Δευτέρα, 12 Μαΐου, 2025
Η προστατευόμενη περιοχή του Κοτυχίου, μια από τις σημαντικότερες του Δικτύου Natura 2000, μοιάζει σήμερα πνιγμένη στα βάτα, τα ξερόχορτα και τις ακαθαρσίες. Αν και οι πινακίδες ενημερώνουν τον επισκέπτη για την οικολογική της αξία και την παρουσία σπάνιων ειδών, η εικόνα του τοπίου μαρτυρά εγκατάλειψη και αδιαφορία. Περπατώντας στα μονοπάτια, ο επισκέπτης έρχεται αντιμέτωπος με ξεθωριασμένες πινακίδες, παρατημένα υλικά, διάσπαρτα σκουπίδια και βάρκες που σαπίζουν μέσα στα αγριόχορτα.
Οι παρατηρητικοί πύργοι, που κάποτε προσέφεραν θέαση στα πουλιά, τώρα στέκουν σαν ξύλινοι σκελετοί, πνιγμένοι στα ξερόχορτα, χωρίς φροντίδα. Σε διάφορα σημεία της λιμνοθάλασσας, το πλαστικό και τα απορρίμματα ξεχωρίζουν περισσότερο από την άγρια ζωή. Παρά την έντονη παρουσία του ΟΦΥΠΕΚΑ (Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής) μέσω ενημερωτικών πινακίδων, δεν φαίνεται να υπάρχει αντίστοιχη παρουσία φροντίδας και διαχείρισης. Οι υποδομές είναι παρατημένες, τα μονοπάτια ακαθάριστα, οι τουρίστες δε σπάνιοι.
Και όμως, όπως αναφέρουν άνθρωποι που έχουν επισκεφθεί ή επισκέπτονται το σημείο, αυτή η περιοχή θα μπορούσε να αποτελεί στολίδι για την Ηλεία.
Ένας φυσικός θησαυρός που φιλοξενεί σημαντικά είδη πουλιών και φυτών, ιδανικός για περιπατητές, παρατηρητές πουλιών και φυσιολάτρες. Αντίθετα, σήμερα μοιάζει να βουλιάζει στη λήθη, την ώρα που η κλιματική κρίση και η περιβαλλοντική υποβάθμιση απαιτούν περισσότερη φροντίδα από ποτέ.
Γιάννης Λέντζας, δήμαρχος Ανδραβίδας-Κυλλήνης
«Βήμα-βήμα το Κοτύχι θα αλλάξει»
«Η Λιμνοθάλασσα Κοτυχίου, από το 2019 που αναλάβαμε ως δημοτική αρχή, μας κληροδότησε μεγάλα και σοβαρά προβλήματα, τόσο σε ό,τι αφορά την οικονομική της διαχείριση όσο και τη συνολική διαχείριση της ύπαρξής της ως οικοσύστημα.
Στις πλημμύρες του 2021 αντιμετωπίσαμε ένα πολύ μεγάλο ζήτημα: έσπασε η λουρονησίδα. Χρειάστηκαν τότε εργώδεις προσπάθειες και σημαντικοί οικονομικοί πόροι για την αποκατάστασή της, καθώς επί δεκαετίες το Κοτύχι ήταν παρατημένο στην τύχη του. Στο δημοτικό συμβούλιο παρουσίασα εκτενή στοιχεία από το 2001, όταν ήδη υπήρχε η προτροπή του κ. Λευκαδίτη, προέδρου τότε του εποπτικού συμβουλίου, να ξεκινήσουν μελέτες που θα ενίσχυαν τη λιμνοθάλασσα του Κοτυχίου και θα αύξαναν την παραγωγή και, κατ’ επέκταση, τις οικονομικές απολαβές.
Από το 2001 έπρεπε να φτάσουμε στο 2021 για να ξεκινήσουμε και ήδη αυτή τη στιγμή έχουμε καταθέσει δύο μελέτες: η μία αφορά την ολιστική ανάπλαση του παραθαλάσσιου μετώπου, που περιλαμβάνει και το Κοτύχι και η άλλη είναι μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που αφορά ειδικά τη λιμνοθάλασσα. Έχει εκπονηθεί επίσης και έχει προχωρήσει προς δημοπράτηση η μερική αποκατάσταση της λουρονησίδας, με μελέτη που εκπόνησε το ΕΛΚΕΘΕ. Το Ινστιτούτο ανέδειξε τα σοβαρά λάθη που είχαν γίνει στην κατασκευή του αλιευτικού καταφυγίου του Αγίου Παντελεήμονα, το οποίο προκαλεί ρίκνωση της λουρονησίδας.
Σε συνεργασία με τον ΟΦΥΠΕΚΑ και τον κ. Τριάντη, έχουμε αιτηθεί άμεση χρηματοδότηση για δύο σημαντικές μελέτες: η πρώτη αφορά την πλήρη ενδυνάμωση της λουρονησίδας, ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο να σπάσει ξανά στο μέλλον και η δεύτερη -ακόμη πιο σημαντική- αφορά τη διάσωση της λιμνοθάλασσας μέσω της μετατροπής της εκβολής των υδατορεμάτων, όπως του χειμάρρου Βέργα. Σήμερα, από τα αρχικά 13.000 στρέμματα έχουν απομείνει μόλις 4.000, ενώ έχει αλλάξει και η ποιότητα του νερού. Στόχος είναι ο Βέργας να εκβάλει κατευθείαν στη θάλασσα.
Περιμένουμε τη χρηματοδότηση αυτών των μελετών από τον ΟΦΥΠΕΚΑ και είμαστε σε συνεχή συνεργασία με τον Οργανισμό, ώστε να εξασφαλίσουμε τους αναγκαίους πόρους, να εκπονηθούν οι μελέτες και να προχωρήσουμε στις διαδικασίες για την υλοποίηση των έργων. Παράλληλα, έχουμε σχεδιάσει και μια σειρά επιπλέον έργων που αφορούν την καλύτερη εκμετάλλευση των ιχθυευμάτων μέσα στη λιμνοθάλασσα.
Προχωρούμε βήμα-βήμα, καθώς οι γραφειοκρατικές διαδικασίες στην Ελλάδα, όταν εμπλέκονται ο ΟΦΥΠΕΚΑ, οι υπηρεσίες Περιβάλλοντος, τα Δασαρχεία και οι συνθήκες Natura, απαιτούν να είμαστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί».
Βασίλης Δρακιάς, πρόεδρος τοπικής κοινότητας Αρετής
«Άνιση μεταχείριση του Κοτυχίου σε σχέση με γειτονικές περιοχές»
«Η λιμνοθάλασσα Κοτύχι, με έκταση περίπου 7.500 στρεμμάτων, είναι η μεγαλύτερη της Πελοποννήσου και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους υγροτόπους της Ελλάδας. Μαζί με το δάσος της Στροφυλιάς σχηματίζουν ένα μοναδικό οικοσύστημα, φιλοξενώντας περισσότερα από 200 είδη πτηνών, σπάνια είδη χλωρίδας και πλούσια ιχθυοπανίδα. Δυστυχώς, η περιοχή έχει υποστεί μόνο τις «αρνητικές» συνέπειες της ένταξής της στις συνθήκες Ραμσάρ, οι οποίες θεωρητικά θα την προστάτευαν. Τελικά, όμως, βρισκόμαστε ένα βήμα πριν το Κοτύχι και το Ιόνιο ενωθούν, εξαιτίας των διαβρώσεων των λουρονησίδων.
Το Κοτύχι έχει αφεθεί στην τύχη του εδώ και πολλές δεκαετίες. Υπάρχει άνιση μεταχείριση μεταξύ της περιοχής του Κοτυχίου και της Καλογριάς, καθώς ενώ η δεύτερη αναπτύσσεται τουριστικά παρά τις απαγορεύσεις, το Κοτύχι παραμένει εγκαταλελειμμένο και χωρίς τη δυνατότητα οποιασδήποτε παρέμβασης. Εκφράζοντας τη μεγάλη μερίδα των κατοίκων, ζητάμε και για την περιοχή αυτή την προστασία της αλλά και μια ήπια τουριστική ανάπτυξη, που δεν θα διαταράσσει το περιβάλλον, αλλά θα το αναδεικνύει. Ας μην ξεχνάμε ότι ιστορικά, η λιμνοθάλασσα είχε και έναν ισχυρό κοινωνικό χαρακτήρα, που σήμερα έχουμε ξεχάσει. Στα δύσκολα χρόνια του πολέμου, το Κοτύχι αποτέλεσε πηγή ζωής για τα γύρω χωριά, προσφέροντας τροφή και στήριξη σε εκατοντάδες οικογένειες.
Τόσο εγώ, όσο και ο δήμαρχός μας, Γιάννης Λέντζας, πιστεύουμε πως η διατήρηση και βιώσιμη διαχείριση του οικοσυστήματος του Κοτυχίου αποτελεί όχι μόνο περιβαλλοντική επιταγή, αλλά και συλλογική ευθύνη για τη διασφάλιση του φυσικού μας πλούτου για τις επόμενες γενιές».
ΠΑΤΡΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου