Ενδιαφέρουσα ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 Εναντίον της Ελλάδας στρέφεται ομάδα οκτώ Ρεπουμπλικανών γερουσιαστών, οι οποίοι προσπαθούν να εμποδίσουν τη δανειοδότησή της μέσω του ΔNT. Συγκεκριμένα, η ομάδα αυτή των οκτώ, με επικεφαλής τον Orrin Hatch από τη Γιούτα, έστειλε γράμμα στις 27 Ιουνίου στον υπουργό Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών Timothy Geithner (Τίμοθι Γκάιτνερ) και ζητά από την αμερικανική κυβέρνηση να παρέμβει για να σταματήσει η δανειοδότηση προς την Ελλάδα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Οι γερουσιαστές επικαλούνται την υπόσχεση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος είχε πει «όχι άλλες διασώσεις με χρήματα των φορολογουμένων» και ζητούν από την κυβέρνηση να διευκρινίσει τις προθέσεις της έπειτα, μάλιστα, από την υπόσχεση που έδωσε ο κ. Ομπάμα προς την Γερμανίδα καγκελάριο Αγγελα Μέρκελ πως οι ΗΠΑ θα βοηθήσουν την Ελλάδα.
Την ομάδα των οκτώ γερουσιαστών αποτελούν οι εξής: Orrin Hatch από τη Γιούτα, Jim DeMint από Νότιο Καρολίνα, David Vitter από Λουϊζιάνα, John Cornyn από Τέξας, Kay Bailey Hutchinson από Τέξας, John Kyl από Αριζόνα, και Kelly Ayotte από το Νιου Χαμσάιρ.
Ακολουθούν βασικές ενότητες της επιστολής σε μετάφραση του «Εθνικού Κήρυκα».
«Ιουνίου 27, 2011
Αγαπητέ κ. Υπουργέ,
Η Ελλάδα και άλλοι σύμμαχοί μας στην Ευρωζώνη αντιμετωπίζουν δυσκολίες στους οικονομικούς τους ισολογισμούς. Με την υπάρχουσα πραγματική και αυξανόμενη πιθανότητα πως η Ελλάδα θα πτωχεύσει στο εσωτερικό της χρέος, οι ευθύνες των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι ξεκάθαρες. Ο προβληματισμός μας είναι πως αθώοι Αμερικανοί φορολογούμενοι θα πληρώσουν άλλη μια διάσωση αυτή τη φορά μιας από τις πολλές χώρες της Ευρωζώνης των οποίων οι επιλογές της σπατάλης και του χρέους των τις οδήγησαν σε οικονομικό όλεθρο.
Θυμηθείτε πως όταν υπογράφτηκε η Dodd-Frank Wall Street Πράξη Αναμόρφωσης και Προστασίας του Καταναλωτή, ο πρόεδρος Ομπάμα δήλωσε ξεκάθαρα ότι ‘δεν θα υπάρξουν περαιτέρω διασώσεις με χρήματα των φορολογουμένων’. Η φράση αυτή ήταν μια σωστή θέση και οι λέξεις αυτές ήταν πολύ δυνατές. Ωστόσο, τα λόγια θα γίνουν πραγματικά παντοδύναμα όταν συνοδευτούν με πράξεις για να προλάβουν τους Αμερικανούς φορολογούμενους από το να εκτεθούν σε διασώσεις οιασδήποτε μορφής».
Τονίζουν ότι «διασώσεις ξένων χωρών με υψηλά χρέη είναι ενέργειες οι οποίες καθιστούν αναληθείς τις δηλώσεις του Προέδρου», ενώ του κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου γράφοντας πως «επί πλέον η Πράξη Dodd-Frank καθιστά σαφές, στο Τμήμα 1501, πως ο νόμος θέτει περιορισμούς και ευθύνες πάνω σας, ως Υπουργού Οικονομικών, να εναντιωθείτε σε δάνεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου τα οποία είναι αμφίβολο ότι θα αποπληρωθούν στην ολότητα τους. Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι δικαιούνται να λάβουν διαβεβαιώσεις πως θα εφαρμόσετε τους κανονισμούς που έχουν τεθεί από την Πράξη Dott-Frank».
Αναφέρουν ακόμα πως «εμείς, οι ψηφοφόροι μας και όλοι οι Αμερικανοί φορολογούμενοι ελπίζαμε ότι οι διασώσεις με χρήματα των φόρων μας είχαν πραγματικά τελειώσει. Κι όμως, πρόσφατα αυξήθηκε η χρηματοδότηση προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η οποία προκλήθηκε από την συνηγορία της κυβέρνησης, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί τώρα για τη διάσωση ξένων χωρών που βρίσκονται στο χείλος της χρεοκοπίας».
Στην επιστολή αναφέρεται επίσης ότι «η Ομοσπονδιακή κυβέρνηση υποσχέθηκε τον Μάιο του 2009 να αυξήσει το ποσό πίστωσης για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μέχρι και 100 δισεκατομμύρια δολάρια αυξάνοντας τη συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών κατά περίπου 8 δισεκατομμύρια», ενώ τονίζεται πως «με δεδομένα τα ποσά που παρέχουμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να καταλήξουν να παράσχουν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια ή και περισσότερα για τη διάσωση της Ελλάδας και πιθανόν και άλλων χωρών της Ευρωζώνης στο μέλλον».
Σε άλλο σημείο της επιστολής των οκτώ, αναγράφεται πως «οι οικονομικές διακινδυνεύσεις που σχετίζονται με το ελληνικό χρέος και το εσωτερικό χρέος άλλων χωρών της Ευρωζώνης έχει αυξηθεί από το 2009, οπότε υπάρχει η πιθανότητα να αυξηθεί και το ποσό που αναλογεί στους Αμερικανούς φορολογούμενους για τη διάσωση αυτών των χωρών».
Στην επιστολή γίνεται επίσης αναφορά στην ενεργοποίηση του προγράμματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, γνωστού ως New Arrangements to Borrow (NAB), με το οποίο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβαίνει σε αύξηση των χρημάτων του από κυβερνήσεις όταν νοιώθει ότι χρειάζεται περισσότερα έσοδα για να συμπληρώσει τις αναλογίες του και τονίζεται ότι «η ενεργοποίηση του ΝΑΒ έχει γίνει δύο φορές, μία το Δεκέμβριο του 1998 για να διοχετεύσει χρηματικά ποσά στη Βραζιλία και μία τον Απρίλιο του 2011 για να δώσει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο περισσότερη εξουσιοδότηση για οικονομική δράση για ενέργειες όπως είναι η διάσωση της Ελλάδας».
Οι οκτώ γερουσιαστές ζητούν από τον κ. Γκάιτνερ διευκρινίσεις, λέγοντας προς την κατακλείδα της επιστολής τους: «κύριε υπουργέ ζητούμε να διευκρινίσετε τις προθέσεις της κυβέρνησης αναφορικά με το χρέος της Ελλάδας».
Ο πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον Βασίλης Κασκαρέλης δήλωσε στον «Ε.Κ.»: «Συχνά δέχομαι το ερώτημα, έστω και ως έκφραση ανησυχίας του μέσου Αμερικανού πολίτη, γιατί οι ΗΠΑ θα πρέπει να συμβάλουν, μέσω του ΔΝΤ, στην οικονομική στήριξη ενός κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τη στιγμή που οι ίδιες αντιμετωπίζουν σοβαρό δημοσιονομικό πρόβλημα.
Ο λόγος για τον οποίο η αμερικανική Administration έχει επανειλημμένα εκδηλώσει το έμπρακτο ενδιαφέρον της να βοηθηθεί η Ελλάδα μέσω των υφιστάμενων μηχανισμών στην παρούσα δύσκολη συγκυρία είναι διότι, ακριβώς, γνωρίζει ποιες θα ήταν οι σοβαρότατες επιπτώσεις και για την αμερικανική οικονομία από τυχόν κατάρρευση της ελληνικής και τυχόν επέκταση της κρίσης σε ευρωπαϊκές χώρες και συνακόλουθη αποσταθεροποίηση της ευρωζώνης. Ενα από τα διδάγματα της δημοσιονομικής κρίσης που πλήττει τον κόσμο είναι ότι το σημερινό παγκοσμιοποιημένο σύστημα υφίσταται μείζονες αναταραχές ακόμη και από την επιδείνωση της κατάστασης σε ένα τομέα της οικονομίας μιας χώρας, δείτε ορισμένες τράπεζες στις ΗΠΑ το 2008.
Σε αυτό το πλαίσιο και δεδομένου ότι τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη γίνονται αποδεδειγμένα στην πράξη ηράκλειες προσπάθειες για τον περιορισμό της κρίσης και την εξεύρεση λύσεων, πιστεύω ότι είναι τουλάχιστον αντιπαραγωγικό και για την ίδια την αμερικανική οικονομία που αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα να κυκλοφορούν πρωτοβουλίες που, εάν εφαρμοσθούν, ενδέχεται να δώσουν την χαριστική βολή σε όλους.
Επιπλέον, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι το ΔΝΤ, στο οποίο οι ΗΠΑ συμμετέχουν με 17% δεν προσφέρει δωρεάν οικονομική ή ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά δάνεια με υψηλό επιτόκιο (αν και χαμηλότερο από εκείνο των αγορών) και υπό ιδιαίτερα αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις. Σημειωτέον, ότι δεν υπάρχει προηγούμενο χώρας η οποία να μην εξόφλησε τα χρέη της προς το ΔΝΤ μέχρι και του τελευταίου σεντς.
Εν τέλει, μπορεί ορισμένοι εδώ στις ΗΠΑ να έχουν επενδύσει τεράστια ποσά στην κρίση και τη γενίκευσή της με συνακόλουθες χρεοκοπίες, αλλά οι φορολογούμενοι, οι καταναλωτές, οι εξαγωγείς, οι εργαζόμενοι, οι τράπεζες και οι απλοί πολίτες της Αμερικής θα είναι αυτοί που θα υποστούν τις αρνητικότατες συνέπειες μίας επέκτασης των οικονομικών προβλημάτων στην Ευρώπη».