ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 19 Οκτωβρίου, 2012
Oταν λοιπόν ο Μανώλης Γλέζος απευθύνει έκκληση στον Απόδημο Ελληνισμό έχουμε την υποχρέωση, τουλάχιστον, να του δώσουμε την προσοχή μας.
Γράφει ο Γλέζος: «H κρισιμότητα των στιγμών με υποχρεώνει να στραφώ στην άλλη Ελλάδα, τη μεγάλη εκτός συνόρων Ελλάδα, τον όπου γης Ελληνισμό και να ζητήσω τη στήριξή τους. Την ουσιαστική στήριξή τους, για να ανατραπεί αυτή η πορεία που, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγεί στον όλεθρο.
Απευθύνουμε, συνεπώς, έκκληση στους όπου γης Ελληνες να σταθούν για άλλη μια φορά στο πλευρό μας και να αναλάβουν εκείνοι δράση, πιέζοντας τις κυβερνήσεις των χωρών όπου βρίσκονται, προκειμένου να διαμορφωθεί η αναγκαία πολιτική βούληση, που θα επιτρέψει την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση και την ουσιαστική ανάκαμψή της».
Η έκκληση του Γλέζου στον Απόδημο Ελληνισμό, ή σωστότερα η φωνή αγωνίας του Γλέζου για την πορεία της χώρας, υπαινίσσεται μια μεγάλη αλήθεια, την άδολη αγάπη του απόδημου Ελληνα προς την πρώτη πατρίδα, αλλά και μια εσφαλμένη ανάλυση του προβλήματος της Ελλάδας.
Κατ’ αρχήν, όπως σωστά διαισθάνεται ο κ. Γλέζος, δεν υπάρχει απόδημος Ελληνας που να μην λυπάται, να μην αγωνιά και να μη θέλει να κάνει κάτι για τα αδέλφια του στην Ελλάδα.
Και μάλιστα ήδη υπάρχουν πολλοί που κάνουν ό,τι μπορούν.
Οσον αφορά, όμως, το θέμα της διαμόρφωσης της «αναγκαίας πολιτικής βούλησης» στις χώρες όπου ζούμε για την ενίσχυση της χώρας αυτό είναι κάτι που μόνο σε συνεργασία με την ίδια την Ελλάδα μπορεί να επιτευχθεί.
Πιστεύω πως έφθασε η ώρα να αναλάβει ένα υψηλόβαθμο μέλος της κυβέρνησης μια εκστρατεία επαφής με τον απόδημο Ελληνα, καθώς και ντροπιάσματος των αρχηγών εκείνων που παραμένουν, μετά τόσα χρόνια, στα μεγάλα λόγια αλλά στα λίγα έργα.
Επίσης, για να αλλάξει η εικόνα της Ελλάδας και για να σταματήσουν πολιτικοί ηγέτες όπως ο Μιτ Ρόμνεϊ να επικαλούνται την Ελλάδα ως παράδειγμα χώρας προς αποφυγή, πρέπει η ίδια η Ελλάδα να υλοποιήσει επιτέλους τις μεταρρυθμίσεις που θα την κάνουν ανταγωνιστική.
Μόνο έτσι θα αποφύγει τον «όλεθρο».
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ, Αντώνη Διαματάρη
Στις 30 Μαΐου του 1941, δυο νεαροί Ελληνες, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας, σκαρφάλωσαν στην Ακρόπολη, σχεδόν μπροστά στα μάτια της γερμανικής φρουράς, κατέβασαν τη γερμανική σημαία και ύψωσαν την ελληνική.
Ηταν μια ύψιστη πράξη ηρωισμού και αυταπάρνησης για χάρη της πατρίδας, που έχει περάσει στις χρυσές σελίδες της Ελληνικής Ιστορίας.Oταν λοιπόν ο Μανώλης Γλέζος απευθύνει έκκληση στον Απόδημο Ελληνισμό έχουμε την υποχρέωση, τουλάχιστον, να του δώσουμε την προσοχή μας.
Γράφει ο Γλέζος: «H κρισιμότητα των στιγμών με υποχρεώνει να στραφώ στην άλλη Ελλάδα, τη μεγάλη εκτός συνόρων Ελλάδα, τον όπου γης Ελληνισμό και να ζητήσω τη στήριξή τους. Την ουσιαστική στήριξή τους, για να ανατραπεί αυτή η πορεία που, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγεί στον όλεθρο.
Απευθύνουμε, συνεπώς, έκκληση στους όπου γης Ελληνες να σταθούν για άλλη μια φορά στο πλευρό μας και να αναλάβουν εκείνοι δράση, πιέζοντας τις κυβερνήσεις των χωρών όπου βρίσκονται, προκειμένου να διαμορφωθεί η αναγκαία πολιτική βούληση, που θα επιτρέψει την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση και την ουσιαστική ανάκαμψή της».
Η έκκληση του Γλέζου στον Απόδημο Ελληνισμό, ή σωστότερα η φωνή αγωνίας του Γλέζου για την πορεία της χώρας, υπαινίσσεται μια μεγάλη αλήθεια, την άδολη αγάπη του απόδημου Ελληνα προς την πρώτη πατρίδα, αλλά και μια εσφαλμένη ανάλυση του προβλήματος της Ελλάδας.
Κατ’ αρχήν, όπως σωστά διαισθάνεται ο κ. Γλέζος, δεν υπάρχει απόδημος Ελληνας που να μην λυπάται, να μην αγωνιά και να μη θέλει να κάνει κάτι για τα αδέλφια του στην Ελλάδα.
Και μάλιστα ήδη υπάρχουν πολλοί που κάνουν ό,τι μπορούν.
Οσον αφορά, όμως, το θέμα της διαμόρφωσης της «αναγκαίας πολιτικής βούλησης» στις χώρες όπου ζούμε για την ενίσχυση της χώρας αυτό είναι κάτι που μόνο σε συνεργασία με την ίδια την Ελλάδα μπορεί να επιτευχθεί.
Πιστεύω πως έφθασε η ώρα να αναλάβει ένα υψηλόβαθμο μέλος της κυβέρνησης μια εκστρατεία επαφής με τον απόδημο Ελληνα, καθώς και ντροπιάσματος των αρχηγών εκείνων που παραμένουν, μετά τόσα χρόνια, στα μεγάλα λόγια αλλά στα λίγα έργα.
Επίσης, για να αλλάξει η εικόνα της Ελλάδας και για να σταματήσουν πολιτικοί ηγέτες όπως ο Μιτ Ρόμνεϊ να επικαλούνται την Ελλάδα ως παράδειγμα χώρας προς αποφυγή, πρέπει η ίδια η Ελλάδα να υλοποιήσει επιτέλους τις μεταρρυθμίσεις που θα την κάνουν ανταγωνιστική.
Μόνο έτσι θα αποφύγει τον «όλεθρο».
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ, Αντώνη Διαματάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου