Οι τελευταίες αποκαλύψεις κραυγαλέων ή μη περιπτώσεων διαπλοκής κυριαρχούν στην ειδησεογραφία, εκτοπίζοντας από την άμεση επικαιρότητα τα θέματα της Οικονομίας, που εξακολουθούν να είναι ακανθώδη.
Είναι βεβαίως φυσικό η σκανδαλολογία να απασχολεί την κοινή γνώμη, που αφενός ικανοποιείται από τις αποκαλύψεις, θεωρώντας ότι επέρχεται δικαιοσύνη και, αφετέρου, εξυπηρετεί και την κυβέρνηση που προσδοκά οφέλη: Οτι δεν παρεμβαίνει στο έργο της Δικαιοσύνης αλλά κυρίως, ότι επί θητείας της κάτι ουσιαστικό κινείται ως προς την καταπολέμηση της διαφθοράς. Και ας μην ξεχνάμε ότι είναι καλό για την ψυχολογία της αγοράς, η Οικονομία να μην απασχολεί την καθημερινότητα.
Επομένως, οι εξελίξεις κάθε άλλο παρά αρνητικές χαρακτηρίζονται. Οποια σκάνδαλα αποκαλύπτονται είναι καλό να παίρνουν την άγουσα προς τη Δικαιοσύνη. Είτε είναι οι μίζες, είτε είναι οι πελατειακές σχέσεις, είτε είναι παρανομία προς ίδιον όφελος κάποιων που άσκησαν διοίκηση.
Ωστόσο, η εξέλιξη αυτή που μπορεί να είναι και συγκυριακή, θα ήταν εντελώς αποτελεσματική και θα σηματοδοτούσε μία νέα αρχή αν είχε ως αφετηρία θεσμικές αλλαγές. Δυστυχώς, οι αποκαλύψεις των όποιων σκανδάλων προέρχονται είτε από τις προσπάθειες ευαίσθητων δικαστών ή ερευνητών δημοσιογράφων. Ποτέ μέχρι τώρα μία κυβέρνηση δεν θεμελίωσε τις βάσεις για έλεγχο και οριστικό -στο πλαίσιο του δυνατού- ξερίζωμα της διαφθοράς.
Στην περίπτωση των εξοπλισμών οι μίζες και οι άνθρωποι που τις δέχτηκαν σε βαθμό υπερβολικής πλεονεξίας το κουβάρι ξετυλίγεται από τη Δικαιοσύνη, αφού ήταν η δημοσιογραφία που το κράτησε ζωντανό το θέμα.
Στην περίπτωση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου η Δικαιοσύνη ενήργησε μεθοδικά υποκινούμενη από δημοσιεύματα που μάλλον καθοδηγούνταν από κάποιου είδους ξεκαθαρίσματος λογαριασμού επιχειρηματιών. Κι αφού το πόρισμα της Τραπέζης της Ελλάδος από το 2010 είχε μείνει στα συρτάρια.
Ετσι, είναι πολύ νωρίς να κατηγορηθεί κάποιος ευθέως.
Είναι όμως, πιθανόν η υπόθεση να προσλάβει απρόβλεπτες διαστάσεις, καθώς όπως ξεδιπλώνεται από τη Δικαιοσύνη αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου της διαπλοκής τραπεζικών και επιχειρηματικών συμφερόντων, υπό την κάλυψη και πολλές φορές με τις ευλογίες πολιτικών.
Επομένως, για να σπάσει εντελώς το απόστημα της διαπλοκής και να επέλθει εμπιστοσύνη πολιτών, κυβέρνησης, τραπεζών και επενδυτών επιχειρηματιών ο δρόμος είναι δύσκολος αλλά βατός.
Η Δικαιοσύνη, που φαίνεται να έχει αποστασιοποιηθεί από το πολιτικό σύστημα (σ.σ. θυμίζουμε τις επικρίσεις της κατά Προέδρου Δημοκρατίας και Υπουργού Δημόσιας Τάξης την περασμένη εβδομάδα), ας γνωρίζει -όπως έγινε και πριν χρόνια στην Ιταλία με τον Ντι Πιέτρο- ότι είναι αυτή που μπορεί να ξεκαθαρίσει τη διαπλοκή και να εμπεδώσει το αίσθημα της δικαιοσύνης στους πολίτες.
Οσο για την κυβέρνηση, ας ελπίσουμε να σταθεί αμέτοχη, ενισχύοντας όμως θεσμικά τη διαφάνεια όπου χρειάζεται: στο τραπεζικό σύστημα και στον έλεγχο σε κάθε πτυχή που εμπλέκεται το Δημόσιο. Και ασφαλώς, καλό θα είναι η όλη σκανδαλολογία να μην γίνει επιχείρημα για προσφυγή σε εκλογές που θα ταλαιπωρήσουν περισσότερο τη χώρα.
Και ως μία πρώτη κίνηση της κυβέρνησης θα πρέπει να είναι η απαλλαγή της νοοτροπίας να βάζει «δικά της παιδιά» σε διοικητικές θέσεις. Για να ανακαλύπτει αργότερα ότι έβαλαν το δάκτυλο στο μέλι. Ας θεσμοθετήσει την αξιοκρατία ως πρώτο βήμα. Γιατί, και παρά την κρίση, ούτε αυτό έχει γίνει ακόμη…
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου