Μαθήματα από το σεισμό στην Ιαπωνία

Κυριακή, 13 Μαρτίου, 2011

11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011, και ώρα 05.46 UTC, η Ιαπωνία σείεται από σεισμό με μέγεθος σεισμικής ροπής Μ=8,9, σε εστιακό βάθος περίπου 25 χλμ., πολύ κοντά στις ακτές της Sendai και σε απόσταση 370 χλμ. βορειοανατολικά από το Τόκιο, σύμφωνα με τη Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ.
Είναι ο ισχυρότερος σεισμός που έχει συμβεί στο Αρχιπέλαγος της Ιαπωνίας.
Ο σεισμός αυτός οφείλεται στη σύγκρουση των λιθοσφαιρικών πλακών του Ειρηνικού και της Βορείου Αμερικής, η πρώτη πλάκα κινείται σχεδόν δυτικά σχετικά με τη δεύτερη με ταχύτητα 80 χιλιοστά το χρόνο. Είχαν καταγραφεί αρκετοί προσεισμοί από την 9η Μαρτίου, με τον ισχυρότερο μεγέθους 7,2, σε απόσταση 40 χλμ. περίπου από τον κύριο σεισμό. Για τους μετασεισμούς δεν γίνεται λόγος, και θα είναι ισχυροί και θα διαρκέσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα καταστροφικά αποτελέσματα του σεισμού οφείλονται κυρίως στο τσουνάμι, δευτερογενές φαινόμενο, και όχι στον κύριο κραδασμό.
Το πρώτο μάθημα... Ενας σφοδρότατος σεισμός δεν προκαλεί σοβαρές βλάβες στα κτήρια, αλλά τα θαλάσσια κύματα βαρύτητας είναι η αιτία των βιβλικών καταστροφών κοντά στις ακτές.
Το δεύτερο μάθημα... Σε άλλη χώρα... θα είχε ζητηθεί η επέμβαση εισαγγελέα γιατί οι σεισμολόγοι δεν μπόρεσαν να διαγνώσουν ότι ο σεισμός της 9ης Μαρτίου ήταν προσεισμός και θα έπρεπε να είχε προειδοποιηθεί η Πολιτεία και βεβαίως ο πληθυσμός... Τα ΜΜΕ θα είχαν καταδικάσει τους σεισμολόγους, θα κατηγορούσαν την Πολιτεία ότι γνώριζε και αδράνησε και τόσα άλλα... ότι «τσακώνονται οι σεισμολόγοι για ερευνητικά κονδύλια». Μέχρι σήμερα, τίποτα από αυτά δεν έχει συμβεί στην Ιαπωνία, στη χώρα που διαθέτει εκατομμύρια δολάρια για τη σεισμολογική έρευνα και αντισεισμική τεχνολογία, για την πρόληψη, την εκπαίδευση και την ενημέρωση του πληθυσμού.
Τρίτο μάθημα. Επειδή η φύση δεν αποκαλύπτει εύκολα τα μυστικά της και η χώρα μας είναι χώρα υψηλής σεισμικότητας, θα πρέπει να ενισχυθεί η σεισμολογική έρευνα, αξιοποιώντας τους ευρωπαϊκούς πόρους (σας διαβεβαιώνω ότι υπάρχουν), να ενισχυθούν τα δίκτυα καταγραφής, τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης και, τέλος, η Πολιτική Προστασία και ο ΟΑΣΠ.

Πηγή: Ελευθεροτυπία, ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗ, Ευρωβουλευτής, σεισμολόγος