», είναι εδώ, η Ομογένεια. Από την Ομογένεια, τα κεριά της, τις λαμπάδες της, τις συνδρομές της, τα σουβλάκια της, τα αρνάκια της και τις σπανακόπιτες της στα φεστιβάλ της στις κοινότητες τρώει ψωμί, κι αυτός και οι έμμισθοι «σύμβουλοι του» εδώ και στην Ελλάδα. Ακόμα πιο απλά τόσο ο ίδιος όσο και τα μέλη της κουστωδίας του είναι υπάλληλοι της Εκκλησίας, δηλαδή του λαού του Θεού, ημών, και η Σχολή είναι της Ομογένειας. Αν θέλει να πουλήσει γη, ας πάει να πουλήσει το οικόπεδο της Χάλκης στους Τούρκους, όχι της δικής μας Σχολής. Φτάνει τόση ζημιά που έχει προκαλέσει στην Εκκλησία, στα Σχολεία – παράδειγμα τραγικό ο Αγιος Δημήτριος της Αστόριας -. Φτάνουν τόσοι που έχει συμμαζέψει και χειροτονήσει από Γερμανία, Θεσσαλονίκη, Τουρκία, ακόμα και πρώην αγάμους και μετέπειτα εγγάμους μέσω Αφρικής. Η Ομογένεια πρέπει να μορφώσει και μορφοποιήσει δικά της παιδιά με ήθος, ανατροφή, ευσέβεια και ελληνοπρέπεια. Αντιλαβού;

 ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ