Να επιτύχει η παρέλαση Βοστώνης

Του Θεόδωρου Καλμούκου

Φώτο από προηγούμενη χρονιά

Δύο μέρες βασικά μας χωρίζουν από τη μεγάλη μέρα του Ελληνισμού της Νέας Αγγλίας, την Κυριακή 6 Απριλίου, που θα γίνει η 20ή κατά σειρά παρέλαση της Βοστώνης και η οποία μόνο επιτυχία πρέπει να σημειώσει. Μάλιστα, μόνο επιτυχία, δεν υπάρχει τίποτε και κανένα περιθώριο για οτιδήποτε άλλο. Αλλωστε, όλα μέχρι τώρα προς την κατεύθυνση της επιτυχίας συντείνουν.

Οι οποίοι εργάζονται συστηματικά και με μεράκι για να είναι όλα στην ώρα τους και με όσο το δυνατόν λιγότερες ελλείψεις και τρεχάματα της τελευταίας στιγμής. Βέβαια φυσικό είναι να υπάρξουν και κάποια παροράματα και παραλείψεις.
Από όσο δείχνουν μέχρι στιγμής τουλάχιστον τα πράγματα, η συμμετοχή όπως γράφουμε και σε άλλες στήλες της παρούσας έκδοσης είναι θεατά αυξημένη από τα προηγούμενα χρόνια κι αυτό αντανακλάται στον αριθμό των τμημάτων που θα παρελάσουν.
Οι επί μέρους επιτροπές εργάζονται εντατικά για τις προετοιμασίες της εκδήλωσης στο κυβερνείο αύριο Παρασκευή και του επίσημου δείπνου το βράδυ του Σαββάτου.
Είναι ανάγκη να παραμείνει η Ομοσπονδία, η Μητρόπολη, το Γενικό Προξενείο και γενικά οι υπεύθυνοι της διοργάνωσης της παρέλασης μακριά από οποιεσδήποτε διαβολές, διχογνωμίες και διχοστασίες που φροντίζουν να δημιουργούν κάποια πρόσωπα, που στοχεύουν στην αποτυχία της παρέλασης. Η περιφρόνηση είναι η καλύτερη απάντηση.
Ενα στοιχείο το οποίο δεν φαίνεται να τονίζεται όσο πρέπει, είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι που συγκροτούν τα σωματεία και κατ’ επέκταση την Ομοσπονδία, αλλά και τις εκκλησιαστικές κοινότητες είναι όλοι τους εθελοντές, κι ό,τι κάνουν οφείλουν να το κάνουν από άδολο ενδιαφέρον για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Βέβαια στο παρελθόν υπήρξαν και περιπτώσεις που χρησιμοποιήθηκαν τα σωματεία, η Ομοσπονδία και η Εκκλησία ως εφαλτήριο ανέλιξης σε θέσεις κομματικής επιλογής και διαλογής στην Ελλάδα.
Ωστόσο, η πλειάδα των εθελοντών και εθελοντριών ομογενών μας εργάζεται εθελοντικά δίχως ωφελιμισμούς και στοχεύσεις κανενός είδους. Απεναντίας, αφήνουν τις εργασίες τους, τις οικογένειές τους, την κοινωνική τους ζωή και τρέχουν για να διοργανώσουν παρελάσεις και εκδηλώσεις για να τιμηθεί το όνομα του Ελληνισμού, κι σ’ αυτούς τους ακούραστους εργάτες του καλού αξίζει κάθε τιμή και αναγνώριση.