Να ‘‘κατακτήσει’’ το ελληνικό ελαιόλαδο τη θέση που του αξίζει

Σάββατο, 4 Δεκεμβρίου, 2010
Ο προβληματισμός για την τιμή και το μέλλον του ελαιολάδου δεν αφορά μόνο τους Ηλείους παραγωγούς. Η ίδια αγωνία διακατέχει και τους παραγωγούς της μεγαλύτερης ελαιοπαραγωγού χώρας στον κόσμο, της Ισπανίας, όπου η τιμή για τη φετινή σεζόν με νύχια και με δόντια θα κρατηθεί στα 2 ευρώ το κιλό. Αυτό άλλωστε διαπίστωσαν και τα μέλη της αποστολής που επισκέφθηκε τον προηγούμενο μήνα την Ισπανία στο πλαίσιο εκπαιδευτικού προγράμματος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηλείας-Ολυμπίας.
Κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των Ηλείων ελαιοπαραγωγών από τα στελέχη του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου στη Μαδρίτη (ο οποίος είναι διακυβερνητικός οργανισμός και ελέγχει το διεθνές εμπόριο του λαδιού και της επιτραπέζιας ελιάς), οι Ηλείοι παραγωγοί διαπίστωσαν ότι το παιχνίδι παίζεται πλέον σε τέτοιο επίπεδο που δύσκολα θα μπορέσουν να ακολουθήσουν. Αν δεν γίνουν ριζικές αλλαγές και αν δεν δοθεί έμφαση στην ποιότητα του δικού μας ελαιολάδου -η οποία αποτελεί και το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας μας- σε συνδυασμό με την προώθηση του προϊόντος και τον εκσυγχρονισμό των συνεταιρισμών μας, το μέλλον θα είναι δυσοίωνο.

Η Ισπανία έχει καταστεί παγκόσμιος "παίχτης"
Το παράδειγμα της Ισπανίας είναι χαρακτηριστικό και δείχνει το δρόμο, έστω και αν πρόκειται σε μικρότερη κλίμακα να προσαρμοστεί στην ελληνική πραγματικότητα. Οι Ισπανοί αντικατέστησαν με γοργούς ρυθμούς κάθε καλλιέργεια που τη θεωρούν μη ανταγωνιστική, όπως για παράδειγμα το βαμβάκι, με την καλλιέργεια της ελιάς. Επέλεξαν όμως φυτά που είναι ανθεκτικά στις χαμηλές θερμοκρασίες ενώ έφτιαξαν απέραντους ελαιώνες όπου η συλλογή γίνεται με μηχανήματα (άρα δεν χρειάζεται να πληρώνουν για εργατικά χέρια) . Τα τελευταία χρόνια η Ισπανία έχει καταστεί παγκόσμιος παίχτης. Από τους 400.000 τόνους έφτασε στο σημείο να παράγει 1.200.000 τόνους λαδιού τους οποίους κυρίως εξάγει. Έτσι δεν καθορίζει απλώς την τάση της αγοράς και τις τιμές, αλλά επιδιώκει να θέσει εκτός παιχνιδιού το εξαιρετικής ποιότητας έξτρα παρθένο ελαιόλαδο της χώρας μας (όταν κάποιοι έχουν συνηθίσει να καταναλώνουν το Ισπανικό ελαιόλαδο και δεν γνωρίζουν τίποτε περί ποιότητας γιατί να αγοράσουν το ελληνικό σε υψηλότερη τιμή;).

Το στοίχημα που καλούμαστε να κερδίσουμε
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε εμείς; Καταρχήν το στοίχημα που καλούμαστε να κερδίσουμε είναι να πείσουμε τις άλλες χώρες να καταναλώνουν τα δικά μας λάδια τα οποία είναι πιο ποιοτικά . Άλλωστε η χαμηλή τιμή του λαδιού καθιστά ασύμφορη την καλλιέργεια στη χώρα μας καθώς το κόστος παραγωγής είναι υψηλό εν αντιθέσει με την Ισπανία. Να ρίξουμε το βάρος στην τυποποίηση και συσκευασία του προϊόντος διότι κανένας στην Ευρώπη, την Αμερική ή την Ιαπωνία δεν καταναλώνει χύμα ελαιόλαδο.Να εστιάσουμε την προσοχή μας στην προώθηση του ελαιολάδου που παράγεται στη χώρα και στο νομό Ηλείας. Έτσι θα κάνουμε ευρύτερα γνωστή την άριστη ποιότητά του, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και παράλληλα θα «ανοιχτούμε» σε νέες αγορές. Να λειτουργήσουμε τους συνεταιρισμούς μας με βάση τα Ευρωπαϊκά πρότυπα.Στην Ισπανία οι παραγωγοί - μέλη γνωρίζουν ότι εκτός από δικαιώματα έχουν και υποχρεώσεις τις οποίες τηρούν κατά γράμμα. Γι' αυτό οι συνεταιρισμοί είναι υγιείς, στηρίζονται στους ίδιους τους παραγωγούς και έχουν καταφέρει να κάνουν απίστευτες επενδύσεις (ελαιοτριβεία, συσκευαστήρια κλπ.).

Πηγή: ΠΡΩΤΗ