Τετάρτη, 10 Απριλίου, 2013
Της Ελένης Καλογερά
Φώτο: ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΕΗ
Παιδιά της Κύπρου, με τοπική ενδυμασία, αφοσιωμένα στο πνεύμα της Ελληνικής Παρέλασης που είναι επίσης γεμάτο από τη δοκιμασμένη πατρίδα τους,από τα κατεχόμενα ως και τη σημερινή οικονομική κρίση.
Γεμάτες, ασφυκτικά σε πολλά σημεία, από κάθε ηλικίας ομογενείς, άνδρες, γυναίκες, γονείς, με τα μικρότερα παιδιά τους, κυρίως, αφού αυτά της σχολικής ηλικίας σίγουρα συμμετείχαν με το σχολείο τους στην παρέλαση, οι τοποθετημένες από το Δήμο εξέδρες αριστερά στην όχθη του Σέντραλ Παρκ, με κατεύθυνση το Μητροπολιτικό Μουσείο, και κορυφαία αυτή των επισήμων της ελληνικής και νεοϋορκέζικης Πολιτείας και Εκκλησίας.
Δεξιά, σε μικρότερη κλίμακα, τα νεοκλασικά κτίριά της, κι αυτά να παραχωρούν το πεζοδρόμιό τους στον κόσμο, που ποτάμι... ανάποδο... ανέβαινε γύρω στη μία από τις εξόδους του μετρό για να συμμετάσχει, να χαρεί και να δηλώσει την ενεργή παρουσία του στην πόλη και στην πολιτεία της Νέας Υόρκης κι από εκεί στην Ουάσιγκτον κι ως τις Βρυξέλλες! Να δείξει τη συμπαράστασή του στον δοκιμαζόμενο από τη διαρκή οικονομική κρίση ελληνικό λαό αλλά και στον κυπριακό τελευταία αλλά κι εδώ και δεκαετίες τώρα με τα κατεχόμενα από τους Τούρκους.
«Τρέξε, τρέξε μαμά να προλάβουμε... Θ’ αργήσουμε στην παρέλαση...», λέει στη μητέρα της η μικρή Κατερίνα, τραβώντας την απ’ το μανίκι αλλά θα βρει μισό λεπτό σαν ...μεγάλη ηθοποιός να πει στον «Ε.Κ.» πως «θέλω να ‘μαι στην παρέλαση για να δω την αδελφή μου που είναι μαθήτρια του Σχολείου του Αγίου Νικολάου, στο Φλάσινγκ». «Και δεν κρυώνεις, Κατερίνα;» τη ρωτήσαμε. «Μα φοράω το παλτό μου, το σκουφί μου δε βλέπετε;».
Κι είναι γεγονός ότι στο γέμισμα της Πέμπτης Λεωφόρου από ομογενείς, φίλους, αλλά και τους «περιπατητικούς» του πάρκου και τους τουρίστες της «5th» (5ης Λεωφόρου), από το Ξενοδοχείο «Πιερ» ως ψηλά στους 73 δρόμους βοήθησε «ο ευεργετικός» καιρός που κάποιες φορές γύριζε σε κρύο, ο ήλιος όμως ήταν πιστός σύμμαχος των Ελλήνων αυτή την ημέρα.
Γύρω στις 1:30 το μεσημέρι, ολοκληρωμένης της τελετής παράδοσης της Ελληνικής Σημαίας από τους Ευζώνους, που έστειλε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας στην Ομογένεια για την Ημέρα της Παρέλασης της Ελληνικής Εθνικής Ανεξαρτησίας στην «ομάδα» των όμορφων Ελληνίδων που έτρεξαν για τον τίτλο της «Μις Ανεξαρτησία» η αναμονή είναι φανερή στα πρόσωπα των ομογενών «θεατών».
Λίγο αργότερα, μετά το ανέβασμα του Τμήματος των Επισήμων και των τιμώμενων προσώπων που υπαίθρια ...θα στεγαστούν κάτω από την τέντα της εξέδρας τους, καθώς αρχίζει ν’ ανεβαίνει το Τμήμα «του Λάβαρου του 1821» η περήφανη και «απαιτητική» για την Ελλάδα φωνή του Δημήτρη Φίλιου, πρώην προέδρου της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας, εναλλασσόμενη από αυτή τη βροντερή και γεμάτη χαρά των παρουσιαστών της Παρέλασης, της Ανθούλας Κατσιματίδη, του Πέτρου Φουρνιώτη, της Νάνσυ Μπίσκα και του Τάκη Βάσσου, με συνθήματα όπως «Η Ελλάδα αξίζει και απαιτεί μια καλύτερη τύχη», «Ζήτω η Ελλάδα», «Ελευθερία ή Θάνατος» «Ζήτω το Αθάνατο ‘21», στίχους από το Θούρειο του Ρήγα και σοφές κουβέντες του Μακρυγιάννη, θα μετατρέψει την αναμονή και την περιέργεια των ομογενών θεατών σε ενθουσιασμό, χαρά, αλλά και συγκίνηση, κάποτε σε κλάμα...
«Kλαίει...», είπε η μητέρα της Ο.Χ., που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία της, ψιθυριστά στον «Ε.Κ.» για την κόρη της που καθόταν πίσω, στην εξέδρα «...γιατί νοσταλγεί την Ελλάδα... Ενάμιση χρόνο είμαστε πάλι εδώ... Την πήγα πίσω μικρή, δυόμισι χρονών! Εκεί... τη μεγάλωσα... σπούδασε. Τίποτα όμως! Τώρα είμαστε πάλι εδώ, δυστυχώς... έτσι που ήρθαν τα πράγματα στην Ελλάδα, στην Εύβοια να δείτε... Με την παρέλαση, είναι σα να ξαναπάμε στην Ελλάδα... Βοηθάνε οι ομογενείς αλλά δε φτάνει...πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα»... Κι η Ο., σφουγγίζοντας το δάκρυ της, σηκώνεται... και χάνεται μέσα στο πλήθος. Ποιος ξέρει; ίσως για να μιλήσει με τους φίλους της στην Ελλάδα. Αν πάλι περίμενε λίγο να δει τους Ελληνοαμερικανούς και Ελληνες φοιτητές των Πανεπιστημίων και των Κολλεγίων της Νέας Υόρκης που διεξοδικά θα ξεσηκώσουν τη λεωφόρο, ίσως τα φτερά της να ξανασηκώνονταν. Αλλωστε γι’ αυτό γύρισαν, όπως είπε η μητέρα της, «για ν’ ανοίξει τα φτερά της».
Ο 12χρονος Δημήτρης Ποταμιάνος, ντυμένος τσολιάς είναι «πολύ ευτυχισμένος» όμως. «Ημουν δίπλα στον κ. Μπλούμπεργκ!» είπε στον «Ε.Κ.» με υπερηφάνεια. Και συνέχισε: «Είμαι σίγουρος ότι αγαπάει την Ελλάδα... αφού μου ζήτησε κι εγώ του έδωσα μετά χαράς την κονκάρδα μου που λέει ‘Ι Love Greece’...».
Να είχαν άραγε ανάγκη τη στήριξη τέτοιων κονκάρδων οι γαλανόλευκες σημαίες που πλημμύριζαν τη Λεωφόρο σήμερα; Mάλλον όχι! Και συμφωνεί μ’ αυτό ευχαριστημένος για την πορεία της παρέλασης ο Ηλίας Τσεκερίδης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, λέγοντας στον «Ε.Κ.» «πρώτη φορά είδα στην Παρέλαση τόσες πολλές γαλανόλευκες». Στους συνεργάτες του και στον ίδιο «πιστώνεται» όλο αυτό το τεράστιο έργο της επιτυχίας, αφού ήδη τα τηλεοπτικά νέα ανεβάζουν τον αριθμό της συμμετοχής ως εκείνη τουλάχιστον την ώρα στους 100.000.
Μα ήρθε η ώρα και η στιγμή για τον Εθνικό Υμνο. Της Ελλάδας και της Αμερικής! Κι η σπουδαία Ελληνίδα σοπράνο Αναστασία Ζαννή θα σηκώσει με το τραγούδι ψαλμό της σε στάση προσοχής αλλά και με το χέρι στην καρδιά τον κόσμο!
«Είναι πάρα πολύς κόσμος φέτος στην παρέλαση ...» λέει στον «Ε.Κ.» η 80χρονη κυρία Ευαγγελία Τουμπακάρη από το Ουάσιγκτον Χάιτς «Εγώ έρχομαι 30 χρόνια, κάθε χρόνο! Κοίτα, με το μπαστούνι περπατάω...αλλά δεν την χάνω!». «Και τα παιδιά σας, τα εγγόνια σας, κυρία Ευαγγελία; Είναι κι αυτά εδώ;». «Βέβαια, όλοι εδώ είμαστε σήμερα, εμ που θα είμαστε... ν’ αφήσουμε την Ελλάδα τέτοια μέρα;». «Πώς μάθατε για την παρέλαση; Ε, τι πού έμαθα!... όλος ο κόσμος το ξέρει... σου λέει κανένας πότε είναι Πάσχα;». Και θα συνεχιστεί η κουβέντα με την Ελληνίδα αστυνομικίνα, Κατερίνα Ζιώγα, του Συλλόγου Ελλήνων Ορθοδόξων Αστυνομικών Αγίου Παύλου που δεν μπορεί να πει πολλά, γιατί της το απαγορεύει το καθήκον, θέλει όμως να εκφράσει τη χαρά της για όλα αυτά τα πράγματα που κάνουν οι ομογενείς, που δεν είναι μόνον παρέλαση αλλά μια τεράστια εκστρατεία παρουσίας, ιστορίας και διεκδίκησης του Ελληνισμού της Νέας Υόρκης.
Η παρέλαση αναπτύσσεται με την παρουσία μεγάλων και μικρών Ελληνικών Σχολείων υπό τη σκέπη πολλών εκκλησιών αλλά και ανεξάρτητων, των Συλλόγων απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδας, των ελληνικών επιχειρήσεων στη Νέα Υόρκη, τις λέσχες κ.α..
Αλλά και της Κύπρου με το άρμα της για την οποία η Κούλα Σοφιανού, η γενική πρόξενος της Κύπρου στη Νέα Υόρκη θα πει στον «Ε.Κ.» «...σήμερα όλοι μάς έχουν συγκινήσει, μα πιο πολύ τα παιδιά, αυτά τα μικρά παιδιά, το μέλλον μας».
Πώς να μη γίνει αναφορά στους Αρμενίους και στη σημαντική παρουσία τους, αυτού του λαού που έχει κοινή ιστορία με τους Ελληνες Μικρασιάτες.
«Αναδείξατε την Ιστορία της Ελλάδας, τη σύγχρονη Ελλάδα, τα προβλήματα, τα θέματά μας μέσα σε λίγα λεπτά με την παρέλαση των αντίστοιχων Εκκλησιών, Σχολείων, Θεσμών, Ελλήνων Πολιτικών στην Αμερική, Συλλόγων, Επιχειρήσεων κ.λπ....πώς τα καταφέρατε» ρωτήσαμε την κα Κατσιματίδη, καλλιτέχνη και παραγωγό και τον κ. Φουρνιώτη, παραδοσιακό χοροδιδάσκαλο. «Είναι γιατί αγαπάμε αυτό που κάνουμε... αλλά και οι ίδιοι ανταποκρίθηκαν όταν τους ζητήσαμε με λίγα λόγια να γράψουν τα καλύτερα που πρέπει να πούμε στην Παρέλαση γι’ αυτούς...».
Αργά το απόγευμα, όταν ο κόσμος που δεν έχει ήδη φύγει, αδειάζει τη λεωφόρο για να την παραδώσει στους καθαριστές της που λεπτό δεν έλειψαν απ’ τη δουλειά τους στη διάρκεια της παρέλασης και το μετρό της Φιφθ και του Σέντραλ Παρκ θα γεμίσει από κουρασμένους αλλά περήφανους Ελληνοαμερικανούς, ο κ. Πέτρος Γαλάτουλας, Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Ομοσπονδίας Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης θα πει στον «Ε.Κ.»: «Ηταν μια από τις πιο πετυχημένες παρελάσεις. Ο κόσμος, αφού έλαβε γνώση τη δύσκολη κατάσταση που περνάει η Ελλάδα και η Κύπρος, κατέβηκε να διαδηλώσει και να δηλώσει ότι ο Ελληνισμός του Εξωτερικού είναι δίπλα στο εθνικό κέντρο της Ελλάδας και της Κύπρου. Η μεγάλη συμμετοχή είχε ως απώτερο σκοπό να περάσει μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση και να ευαισθητοποιήσει την εδώ κοινωνία ότι οφείλει να στηρίξει την Ελλάδα στα προβλήματα που περνάει ως ελάχιστη ανταπόκριση σ’ αυτά που έχει προσφέρει στο πεδίο των μαχών, στον Πολιτισμό, στα Γράμματα, στην Τέχνη, στη Φιλοσοφία, στην Επιστήμη, σ’ όλο τον Κόσμο. Ηταν μια από τις μεγαλύτερες παρελάσεις και απέδειξε ότι στους Ελληνες καλώς χορηγείται η 5η Λεωφόρος προνόμιο ελάχιστων εθνικοτήτων. Ευχαριστώ τους εθελοντές που εργάστηκαν σκληρά για την παρέλαση και τον απλό κόσμο παροτρύνοντάς τους πάντα να συμμετάσχουν σε τέτοια γεγονότα».
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου