Savannah, Georgia Οδοιπορικό στο δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι των Ανατολικών Πολιτειών

Μέρος 2o

Τρίτη, 4 Μαρτίου, 2014

Έκλεισα τα μάτιά και τα άνοιξα όταν το αεροπλάνο "έπιασε" διάδρομο στο αεροδρόμιο του Charlotte της Βόρειας Καρολίνας. Εδώ θα πάρω άλλο αεροσκάφος για την Σαβάννα της Γεωργίας. Η ώρα είναι 9:24 λεπτά το πρωί όταν βγαίνω από το αεροπλάνο. Φτάσαμε με καθυστέρηση σχεδόν μιάς ώρας. Κοιτάζω στον πίνακα των αναχωρήσεων και βλέπω ότι έχουν αλλάξει το κτίριο και την θύρα που θα πάρω το άλλο αεροσκάφος για την Savannah. Βλέπω ότι η απόσταση είναι πάνω από ένα χιλιόμετρο μέσα στο τεράστιο αεροδρόμιο του Σάρλοτ.  Το αεροσκάφος για τη Σαβάννα είναι να απογειωθεί στις 9:32, δηλαδή σε οκτώ λεπτά. Άντε τώρα να προλάβεις! Άρχισα να τρέχω μέσα στον κόσμο και στους κυλιόμενους διαδρόμους, έφτασα. Πάλι κανένας επιβάτης μπροστά στη θύρα επιβίβασης. Η ώρα είναι 9:38, πρόλαβα γιατί το αεροπλάνο είχε καθυστέρηση. Γίνεται ο έλεγχος από την υπεύθυνη εδάφους και σε 2 λεπτά κάθομαι στη θέση μου στο αεροσκάφος. Την ίδια στιγμή ο πιλότος ανακοινώνει ότι θα υπάρξουν ακόμα 10 λεπτά καθυστέρηση. Σε λίγο φτάνουν ακόμα δύο επιβάτες και η πόρτα του αεροσκάφους κλείνει. Είναι ένα μικρό των 50 θέσεων που μπροστά σε ένα μεγαθήριο Boing-747 φαίνεται όπως το κρις κραφτ δίπλα σε ένα οχηματαγωγό. Αμέσως τροχοδρομεί και απογειώνεται. Σε 50 λεπτά φτάσαμε στη Σαβάννα.
Ένα μικρό αεροδρόμιο που συνεχώς μεγαλώνει. Τελευταία φορά που ήμουν εδώ ήταν πριν τριάμισι χρόνια και βλέπω ότι γίνονται συνέχεια έργα.
Εδώ με περιμένει η κόρη μας Δήμητρα όπου αφού τελείωσε το Πανεπιστήμιο στην ομώνυμη πόλη του Νότου κατοικεί εδώ σε ποιό ζεστό κλίμα από αυτό της Βοστώνης. Άδικο έχει! Παίρνουμε το δρόμο προς την πόλη της Σαβάννας όταν ανοίγω το κινητό μου τηλέφωνο που ήταν κλειστό σε όλη τη διαδρομή. Αναγκάζομε να το κλείσω γιατί κτυπάει σαν "δαιμονισμένο". Τηλεφωνήματα από παντού, Βοστώνη, Ελλάδα, Νέα Υόρκη, Καναδά Αυστραλία... Είναι το "μέγα θέμα" με τις ψευδείς ειδήσεις για το Myrto's Fund. Λέω στη Δήμητρα "πάμε να φάμε και να τα πούμε λίγο γιατί αργότερα θα είμαι απασχολημένος". 

Φτάνοντας στη Σαβάννα παίρνει δεξιά για το Tybee Island είναι το πιο απόμακρο από τα πέντε νησιά που συνδέονται με τη Σαββάνα με ένα αυτοκινητόδρομο που πολλές φορές όταν "φουσκώνει" η θάλασσα η συγκοινωνία κόβεται. Το Tybee Island απέχει 18 μίλια κάπου 30 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης. Ενώ έχουμε καθίσει και είμαστε έτοιμοι να παραγγείλουμε βλέπω ότι σε ένα τραπέζι ποιό κάτω κάθεται η ηθοποιός Σάντρα Μπόλακ με την παρέα της. Είναι η δεύτερη φορά που την βλέπουμε αφού κάτι τέτοιο είχε γίνει πριν μερικά χρόνια δεδομένου ότι έχει σπίτι λίγο πιό κάτω. Αφού φάγαμε και μιλήσαμε για διάφορα με την Δήμητρα βγήκαμε έξω να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής προς το κέντρο της πόλης. Πηγαίνοντας προς το αυτοκίνητο μας προσπέρασε ο Σακίλ Ονήλ οδηγώντας ένα ποδήλατο. Τώρα πως αυτός ο γίγαντας του μπάσκετμπολ καθόταν πάνω στη σέλα ενός ποδηλάτου αυτό είναι από τα ανεξήγητα!
Ανοίγω πάλι το τηλέφωνο και αποφασίζω να πάω σε ξενοδοχείο γιατί τα τηλεφωνήματα που πρέπει να απαντηθούν είναι πολλά ενώ το τηλέφωνο συνέχεια κτυπάει. Η Δήμητρα στεναχωρήθηκε γιατί έχει πάρει μία εβδομάδα άδεια από τη δουλειά της κι εγώ προτιμάω να περάσω τις διακοπές μου σε ένα ξενοδοχείο και όχι στο διαμέρισμα της κόρης μου και αυτό για να απαντήσω σε ευτελές δημοσιεύματα εναντίον της Ομοσπονδίας της Βοστώνης της οποίας είμαι αξιωματούχος.

(Για όσους και όσες δεν γνωρίζουν. Η Ομοσπονδία Βοστώνης μετά από παράκληση μίας 16χρονης άνοιξε λογαριασμό να βοηθηθεί οικονομικά για ένα ειδικό μηχάνημα για να επικοινωνεί η άτυχη Μυρτώ που έπεσε θύμα ενός παλιάνθρωπου στην Πάρο και την άφησε μισοπεθαμένη. Η Μυρτώ ήρθε στις ΗΠΑ με την μητέρα της και ήταν στο θεραπευτήριο Spaulding της Βοστώνης. Η μητέρα της άτυχης κοπέλας μας είπε ότι αυτό το μηχάνημα στοίχιζε $25,000 και το Ελληνικό Δημόσιο δεν θα το πλήρωνε. Έτσι ήρθε η 16χρονη Σοφία στην Ομοσπονδία και ζήτησε βοήθεια.
Ενώ η Ομοσπονδία Ελληνο-Αμερικανικών Σωματείων κάνει έρανο για να βρεθούν τα χρήματα η Μυρτώ έπρεπε να κάνει μία λεπτή εγχείρηση και η μητέρα της Μυρτώς μας είπε ότι και την εγχείρηση δεν την καλύπτει το Ελληνικό Δημόσιο. Οπότε η Ομοσπονδία πήρε απόφαση να συνεχίσει τον έρανο "για το ειδικό μηχάνημα Tobii και για νοσήλια που δεν καλύπτει το Ελληνικό Δημόσιο ή τα ασφαλιστικά ταμεία" ενέτεινε τις προσπάθειες για τον έρανο και έκανε πολιτιστική εκδήλωση να βοηθηθεί η άτυχη κοπέλα. Με την συμβολή του κόσμου το ύψος των χρημάτων που συγκεντρώθηκε πέρασε κάθε προσδοκία.  -Ο λογαριασμός έκλεισε με περίπου $131,000-. Σε κάποιο σημείο η μητέρα διεκδίκησε να πάρει τα χρήματα με "απειλητικές επιστολές" δικηγόρου -τις έχουμε στα χέρια μας-. Να όμως που τα χρήματα συγκεντρώθηκαν για νοσήλια και όχι για να δοθούν στα χέρια κανενός και η Ομοσπονδία πρέπει να κάνει αυτό που υποσχέθηκε στους δωρητές.)

Ε, λοιπόν εδώ δημιουργήθηκε πρόβλημα με λανθασμένες πληροφορίες από τη Βοστώνη σε ιστοσελίδα στο άλλο άκρο της Αμερικής οι οποίες πληροφορίες "ανασκευάστηκαν και γράφτηκαν σε δύο ιστοσελίδες σαν νέο και κατόπιν εστάλησαν στα μέσα ενημέρωσης της Ελλάδας. Αυτοί χωρίς καν να ελέγξουν τη πηγή ή να διασταυρώσουν την αλήθεια δημοσίευσαν και αναδημοσίευσαν ψευδείς ειδήσεις). Εγώ σαν Α' Αντιπρόεδρος και υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων έπρεπε να ενημερώσω το κόσμο με την αλήθεια.
Κάπου στις 2:30 το απόγευμα βρίσκομαι στο ξενοδοχείο όπου "ανοίγω γραμμή" με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας κ. Ράμμο και τα μέσα ενημέρωσης. Παράλληλα τηλεφωνώ και στην μητέρα της Μυρτώς η οποία μου λέει ότι δεν γνωρίζει τίποτα για τα δημοσιεύματα! 
Κατά τη διάρκεια των διακοπών μου που ήρθα να τις περάσω με την κόρη μου κλέβω κυριολεκτικά χρόνο και επικοινωνώ με αξιωματούχους της Ομοσπονδίας, δημοσιογράφους και μέσα ενημέρωσης. Κάποιος άλλος στη θέση μου δεν ξέρω τι θα έκανε... Προσπάθησα όμως εις βάρος του πολύτιμου χρόνου μου και του χρόνου της κόρης μου να ενεργήσω για το καλό της Ομογένειας, της Ομογένειας που κατηγορείται από ασύστολα ψέματα και ψευδείς ειδήσεις στο ιντερνέτ από ο οποίος από ότι μου είπαν μόνιμο έργο του είναι να κατηγορεί εθελοντές που εργάζονται για τον Ελληνισμό.
Μου τηλεφωνούν από διάφορα Μέσα Ενημέρωσης τόσο από την Ελλάδα όσο και τις ΗΠΑ, τον Καναδά και αλλού. Μας έδωσε το τηλέφωνο σου ο Πρόεδρος μου λένε... Άντε να τους εξηγήσεις ότι βρίσκομαι 1056 μίλια (κοντά 2,000 χιλιόμετρα). Κάπου στις 5:30 το απόγευμα με τηλεφωνάει η Δήμητρα φανερά στεναχωρημένη που διάλεξα να κλειστώ στο ξενοδοχείο. "Έρχομαι να σε πάρω" μου λέει να πάμε για φαγητό. Ήταν το ποιο ωραίο δώρο που μπορούσε να μου κάνει, να με βγάλει από το άγχος που δημιούργησε ένας "τύπος" με κατηγορίες εις βάρος της Ομοσπονδίας, εις βάρος του Διοικητικού Συμβουλίου. Μιλάω για ανθρώπους που μέσα στην καρδιά τους έχουν την Ελλάδα, τον Ελληνισμό και να τους κατηγορούν, μας κατηγορούν, με ασύστολα ψέματα και οι "φωστήρες" των ΜΜΕ της Ελλάδας χωρίς να ελέγξουν την πηγή έκαναν ένα "μεγάλο έγκλημα". Ποιός θα ασχοληθεί με τέτοιες περιπτώσεις άλλη φορά; Ποιός θα χαλάσει τον πολύτιμο χρόνο του; Η Ομοσπονδία είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός αναγνωρισμένος από την κυβέρνηση και την εφορία.
Κατεβαίνω στην είσοδο του ξενοδοχείου και η Δήμητρα με "κόβει" από πάνω μέχρι κάτω. Ξέρει ότι έχω περάσει ένα δύσκολο απόγευμα. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και με ρωτάει "αξίζει το κόπο;" Αν και τόσο στεναχωρημένος γυρίζω και τις λέω "Δήμητρα στη ζωή σου να βοηθάς ανθρώπους, όπως μπορείς. Υπάρχουν καλοί άνθρωποι που θέλουν βοήθεια και όποτε μπορείς να δίνεις τη βοήθειά σου". Κούνησε το κεφάλι και μου απάντησε "Ναι βλέπω, ήρθες να ξεκουραστείς και θα σε τρελάνουν"...

Βασίλης Καυκάς

Αύριο η Συνέχεια