Χιλή: Αρχισε η εκταφή των οστών του Πάμπλο Νερούδα

Τρίτη, 9 Απριλίου, 2011

Για να εξακριβωθεί αν ο Νομπελίστας ποιητής πέθανε από προστάτη, ή αν τον δηλητηρίασε η χούντα του Πινοσέτ

 

Αρχισε η εκταφή των οστών του Πάμπλο Νερούδα στη Χιλή, ώστε να μπορέσει ομάδα ιατροδικαστών να εξετάσει τα λείψανα του Νομπελίστα ποιητή, ο οποίος πέθανε το 1973. Οι αρχές της Χιλής θέλουν να εξακριβώσουν αν αιτία του θανάτου ήταν ο καρκίνος του προστάτη, ή αν δηλητηριάστηκε με εντολή του δικτάτορα στρατηγού Αουγκούστο Πινοσέτ.

Ο Νερούδα ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος, στενός φίλος και ένθερμος υποστηρικτής του σοσιαλιστή προέδρου Σαλβαδόρ Αλιέντε, τον οποίον ανέτρεψε με πραξικόπημα ο Πινοσέτ.

Ο ποιητής πέθανε σε ηλικία 69 ετών, μόλις 12 ημέρες μετά το πραξικόπημα. Η οικογένειά του επιμένει ότι αιτία θανάτου ήταν ο καρκίνος. Αλλά το 2011, η Χιλή άρχισε να ερευνά τις καταγγελίες, από τον πρώην σωφέρ και προσωπικό βοηθό του Μανουέλ Αράγια ότι ο Νερούδα δηλητηριάστηκε.

Ο Αράγια είπε ότι ο Νερούδα τον κάλεσε στο νοσοκομείο και του είπε ότι ένιωθε πολύ άρρωστος επειδή του είχαν κάνει μια ένεση στο στομάχι.

Ο Ροντόλφο Ρέγιες, ανηψιός του ποιητή, είπε ότι η οικογένεια θέλει να μάθει την αλήθεια, «ανεξαρτήτως του αν πέθανε από φυσικά αίτια ή αν δηλητηριάστηκε».

Μετά το πραξικόπημα της 11ης Σεπτεμβρίου, ο ποιητής ετοιμαζόταν να φύγει αυτο-εξόριστος στο Μεξικό, όπου είναι βέβαιο ότι θα γινόταν η φωνή της αντίστασης στην δικτατορία του Πινοσέτ.

Ο ιστορικός Φερνάντο Μαρίν είναι ένας από εκείνους που πιστεύουν ότι τα σχέδια του Νερούδα να φύγει στο εξωτερικό και ο αιφνίδιος θάνατός του συνδέονται.

«Κανένας δεν αμφισβητεί ότι υπήρχε ένα αεροπλάνο που περίμενε τον Νερούδα στο αεροδρόμιο Πουνταχουέλ όταν πέθανε», σύμφωνα με τον Μαρίν.

«Είχε ουρολοίμωξη και ένα αδένωμα (καλοήθη όγκο) στον προστάτη, αλλά σύμφωνα με την ιατρική διάγνωση, δεν επρόκειτο να πεθάνει», είπε ο Μάριν στο Reuters.

Περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι εξαφανίστηκαν και σκοτώθηκαν στα 17 χρόνια της δικτατορίας του Πινοσέτ (1973-1990).

Ο Πάμπλο Νερούδα θεωρείται ο σημαντικότερος ποιητής του 20ού αιώνα στη Λατινική Αμερική. Το 1971 τιμήθηκε με το Νομπέλ Λογοτεχνίας, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις λόγω της πολιτικής του δραστηριότητας. Εξέδωσε ποιητικές συλλογές ποικίλου ύφους, όπως ερωτικά ποιήματα, έργα που διέπονται από τις αρχές του σουρεαλισμού, ακόμα και κάποια που θα μπορούσαν να θεωρηθούν πολιτικό μανιφέστο. Ηταν επίσης διπλωμάτης, πρεσβευτής της Χιλής στο Παρίσι, και είχε εκλεγεί γερουσιαστής. Η κηδεία του έγινε το πρώτο συλλαλητήριο κατά της χούντας.