Ανοίγω και τι να δω;
Δυο δέντρα αψηλά ίσα με τον ουρανό, μες στην αυλή μου!
Τα φρόντιζα μέρα τη μέρα. Τα κλάδευα, αλάφρωνα το χώμα σιμά στα ριζά τους, τα πότιζα.
Τα εργαλεία κηπουρικής ένα με το χέρι μου, ένα με την καρδιά μου.
Μα δεν είχα καταλάβει πόσο μεγάλωσαν, πόσο πρόκοψαν...
Όχι! Δεν είμαι κηπουρός, δεν σπούδασα την τέχνη της αγάπης,
ακόμη...
Αλλά ο κήπος μου με ζητούσε με χίλιους τρόπους. Τα δέντρα μου με καλούσαν...
Να τα φροντίσω, να τα κλαδέψω, μα πάνω από όλα να τα αγαπήσω.
Έχω δυο δέντρα στον κήπο της καρδιάς μου!
Ψηλά και καρποφόρα, ευλογημένα...
Κι εγώ ακόμη μαθαίνω την αγάπη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου