Ποτά, ξενύχτια, αυτοκίνητα, γκόμενες, παραλίες, και μπανάκια.
Αγαπητέ Βασίλη
Λέγομαι Βαγγέλης Μανουράς και είμαι από το Ηράκλειο της Κρήτης.
Διάβασα το άρθρο σου και μου άρεσε,καλά τα λες αλλά ποιος ακούει.Έτσι δεν λέμε?
Αυτός ο λαός δεν θα αλλάξει ποτέ και έτσι θα είμαστε πάντα άξιοι της τύχης μας.
Εσείς που φύγατε από αυτόν τον τόπο ,ναι μέν νοστάλγητε να γυρίσετε ίσως, αλλά πιστεύω ότι ήσασταν τυχεροί.
¨Ολοι οι πατριώτες μας στο εξωτερικό όπου κι αν έφτασαν προόδευσαν, φτιάχτηκαν και προσωπική μου γνώμη είναι ότι εάν εξαιρέσεις την νοσταλγία της πατρίδας ειναι όλοι μια χαρά. Έτσι πιστεύω τουλάχιστον εγώ και πάντα να είστε καλά.
Δεν ξέρω εάν σε κουράζω αλλά διαβάζοντας το άρθρο σου σκέφτηκα ένα άνθρωπο πατριώτη και είπα να του πω δυο κουβέντες. Ξέρω ότι ενημερώνεσαι για την κατάσταση εδώ αλλά αγαπητέ φίλε είναι πολύ χειρότερα από ότι φαντάζεσαι.
Πιστεύω και έχω απογοητευτεί ότι ποτέ δεν θα αλλάξει κάτι εδώ προς το καλύτερο και αυτό γιατί δεν μας αφήνει το μυαλό που έχουμε οι ¨Ελληνες στην Ελλάδα. Το μόνο που ενδιαφέρει όλους εδώ τόσα χρόνια, είναι το πως να μην κάνουν τίποτα και να περνούν καλά.
Τώρα στα πενήντα μου χρόνια και βλέποντας να ανεβοκατεβαίνουν οι κυβερνήσεις, τίποτα να μην αλλάζει, και κάθε χρονιά να είναι χειρότερη από την προηγούμενη, κάθισα και σκέφτηκα τι διάολο μπορεί να φταίει. Και πάντα καταλήγω στο ότι φταίμε εμείς οι ίδιοι.
Εμείς ψηφίζουμε τις εκάστοτε κυβερνήσεις, εμείς τρέχουμε να δανειστούμε για να κυκλοφοράμε με Μερτσέντες και Τζιπ, εμείς έχομε την μεγαλομανία να τρέχουμε να ψωνίζουμε από τα πολυκαταστήματα με ξένα συμφέροντα και τα λεφτά μας φεύγουν έξω, εμείς οι ίδιοι είμαστε που μας ενδιαφέρει μόνο το μπαρ, η μάσα και η καλοπέραση τόσα χρόνια, χωρίς ποτέ να καθίσουμε να σκεφτούμε ένα οργανωμένο αύριο για τα παιδιά μας, που τελειώνουν τα πανεπιστήμια και κάθονται.
Είναι τόσα πολλά που πιστεύω ότι τα ξέρεις, και όλα αυτά μαζί μαζεύτηκαν και μας έπνιξαν. Και που είσαι ακόμα.
Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα, έλεγε η μάνα μου.
Αφήσαμε να φύγουν τα λεφτά μας στις τράπεζες, στους μεγαλοκαρχαρίες, εφοπλιστές και μεγαλομετόχους και στο εξωτερικό και εμείς βλέπουμε τηλεόραση κάθε μέρα τα χαζοκάναλα, τα κουτσομπολίστικα για το πια τον πήρε η δεν τον πήρε.
Αυτοί είμαστε οι Έλληνες εδώ στην Ελλάδα, ότι πάλεψαν κάποτε κάποιοι για μας τους νεώτερους τα κάναμε ποτά, ξενύχτια, αυτοκίνητα, γκόμενες, παραλίες, και μπανάκια.
Και αντί να καθίσουμε όλοι και να σκεφτούμε πως φτάσαμε ως εδώ,μας ενόχλησε το γερμανικό περιοδικό focus που που με πρωτοσέλιδο μας έδειχνε το δάχτυλο το καλό.
Κατά την γνώμη μου έπρεπε να μας δείξει όλα τα δάχτυλα.
Και τώρα με όλα αυτά τα χάλια μας και ενώ βλέπουμε ότι κάποιος άνθρωπος ο Παπανδρέου κάνει φιλότιμες προσπάθειες να μας ξελασπώσει, αρχίζουμε πάλι καθημερινά τις απεργίες τις καταλήψεις και ότι άλλη μαλακία μας έρθει στο μυαλό. Φτάσαμε στον πάτο αλλά ούτε αυτό μας ικανοποιεί και προσπαθούμε να τον ξεπατώσουμε εντελώς.
Πριν από μερικές ημέρες τα έλεγα με κάποιον φίλο που έχει συγγενείς στην Βοστόνη, και αυτός απογοητευμένος κουβέντα στην κουβέντα σκέφτηκα να πάω να φύγω και εγώ.
Ίσως είναι καλλίτερα μπας και μπορέσουμε να κάνουμε κάτι για τα παιδιά μας. Πνίγομαι εδώ. Έχω δυο παιδιά, ένα γιο που τελείωσε πληροφορική και κάνει άλλες δουλειές και μια κόρη αριστούχα και πιάνεται η καρδιά μου ,όταν σκέφτομαι τι θα κάνει τελειώνοντας το πανεπιστήμιο.
Ρε Βασίλη πως είναι η κατάσταση εκεί? Δεν κρατιέμαι άλλο εδώ, δεν μπορώ να βλέπω αυτό το χάλι .
Εάν υποτεθεί ότι κάποιος μπορέσει να έρθει εκεί θα μπορέσει να κάνει κάτι?
Έτσι ήθελα κάπου να τα πω και βρήκα εσένα φίλε μου και δεν σε γνωρίζω αλλά από το άρθρο σου κατάλαβα πολλά.
Να είσαι καλά σε χαιρετώ.
Φιλικά Μανουρας Βαγγέλης.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αγαπητέ κ. Μανουρά, Ευχαριστούμε για το e-mail σου.
Πήγαμε στη Βοστώνη σε διαδηλώσεις για να επιβληθεί το εμπάργκο στην Τουρκία όταν χρησιμοποίησε όπλα της Αμερικάνικης βοήθειας εναντίον της Κύπρου. Πήγαμε στα Ηνωμένα Έθνη αρκετές φορές με λεωφορεία για τα δίκαια της Ελλάδας, πήγαμε στην Ουάσιγκτον και στο Λευκό Οίκο με λεωφορεία (κοντά 80,000 από όλη την Αμερική) σε ειρηνική διαδήλωση για το όνομα Μακεδονία. Έχουμε χύσει πολύ ιδρώτα για τον Ελληνισμό εθελοντικά και πάντα εις βάρος του χρόνου μας και της τσέπης μας. Ανάφερα μόνο μερικά από αυτά που έχουμε κάνει σαν Αμερικανοί πολίτες Ελληνικής καταγωγής. Καθημερινά ενοχλούμε τους πολιτικούς εδώ στη μεγάλη χώρα να παίρνουν θετική θέση για τη Γενέτειρα.
Ναι άγνωστε φίλε,
κρατάμε τη δάδα του Ελληνισμού αναμένει και μεταλαμπαδεύουμε στα παιδιά μας, την Ελληνική Γλώσσα, την Πίστη, την Ελληνική Ταυτότητα & Συνείδηση πάντοτε σπαταλώντας το πιο πολύτιμο πράγμα που έχει ο κάθε άνθρωπος, το χρόνο μας. Χωρίς κομματικά κριτήρια και συμφέροντα ζούμε Ελλάδα και υποστηρίζουμε την κάθε Ελληνική Κυβέρνηση. Αρκετοί από εμάς δεν είχαμε ποτέ την πολυτέλεια να ψηφίσουμε στην Ελλάδα αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να έχουμε γνώμη γιατί ερχόμαστε στην Ελλάδα τακτικά και υπολογίζουμε ότι κάποτε θα ζήσουμε στην Ελλάδα.
Ο Ελληνισμός συγκεντρωτικά και μεμονωμένα βοηθά τους Έλληνες που έρχονται από την Ελλάδα στην Αμερική και τον Καναδά για θέματα υγείας, για πανεπιστημιακή μόρφωση για τουρισμό. Οι Σύλλογοι μας έγιναν για να κρατήσουμε την Ελληνική κουλτούρα, την Ελληνικότητά μας και να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας όπως μπορούμε και αρκετές φορές η καλοσύνη μας εκμεταλλεύτηκε. Στους σεισμούς, τις φωτιές και πάντα όποτε υπάρχει πρόβλημα ο Ελληνισμός της Αμερικής συμπαρίσταται στην Ελλάδα.
Σήμερα η οικονομική κατάσταση της Αμερικής δεν είναι αυτή που ήταν πριν 10 χρόνια. Δεν είναι εύκολο να μετανάστευση κάποιος στην Αμερική γιατί για να ζήσει μία οικογένεια των 4 ατόμων πρέπει να εργάζονται και η δύο και δουλειές δεν υπάρχουν γιατί τα προϊόντα κατασκευάζονται εκτός Αμερικής. Άμα δεν γνωρίζεις και τη γλώσσα υπάρχει μεγαλύτερο πρόβλημα. Αλλά κάθε άνθρωπος έχει και τις δικές του ευκαιρίες και εμπειρίες.
Να είσαι καλά, και σε ευχαριστούμε που μας έγραψες τη γνώμη και τις σκέψεις σου.
Βασίλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου