Λίγο Γέλιο... Με τα χάλια μας

Σε ένα Δημοτικό Σχολείο κάπου στην Αθήνα, την πρώτη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς η δασκάλα παίρνει παρουσίες:

- Χακίμ καζάλ αλ νταρουί;
- Παρών.

...
- Χασάν ντομάν ντα σαρουί;
- Παρών.

...
- Γιόν κιμ λι γκόνγκ;
- Παρών.
...
- Σουλειμάν αλη ζαουάχρι;
- Παρών.

...
- Χατζή λαζά ρουμίχ αλής;
(Τίποτα...)
- Χατζή λαζά ρουμίχ αλής; επαναλαμβάνει η δασκάλα..
(Πάλι τίποτα...)
Εκεί που ετοιμάζεται να σημειώσει απουσία η δασκάλα βλέπει δειλά, δειλά, ένα παιδάκι να σηκώνει το χέρι του από την τελευταία σειρά.
- Κυρία, μάλλον εγώ είμαι αυτός, αλλά το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι..
Χατζηλαζάρου Μιχάλη με λένε..!

χα, χα, χα.............

Από το Γιώργο