Aδέρφια μου Ελληνες - του Θεόδωρου Καλμούκου

Ο Παπαδήμος, ο ασπασμός, ο Σαμαράς και άλλοι του θιάσου
Σάββατο, 19 Νοεμβρίου, 2011
Τελικά δεν είναι 15, δεν είναι 25, δεν είναι καν 35, αλλά είναι 49, οι καντηλανάφτες -υπουργοί ήθελα να πω- του Πάπα-Δήμου, Αδέλφια μου Ελληνες, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι τραγικής ολιγότητας. Κρίμα, διότι ο Πρωθυπουργός των εκατό ημερών οι νύχτες εξαιρούνται- έχασε τη χρυσή ευκαιρία να κάνει μια βαθιά τομή στην εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα κομματοκρατία. Αντί να είχαν παραδοθεί μερικοί εξ’ αυτών στη δημόσια χλεύη, γιατί όχι και στη φυλακή αφού συντέλεσαν στο ρημαδιό της πατρίδας, πλαισιώνουν τον τεχνοκράτη πρωθυπουργό, ο οποίος δεν είχε την τόλμη και την αποφασιστικότητα να κάνει αυτό που έκανε ο Ιταλιάνος συνάδελφός του τεχνοκράτης κι αυτός, Μόντι.
Κρίμα που μέσα στην ανακύκλωση χάσαμε και τη Φώφη, την πάλαι ποτέ παρατρεχάμενη στα δια βίου μάθησης και τώρα τι θα γίνει η ομογενειακή μας Παιδεία χωρίς Φώφη; Πω-πω ζημιά!
Ευτυχώς όμως που στο κυβερνητικό σχήμα συμμετέχει ο Σηφουνάκης κι έτσι ο απανταχού Ελληνισμός μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Εχάρη χαράν μεγάλην και ο Πατριάρχης του Γένους διότι παρέμεινεν εδραίος εις την καθέκλαν αυτού ο εντιμολογιότατος Νικόλαος Σηφουνάκης, φίλος και γνώριμος, αμύντωρ και υπερασπιστής του φυσικού Περιβάλλοντος, των ελαιώνων και των ιστορικών ελαιοτριβείων. Κύριε σώσον τους ευσεβείς!
Τι θέαμα που ήταν κι αυτό με την ορκωμοσία, Αδέλφια μου Ελληνες, με τον Ιερώνυμο να μπαίνει στην αίθουσα μετά της κουστωδίας αυτού, μετά φανών, λαμπάδων και λιβανωτό που λίγο έλλειψε να πιάσει δύσπνοια τον Πάγκαλο. Χάρηκα πραγματικά τον Ρέππα ο οποίος έψαλλε, μπράβο του, ενώ ο Λοβέρδος της βαρειασθενούσας Υγείας όλο σταυροκοπήματα έκανε να πάρει η δύσμοιρη Ελλάς την έκτη δόση, αλλιώς δεν θα έχει ούτε ασπιρίνες να δώσει στα νοσοκομεία.
Ενας από τους πρώτους αυτοδικαιωτικούς αφορισμούς του Παπαδήμου ήταν πως «αναλαμβάνουμε την ευθύνη αυτή την κρίσιμη στιγμή γιατί διακυβεύεται η συμμετοχή της χώρας στο ευρώ». Κακά προμηνύματα ή μήπως ξέρει κάτι από τους λοιπούς της διεθνούς εκλεκτικής λέσχης; Μπαμ!
Είπε και κάτι άλλο ο Παπαδήμος, το εξής: «Πιστεύω ότι σε αυτή την κρίση, κανείς δεν πρέπει να νιώθει μόνος. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι η πορεία που θα ακολουθήσουμε θα είναι ανηφορική και η προσπάθεια δεν θα είναι στιγμιαία. Το κόστος προσαρμογής και οι θυσίες πρέπει να καταμερισθούν δίκαια», δηλαδή σφίξτε κι άλλο τα λουριά μέχρι να δέσουν τα άντερά σας κόμπος. Οσο για τον δίκαιο καταμερισμό των θυσιών, μάλλον τον Ακη θα είχε κατά νουν και τους λοιπούς του ΧΑΣΟΚ και της Νέας Δημοπρασίας που κυριολεκτικά κυβέρνησαν με δόξα, τιμή, αξιοσύνη και προ πάντων θυσίες.
Ο Σαμαράς της Νέας Δημοπρασίας εξακολουθεί να ζει στο δικό του κόσμο, τον εξόχως γραφικό και αυτοαναιρούμενο αφού θέλει να είναι και τα δυο μαζί και συμπολίτευση και αντιπολίτευση, ενώ του έχει γίνει βασανιστική εμμονή η κατάκτηση της πρωθυπουργικής καρέκλας.
Τελικά, Αδέλφια μου Ελληνες, Παπανδρέου και Σαμαράς αποδείχθηκε ένα δίδυμο παρακμιακής ολιγότητας.
Τι ασπασμός σταυροειδώς και μετά τρούλου Παπανδρέου και Παπαδήμου που ήταν κι αυτός στην είσοδο του Μεγάρου Μαξίμου!
Μέσα σ’ όλα χάσαμε και τον Σωτήρη από τα Τρίκαλα τα δυο στενά, έπεσε κι αυτός ηρωικώς μαχόμενος της πειθαρχίας Σαμαρά, ο οποίος έκαψε και τον Καμμένο, αλλά να θυμάστε, Αδέλφια μου Ελληνες, ο Καμμένος θα βάλει γιαγκίν κάποια στιγμή στα μπατζάκια του Σαμαρά.
Η παγωνιέρα της Γερμανίας δεν το βάζει κάτω, αλλά εξετάζει ακόμα και το έσχατο σενάριο για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, οπότε αν γίνει κάτι τέτοιο βράσε ρύζι Πολυχρόνη που δεν γίναμε ευζώνοι.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ