Πρώτο θέμα μας: "γνώθι σαυτόν" - Σημείωσε ότι μας βρίσκετε στο ιντερνετ paneliakos.net

Πρώτο μας θέμα

Articles and opinions expressed may not necessarily belong to paneliakos.net

Η ιστοσελίδα μας, PANELIAKOS.NET -or- PANILIAKOS.COM

You can translate this blog in over 100 languages within a second! Go to the left up top where it says Select Language. Happy navigating. See you again..

Εορτάζουμε και Tιμούμε

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

ΜΥΡΤΩ, ένα ποιήμα για τη φίλη όλων μας

Τετάρτη, 11 Δεκεμβρίου, 2013                                    www.paneliakos.com

Ήλιε  γιατί βασίλεψες
μέρα το μεσημέρι
γιατί άφησες και πλήγωσαν
το άσπρο περιστέρι;

Στης Πάρου την ακρογιαλιά
αμέριμνο πετούσε
ο ύπουλος ο λαθροκυνηγός
στα βράχια καρτερούσε

Ήταν δειλός και άνανδρος
ζήλεψε τη θωριά του
το σημαδεύει στα φτερά
σκοτώνει τα όνειρά του

Είσαι ένας άγγελος Μυρτώ
κουκλίτσα στα δεκάξι
ξεπεταρούδικο μικρό
που θέλει να πετάξει

Άνοιξες τις φτερούγες σου
τη γη να κατακτήσεις
την αγαπούσες τη ζωή
ποθούσες για να ζήσεις

Μεσ'τη μικρή καρδούλα σου
αγάπη είχες μόνο
μα η ζωή τη γέμισε
δάκρυ πίκρα και πόνο

Πάνω στο αγνό κορμάκι σου
με λύσσα μίσος και μένος
άδειασε το φαρμάκι του
ο αλλόθρησκος ο ξένος

Σκληρή αλήθεια η μοίρα σου
σε έβαλε στο..μάτι
και σ'έριξε με απονιά
στου πόνου το κρεββάτι

Στείλε Θεέ μου ένα αστέρι
στο μικρό σου αγγελούδι
κάνε τη χλωμή ματιά του
να ανθίσει σα λουλούδι

Στείλε στο παράθυρό του
μια φωλιά με χελιδόνια
άνοιξη για να του φέρουν
για να λιώσουνε τα χιόνια

Της Μανούλας του να νοιώσει
το ζεστό γλυκό της χάδι
που είναι στο προσκέφαλό του
φύλακας πρωί και βράδυ

Το μαξιλάρι το βουβό
είναι ο σύντροφός της
στο πόνο της και στη χαρά
εστάθει στο πλευρό της

Πόσες φορές δεν έκλαψε
πάνω στο μαξιλάρι
με την εικόνα του Χριστού
Στης Παναγιάς τη Χάρη

Ξαπλώνει με τα όνειρα
ξυπνάει με ελπίδες
ρωτά το μαξιλάρι της
τι άκουσε τι είδε

Νόμισε πως της μίλησε
του είπε τα βάσανά της
προσεκτικά την άκουγε
ήπιε τα δάκρυα της

Σταμάτησε να το ρωτά
ποτέ δε θα μιλήσει
τα δάκρυα που έχει πιει
ειν' πιο πολλά απ' τη βρύση

Τα δάκρυά της σαν της αυγής
μικρές δροσοσταλίδες
γινήκανε για τη Μυρτώ
μύριες κρυφές ελπίδες

Δε θα αφήσει ο Θεός
αυτή την αδικία
να νοιώσουν τα ματάκια σου
του ανθρώπου τη κακία

Θα ανοίξεις πάλι τα φτερά
ψηλά για να πετάξεις
κι ότι σου στέρησε η ζωή
πίσω να το αρπάξεις


Δεν είσαι μόνη σου Μυρτώ
όλοι σε αγαπάμε
να γίνεις γρήγορα καλά
από την Παναγιά ζητάμε

Κάνε το θαύμα Παναγιά
για τη μικρή Μυρτώ σου
Εσύ που τόσο έκλαψες
για Το Μοναχογιό σου

...Όταν τον είδες στο Σταυρό
γυμνό και ματωμένο...

Τον κρέμασε Τον σταύρωσε
του κόσμου η κακία
κάνε το θαύμα στη Μυρτώ
γλυκιά μου Παναγία.

Γιώργος Ιατρού
Λύν Μασαχουσέτη, ΗΠΑ

1 σχόλιο:

  1. Ειναι υπεροχο, συγκινητικο, παραστατικο, γλαφυρο.Με εκανε να δακρυσω,ποσο μαλιστα που γραφτηκε απο ενα ανθρωπο που γνωρισα πριν λιγο καιρο, και ο οποιος ηταν χιλιαδες μιλια μακρια απο το μερος που συνεβη, κι ομως αποδωσε τοσο ρεαλιστικα το πραγματικο γεγονος. Επι πλεον πρεπει ναομολογησω οτι αποδιδει την ψυχολογια μου με τροπο που λιγοι ανθρωποι με γνωριζουν.Δεν θα πω τιποτε αλλο παρα: σ ευχαριστω πολυ γιωργο.! ΜΑΙΡΗ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή