Παρασκευή, 21 Ιανουαρίου, 2011
Ο πρώην πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Ηλίας Μπέτζιος λίγες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα έθεσε σε κυκλοφορία το βιβλίο «Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αμερικής - Ο Εθνικός Αγώνας των Ηπειρωτών της Ξενιτειάς», το οποίο προβάλλει τον αγώνα των Ηπειρωτών και κατ’ επέκταση της Ομογένειας για την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου.
Η προσπάθεια για τη συγγραφή του βιβλίου όπως έχει γράψει και το «Περιοδικό» του «Εθνικού Κήρυκα» ξεκίνησε προ πέντε περίπου ετών βασισμένη στο προσωπικό αρχείο του συγγραφέα το οποίο διατηρεί στο γραφείο του στο Φλάσινγκ και το οποίο είναι το πιο ολοκληρωμένο και το πιο πλήρες.
Το έργο, όπως απεκάλυψε ο συγγραφέας, ήταν αρκετά δύσκολο τουλάχιστον για τα δέκα πρώτα συνέδρια, διότι την περίοδο εκείνη δεν αφιερωνόταν η δέουσα προσοχή στη διατήρηση των πρακτικών. Ακόμη και για την περίοδο 1955 μέχρι και σήμερα που ο ίδιος διατηρούσε το δικό του αρχείο ήταν δύσκολο το έργο διότι έπρεπε από χιλιάδες δημοσιεύματα του «Εθνικού Κήρυκα» και των άλλων ομογενειακών και ελληνικών Μέσων Ενημέρωσης, από τα λευκώματα και από τα πρακτικά των συνεδρίων, από τις χιλιάδες των φωτογραφιών, των ταινιών και των βίντεο να επιλέξει τα βασικά και να δώσει τη δυνατότητα στον αναγνώστη του βιβλίου να αποκτήσει μια σφαιρική εικόνα για τον αγώνα των Ηπειρωτών και της Ομογένειας για το Βορειοηπειρωτικό.
«Οφείλω να ομολογήσω ότι στον αγώνα μας για την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου είχαμε έναν σταθερό και ανεκτίμητο σύμμαχο». Είχαμε τον «Εθνικό Κήρυκα» που προέβαλε τα οράματά μας, τις αγωνίες μας, τους αγώνες μας και τις θυσίες μας για την προώθηση του Βορειοηπειρωτικού και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αφύπνιση της Ομογένειας. Κατέγραφε κάθε μας βήμα, έδινε τη δέουσα δημοσιότητα και μας έδινε το έναυσμα να συνεχίσουμε με μεγαλύτερη αφοσίωση τον αγώνα μας. Αυτή είναι μια μεγάλη και αδιαμφισβήτητη αλήθεια την οποία θέλω να μοιραστώ με το αναγνωστικό σας κοινό», επεσήμανε ο κ. Ηλίας Μπέτζιος.
Το βιβλίο, ο συγγραφέας το αφιερώνει «στην μνήμη των αγωνιστών για την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου που πέθαναν στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως του τυράννου Εμβέρ Χότζα».
«Στο βιβλίο τούτο δεν πρόκειται να γράφω τη βιβλιογραφία μου, ούτε κανενός άλλου συμπατριώτη μου, αλλά την ιστορία μιας εθνικής οργάνωσης, η οποία επί ενενήντα χρόνια αγωνίζεται για την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου. Την υπηρέτησα κι εγώ πάνω από πενήντα χρόνια σε έναν ατελείωτο και πολυδάπανο αγώνα, που, όπως έφθασαν σήμερα τα πράγματα, αυτός ο αγώνας δεν δικαιώθηκε ποτέ.
Ξεκινήσαμε με ένα όνειρο. Την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου και την ένωσή της με την Ελλάδα. Στο πέρασμα του χρόνου παραιτηθήκαμε των εδαφικών διεκδικήσεων, συνεχίσαμε με την αυτοδιάθεση και καταλήξαμε στις διαμαρτυρίες και στις παραστάσεις στον ΟΗΕ ζητούντες την αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία.
Σήμερα τα πράγματα άλλαξαν γιατί βρισκόμαστε σε μια εποχή που η Αλβανία γίνεται μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΝΑΤΟ. Πώς αλλάζουν οι καιροί....», αναφέρει μεταξύ άλλων στον πρόλογό του ο συγγραφέας.
Στη συνέχεια, αναφέρεται στις αλλαγές που συντελέστηκαν στην Αλβανία μετά την κατάρρευση του σταλινικού καθεστώτος και την ίδρυση της Ομόνοιας και στο γεγονός ότι οι Ελληνες της Αλβανίας έχουν τη δική τους φωνή.
«Εμείς -οι Ηπειρώτες της Αμερικής γι’ αυτούς πλέον, είμαστε ‘οι αγωνιστές του παλιού καιρού’ που όχι μόνο δεν μας χρειάζονται πια, αλλά τώρα γινόμαστε και ‘εμπόδιο’ στην πολιτική τους δραστηριότητα», υπογραμμίζει ο συγγραφέας, εκφράζοντας ταυτόχρονα την ανησυχία του διότι δεν γνωρίζουν τους αγώνες «που έκαναν οι παλαιοί για να έχουν αυτοί σήμερα το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα έκφρασης, ακόμα και τη συμμετοχή στην κυβέρνηση της Αλβανίας».
«Εμείς πλέον μένουμε στην ιστορία ενός μεγάλου και πολυετούς αγώνα, αλλά με την συνείδησή μας αναπαυμένη, γιατί κάναμε το καθήκον μας και δεν θα πάψουμε όσο ζούμε να κρατάμε στην καρδιά μας την ελπίδα πως ‘πάλι με χρόνια, με καιρούς, πάλι δικά μας θα ’ναι’», καταλήγει ο συγγραφέας στον πρόλογό του.
Στο βιβλίο καταγράφονται με χρονολογική σειρά τα 36 εθνικά συνέδρια, οι ημερομηνίες, ο χώρος διεξαγωγής των, καθώς επίσης και ο πρόεδρος και το Διοικητικό Συμβούλιο που ανέδειξαν.
Στην ηγεσία της Πανηπειρωτικής έχουν αναδειχτεί μέχρι σήμερα 20 πρόεδροι, καθώς άλλοι διετέλεσαν δύο και τρεις θητείες, ενώ ο Δρ, Βασίλειος Φώτος από το Σικάγο είχε εκλεγεί σε επτά συνολικά συνέδρια.
Στο βιβλίο γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην ίδρυση της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας, ενώ από το 11ο Συνέδριο το οποίο συνήλθε στο Κλίβελαντ του Οχάιο μέχρι και σήμερα γίνονται εκτενείς αναφορές στις εργασίες των συνεδρίων και στα πεπραγμένα της κάθε περιόδου.
Μετά τον Επίλογο υπάρχει ένα ειδικό παράρτημα με τις εκθέσεις και τις διαμαρτυρίες στον ΟΗΕ και στη ΔΑΣΕ για το βορειοηπειρωτικό θέμα.
Τα έξοδα για την συγγραφή του βιβλίου, για την δακτυλογράφο και για τους ειδικούς που ασχολήθηκαν με την επεξεργασία του φωτογραφικού υλικού καλύφθηκαν εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον συγγραφέα, ενώ τα έξοδα για την εκτύπωση καλύφθηκαν από την Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αμερικής.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ, Δημήτρη Τσάκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου