Του Θεόδωρου Καλμούκου
Σάββατο, 6 Ιουλίου, 2013
ΒΟΣΤΩΝΗ. Η ομογενής ερευνήτρια-γιατρός στο νοσοκομείο Beth Israel της Βοστώνης και καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, Μαρία Κουλμανδά, εγκαινιάζει μία επιστημονική συνεργασία μεγάλου βεληνεκούς ανάμεσα στο Χάρβαρντ και το πανεπιστήμιο Μακγκίλ (McGill) του Καναδά για μεταμοσχεύσεις στο πάγκρεας «από τον ίδιο άνθρωπο», όπως εξήγησε στον «Ε.Κ.».
Είπε ότι «κάθε χρόνο αφαιρούμε από 200 περίπου άτομα στο νοσοκομείο μας το πάγκρεας διότι παθαίνουν παγκρεατίτιδα που είναι μία φλεγμονή στο εξωτερικό περίβλημα, το οποίο αποτελεί το 90% του παγκρέατος. Στο έσω ενδοκρινολογικό μέρος είναι τα κύτταρα για την ινσουλίνη.
Η παγκρεατίτιδα προκαλεί δυνατό πόνο, ανυπόφορο θα μπορούσα να πω. Γίνεται αφαίρεση του παγκρέατος, οπότε οι άνθρωποι γίνονται διαβητικοί και τότε πρέπει να παίρνουν ινσουλίνη εξωτερικώς».
Είπε επίσης, πως «άνθρωποι που προσβάλλονται από καρκίνο και βρίσκουν ότι είναι το εξωκρινολογικό προτού να κάνει μετάσταση, και πάλι γίνεται αφαίρεση και φυσικά γίνονται διαβητικοί».
Η Δρ. Κουλμανδά εξήγησε πως, «αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να ξεχωρίσουμε τα κύτταρα από το ενδοκρινολογικό μέρος του παγκρέατος και να τα μεταμοσχεύουμε πίσω σ’ αυτούς τους ανθρώπους, δηλαδή τα δικά τους κύτταρα και με τη χρήση ενός εκ των δικών μου φαρμάκων το alpha 1 anti-trypsan το οποίο βοηθά να διατηρούνται ζωντανά διότι τα εκχύνουμε μέσα στο συκώτι και κάπου το 75% των κυττάρων πεθαίνουν τις πρώτες μέρες έως μπουν τα αγγεία μέσα τους και αρχίσει η τροφοδοσία τους» και τόνισε πως «το δικό μας φάρμακο προσπαθεί να σταματήσει τον θάνατο στο 75% των κυττάρων τις πρώτες τρεις ημέρες, κι ένα παρόμοιο πρόγραμμα θέλουν να αρχίσουν και στο πανεπιστήμιο Μακγκίλ».
Τονίζεται πως πρόκειται για ανακάλυψη και πρόγραμμα δικό της και της ερευνητικής της ομάδας. Είπε ότι «τώρα το αρχίζουμε. Το φάρμακο alpha1 anti-trypsan είναι σε δεύτερο κλινικό στάδιο και το οποίο στηρίζει η κυβέρνηση η οποία κάθε χρόνο δίνει 13 εκατομμύρια δολάρια για να γίνονται αυτές οι κλινικές δοκιμές. Πηγαίνει καλά, κοντεύομε να τελειώσουμε στην Αμερική και προσβλέπουμε να μεταφερθεί και στην Ευρώπη και μετά στην Ασία. Πιστεύουμε ότι στο τέλος του χρόνου ή στις αρχές του 2014 να αρχίσουμε και στην Ευρώπη».
Εξήγησε πως «πήγαμε στο Μακγκίλ διότι έχουν ένα πάρα πολύ καλό τμήμα που απομονώνουν τα κύτταρα. Θα γίνεται το εξής: Θα βγάζουμε τον ενδοκρινολογικό παγκρίτη εδώ, θα πηγαίνουμε στο Μακγκίλ θα απομονώνουμε τα κύτταρα, θα περιμένουμε ένα βράδυ εκεί, θα βάζουμε το δικό μας φάρμακο μέσα για να τα καθιστά πιο υγιή και θα τα μεταμοσχεύουμε πίσω στον άνθρωπο. Αυτά τα κύτταρα είναι το 10% του συνόλου των κυττάρων αλλά είναι αυτά που ρυθμίζουν την ινσουλίνη, κι έτσι αυτοί οι άνθρωποι με παγκρεατίτιδα ή καρκίνο στο πάγκρεας δεν θα χρειάζονται ινσουλίνη και θα μπορούν να ζουν κανονικά, στην αρχή θα παίρνουν μόνο πέντε ενέσεις».
Στην ερώτηση γιατί δεν κάνετε αυτή τη διαδικασία της απομόνωσης των κυττάρων στο δικό σας εργαστήριο αλλά θα πηγαίνετε στο Καναδά, είπε ότι «έχω στο εργαστήριό μου τμήμα απομόνωσης αλλά είναι μόνο για πειραματικό στάδιο και για να μεταμοσχεύσεις τα κύτταρα πάλι πίσω στους ανθρώπους πρέπει να έχει εγκριθεί από την Υπηρεσία Φαρμάκων και το δικό μας εργαστήριο δεν έχει έγκριση αυτή τη στιγμή διότι δεν κάνουμε για ανθρώπους. Στον Καναδά έχει πάρει την έγκριση από την αντίστοιχη Υπηρεσία Φαρμάκων, αλλά κι εμείς τώρα είμαστε στη διαδικασία να πάρουμε την έγκριση από την Υπηρεσία Φαρμάκων διότι οι ασθενείς θα είναι από εδώ. Επίσης, θέλουν να πάρουν στον Καναδά το δικό μας το φάρμακο για να αρχίσουν κι εκεί ένα τμήμα μεταμοσχεύσεων. Εχουν πάρα πολύ καλούς χειρούργους γιατρούς εκεί».
Η Δρ. Κουλμανδά είχε μεταβεί πρόσφατα στον Καναδά για συνομιλίες και διαπραγματεύσεις και είπε, ότι «πήγαν πάρα πολύ καλά. Και τόνισε ότι «οι καθηγητές είναι Ελληνες, ο Δρ. Στιβ Παρασκευάς και ο Δρ. Πίτερ Μετράκος, θαυμάσιοι άνθρωποι και επιφανείς επιστήμονες, ομιλούν απταίστως την ελληνική γλώσσα». Συμπλήρωσε ότι «έχουν μπει οι βάσεις, είμαστε έτοιμοι από επιστημονικής πλευράς και τώρα γίνονται τα διαδικαστικά και τα νομικά διότι τα κύτταρα θα έρχονται από τον Καναδά δηλαδή από άλλο κράτος».
Οταν την ρωτήσαμε για τι ποσοστό επιτυχίας ομιλούμε για τον ασθενή, είπε, «θα έλεγα 100% αλλά τίποτε δεν μπορεί να είναι 100%, σίγουρα όμως 90%».
Η ιδέα ουσιαστικά ήταν δική της πλην όμως η μετριοφροσύνη της δεν την άφησε να το παραδεχθεί. Είπε, πως «συζητούσαμε με τον επικεφαλής της ιατρικής στο Beth Israel που λέγεται Μαξ Αϊντέλ για τα αποτελέσματα που έχω με τους πιθήκους και τα οποία είναι καταπληκτικά και μου είπε ότι από περίπου διακόσιους ανθρώπους βγάζουμε το παγκρίτη και τον πετάμε» και συμπλήρωσε, «ενώ τώρα θα το βγάζουμε θα τον καθαρίζουμε και θα τον βάζουμε πίσω και το φάρμακό μας δεν θα αφήνει τα κύτταρα να πεθαίνουν τις πρώτες τρεις ημέρες έως ότου αρχίσει η αιμοδοσία τους».
Η Δρ. Κουλμανδά είπε ότι «αρχίζουμε την έρευνά μας με ποντίκια διότι το σύστημά τους είναι πολύ όμοιο με των ανθρώπων. Τα ποντίκια είναι φθηνά, κάνουμε πολλά πειράματα σ’ αυτά και στη συνέχεια πηγαίνομε στους πιθήκους οι οποίοι είναι πολύ ακριβοί αφού για μεταμοσχεύσεις κάθε πίθηκος μας κοστίζει 50 με 60 χιλιάδες δολάρια».
Εχει στο εργαστήριο της περί τους 40 πιθήκους. Είπε, πως «δεν είναι μόνο να τους αγοράσεις, αλλά η συντήρηση του κάθε πιθήκου κάθε μέρα είναι 20 δολάρια, οπότε τον μήνα χρειάζονται 10 με 12 χιλιάδες δολάρια». Τους πιθήκους τους έχει στο Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης. Είπε πως «έχω δικό μου δωμάτιο εκεί διότι τα πρώτα οκτώ χρόνια ήμουν εκεί».
Πριν λίγες μέρες η Δρ. Κουλμανδά συμμετείχε ως ομιλήτρια στο Συνέδριο του Αιγαίου (Aegean Conference) στην Κω. Είπε πως «ήμουν στο συνέδριο 5 μέρες, κατόπιν έμεινα με τους καλούς μας φίλους Θέμις και Ανδρέα Καρπούζη 4 μέρες που βρίσκονται εκεί από το Πάσχα». Στη συνέχεια, μεταβαίνει στο Μιλάνο όπου θα συμμετάσχει σε ένα άλλο συνέδριο του Παγκοσμίου Συνδέσμου Μεταμόσχευσης Κυττάρων και μάλιστα την έχουν εκλέξει πρόεδρο και θα αναλάβει εκεί επίσημα την προεδρία, ενώ είναι η πρώτη φορά που εκλέχτηκε γυναίκα πρόεδρος. Είπε, πως «ήμουν έκπληκτη όταν με εξέλεξαν διότι μέχρι τώρα ήταν Λέσχη Αγοριών (Boys Club) είπε χαμογελώντας».
Στην ερώτηση καθώς κάνετε όλα αυτά τα πειράματα και τις ανακαλύψεις φαρμάκων και την απομόνωση των κυττάρων και τις μεταμοσχεύεις τι σκέπτεστε για το ανθρώπινο σώμα, είπε, πως, «το ανθρώπινο σώμα είναι τόσο υπέροχο. Μέχρι τώρα με όλη αυτή την έρευνα που γίνεται δεν μπορεί να φτιάξει κανείς ένα κύτταρο. Πρέπει να σας πω ότι και το σώμα των ζώων είναι υπέροχο, ιδιαίτερα των πιθήκων και μάλιστα των κυνοπιθήκων ή baboons που είναι πιο μεγάλοι αλλά ανήκουν στην ίδια οικογένεια και πιστεύω ότι μια μέρα θα μπορούμε να κάνουμε μεταμόσχευση οργάνων από πιθήκους αλλά δεν επιτρέπει η κυβέρνηση».
Στην ερώτηση πώς αισθάνεστε με αυτές τις ανακαλύψεις, απάντηση: «όσο προχωρούμε τόσο καταλαβαίνω πόσο λιγότερο ξέρω» και πρόσθεσε πως «αισθάνομαι τυχερή που έχω φτάσει μέχρι εδώ και πως χωρίς τη βοήθεια του πατέρα μου και της μητέρας μου δεν θα είχα φτάσει διότι πάντοτε μου έδινα την ελευθερία να συνεχίσω και προπαντός η μητέρα μου. Θυμάμαι μια φορά που μου είχε πει προχώρα κι αν είναι ανάγκη να πουλήσουμε ακόμα και το σπίτι για να σπουδάσεις».
Η Μαρία Κουλμανδά ήταν μικρό κοριτσάκι μόλις οκτώ χρονών, όταν μαζί με τους γονείς της, τον Ιωάννη και την Ελένη, ξεκίνησαν από το χωριό τους, την Αγία Παρασκευή της Λέσβου, να επισκεφθούν τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια της, τον Σωκράτη και την Κωνσταντίνα που είχαν μεταναστεύσει στην Αυστραλία.
Ο πατέρας έβγαζε το ψωμί για τη συντήρηση της οικογένειας του πουλώντας ψάρια στο χωριό τους στο δικό του μικρό ιχθυοπωλείο. Είπε πως «είπαμε να τελειώσω το Δημοτικό Σχολείο και μετά να επιστρέψουμε. Κατόπιν είπαμε να τελειώσω και το Γυμνάσιο, στη συνέχεια μπήκα στο Πανεπιστήμιο κι έτσι μείναμε». Ο πατέρας της άρχισε να εργάζεται κι όπως είπε, «κι είναι τόσο αστείο διότι εργάσθηκε ως βοηθός μηχανικού στις σιδηροδρομικές γραμμές τη στιγμή που δεν είχε βάλει ούτε ένα καρφί στη ζωή του».
Η Μαρία έκανε λαμπρές σπουδές στην Ιατρική στην Αυστραλία, στη συνέχεια πήγε στην Αγγλία και πήρε το διδακτορικό της δίπλωμα από το πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Κι έτσι δεν άργησε να καταστεί το ανερχόμενο αστέρι του κλάδου της στη Μελβούρνη της Αυστραλίας όπου έγινε καθηγήτρια της Ιατρικής στο πανεπιστήμιο της Μελβούρνης και συνάμα επιδόθηκε στην επιστημονική έρευνα στον τομέα των μεταμοσχεύσεων, αλλά πολύ γρήγορα την ανακάλυψε το Χάρβαρντ και την πήρε στο δυναμικό του.
Είπε πως δεν «δεν θα μπορούσα να το φαντασθώ ποτέ ούτε στο όνειρό μου ότι θα ερχόμουν από την Αυστραλία στην Αμερική και μάλιστα στο Χάρβαρντ. Είναι καθηγήτρια καις το τμήμα Ιατρικής, αλλά και Χειρουργικής, ενώ είναι από τις τρεις κορυφαίες επιστήμονες διαβητολόγους του κόσμου ιδιαίτερα στον παιδικό διαβήτη. Η Δρ. Μαρία Κουλμανδά κόσμησε το μηνιαίο περιοδικό του «Ε.Κ.», «Γυναίκα» τον Φεβρουάριο του 2012.
Τελειώνοντας είπε «θέλω να ευχαριστήσω τον «Ε.Κ.» και να ευχηθώ στους αναγνώστες του καλό καλοκαίρι και να έλθουν στην Ελλάδα για διακοπές».
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου