Κυριακή, 10 Μαρτίου, 2013
Η Ελλάδα επανέφερε τις εδαφικές της διεκδικήσεις στο Αιγαίο, όπου η χώρα ευελπιστεί να βρει μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, ένα σχέδιο, όμως, που μπορεί να πυροδοτήσει αντιπαράθεση με την Τουρκία, σύμφωνα με τη «WSJ».
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, τις τελευταίες εβδομάδες ανώτατα κυβερνητικά στελέχη της Ελλάδας έχουν κάνει δημοσίως δηλώσεις, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό, αφήνοντας να εννοηθεί πως η χώρα θα διεκδικήσει τα δικαιώματα που της προσφέρει η διεθνής συμφωνία που υπέγραψε πριν από περίπου δυο δεκαετίες, κάτι που δεν έχει πράξει μέχρι σήμερα.
Η Αθήνα, παράλληλα, «χτίζει» στήριξη από άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ενώ εντείνει τη διπλωματική της εκστρατεία στον ΟΗΕ.
Αυτήν την εβδομάδα, ο Ελληνας πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, αναφέρθηκε στο θέμα κατά τη συνάντησή του με τον Τούρκο ομόλογό του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στην Κωνσταντινούπολη, όπου ζήτησε από την Τουρκία να σεβαστεί τα δικαιώματα τής Ελλάδας, όπως αυτά απορρέουν από τη διεθνή νομοθεσία.
Η Αγκυρα, η οποία μέχρι τώρα ισχυρίζονταν ότι τα ενεργειακά αποθέματα ανήκουν στην Τουρκία και προειδοποιεί για σχεδόν 20 χρόνια ότι η όποια προσπάθεια για χάραξη νέων συνόρων θα οδηγήσει σε πόλεμο, ζητά τώρα περαιτέρω διάλογο.
Μιλώντας στην ελληνική κρατική τηλεόραση, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε: «Προσεγγίζουμε το ζήτημα με ελπίδα και χωρίς προκαταλήψεις καθώς συνεχίζουμε να εργαζόμαστε στα θέματα των χωρικών υδάτων και στα θέματα που σχετίζονται με το Αιγαίο. Οσο οι δυο πλευρές προσεγγίζουν το θέμα αυτό καλή τη πίστη, δεν υπάρχει λόγος να μην έχουμε αποτελέσματα».
Για την Ελλάδα, σημείωνε η «Wall Street Journal», το στοίχημα είναι τεράστιο, καθώς υπάρχουν ενδείξεις για αποθέματα, ενώ η Κύπρος ήδη έχει προχωρήσει τη διαδικασία.
Αν αποδειχθεί ότι υπάρχουν τα εκτιμώμενα αποθέματα υδρογονανθράκων ύψους 100 δισ. δολαρίων, αυτό θα ελάφραινε το χρέος της χώρας και θα καθιστούσε την Ελλάδα έναν σημαντικό προμηθευτή ενέργειας για την Ευρώπη, η οποία επιθυμεί να μειώσει την εξάρτησή της από τη Ρωσία.
Τα αποθέματα αυτά «θα σημάνουν, ξεκάθαρα, πλούτο για την Ελλάδα, πλούτο για την Ευρώπη, μια σημαντική βελτίωση της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης και μια σημαντική ενίσχυση του γεωπολιτικού ρόλου της Ελλάδας», δήλωσε ο κ. Σαμαράς σε πρόσφατη ομιλία του.
Για την ώρα, η Ελλάδα κινείται προσεκτικά, προκειμένου να αποφύγει τις αντιπαραθέσεις, και χρησιμοποιεί τις διαδικασίες του ΟΗΕ για να εδραιώσει τη θέση της.
Τελικός στόχος είναι να υπάρξει διεθνής αναγνώριση για την αποκλειστική χρήση μιας ζώνης 200 ναυτικών μιλίων γύρω από τη χώρα, βασιζόμενη στο γεγονός ότι έχει συνυπογράψει το Θαλάσσιο Δίκαιο του ΟΗΕ, κάτι που δεν έχει υπογράψει η Τουρκία.
Μέχρι τώρα, 165 χώρες και περιοχές -συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ενωσης- έχουν επικυρώσει τη συνθήκη. Οι ΗΠΑ, αν και βοήθησαν στις διαπραγματεύσεις για τη συνθήκη, δεν περιλαμβάνονται στις χώρες που την έχουν επικυρώσει, όμως γενικά αναγνωρίζει τις διατάξεις της.
Το περασμένο καλοκαίρι η κυβέρνηση Ομπάμα προσπάθησε να περάσει τη συνθήκη αυτή από τη Γερουσία, αλλά έχασε για μία μόλις ψήφο την πλειοψηφία των δύο τρίτων που απαιτείται.
Η Αθήνα «θέλει να διεκδικήσει τα δικαιώματά της, όμως δεν θέλουμε να κάνουμε κάτι που θα δημιουργήσει αναταράξεις στην περιοχή», δήλωσε ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος. «Για την ώρα, κινούμαστε αργά», μέσω της νομικής οδού, διευκρίνισε.
Ενα τέτοιο βήμα έγινε στα τέλη Ιανουαρίου όταν ο υπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Αβραμόπουλος, κατέθεσε επίσημη διαμαρτυρία στον ΟΗΕ, όταν η Τουρκία ανακοίνωσε ότι τον Απρίλιο θα προχωρήσει σε έκδοση άδειας ερευνών σε μία «αμφισβητούμενη» περιοχή νότια της Ρόδου.
Η Τουρκία απαντά πως οι διεκδικήσεις της Ελλάδας «δεν έχουν καμία βάση στο Διεθνές Δίκαιο» και ότι θα λάβει ανάλογη δράση στον ΟΗΕ.
Σε συνέντευξή του σε εφημερίδα της χώρας του, ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Τανέρ Γιλντίζ, ανέφερε πως τα θέματα ενεργειακών πηγών, δεν πρέπει να αποτελούν πηγή έντασης στις διμερείς σχέσεις. Είπε, πως η Αγκυρα δεν έχει άμεσα σχέδια για έκδοση αδειών έρευνας. «Και βέβαια ξέρουμε ότι οποιαδήποτε έρευνα προκαλεί αντιπαράθεση», τόνισε.
Το επόμενο βήμα για την Ελλάδα, σύμφωνα με τον κυβερνητικό αξιωματούχο, το πιθανότερο θα είναι μία ακόμη αναφορά στον ΟΗΕ όπου επισήμως θα οριοθετεί ναυτικές συντεταγμένες της χώρας. Αυτό θα αποτελέσει το έναυσμα για την κήρυξη αποκλειστικής οικονομικής ζώνης σύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης της Θάλασσας.
Σύμφωνα με τους όρους που περιγράφονται σε αυτή, η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να επιμηκύνει τα σύνορά της σε 12 ναυτικά μίλια από τις ακτές, διπλάσια από ό,τι διεκδικεί σήμερα και μία αποκλειστική οικονομική ζώνη ώς 200 μίλια. Η Ελλάδα δεν το έχει πράξει ακόμη. Από το 1995, το τουρκικό Κοινοβούλιο αποφάσισε πως κάθε μονομερής κίνηση για τέτοιες διεκδικήσεις θα αποτελούσε αιτία πολέμου.
Το ζήτημα προκύπτει από την πολυπλοκότητα της γεωγραφίας του Αιγαίου. Με τα υπάρχοντα όρια, η Ελλάδα διεκδικεί το 40% του Αιγαίου, σε σύγκριση με το 10% της Τουρκίας.
Αν το όριο πάει στα 12 ν.μ. η Ελλάδα θα έχει το 70%. Και μία ΑΟΖ 200 μιλίων, θα κάλυπτε μεγάλο μέρος της Μεσογείου, ώς την Τουρκία, φτάνοντας ώς την Κύπρο νοτιοανατολικά.
Γεωλόγοι πιστεύουν ότι υπάρχουν αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Βόρειο Αιγαίο, όπου έχουν αρχίσει εξορύξεις μικρής κλίμακας από το ’80. Πρόσφατα, μετά και την Κύπρο, έρευνες δείχνουν πως αποθέματα υπάρχουν και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Ελλάδα ψάχνει για υδρογονάνθρακες δυτικά και νότια της χώρας, και ελπίζει πως θα έχει άδειες για εξορύξεις ώς τα τέλη του χρόνου.
Τον Φεβρουάριο, ο πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, φάνηκε να στηρίζει την προσπάθεια της Ελλάδας, αναφερόμενος στο Θαλάσσιο Δίκαιο. Είπε, μάλιστα, πως αν βρεθούν αποθέματα αποτελούν «ευκαιρία για την Ελλάδα και την Ευρώπη» και σημείωσε πως «αν μπορεί, βεβαίως, η Γαλλία να συνεκμεταλλευτεί με την Ελλάδα θα το κάνει».
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ, Wall Street Journal
Η Ελλάδα επανέφερε τις εδαφικές της διεκδικήσεις στο Αιγαίο, όπου η χώρα ευελπιστεί να βρει μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, ένα σχέδιο, όμως, που μπορεί να πυροδοτήσει αντιπαράθεση με την Τουρκία, σύμφωνα με τη «WSJ».
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, τις τελευταίες εβδομάδες ανώτατα κυβερνητικά στελέχη της Ελλάδας έχουν κάνει δημοσίως δηλώσεις, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό, αφήνοντας να εννοηθεί πως η χώρα θα διεκδικήσει τα δικαιώματα που της προσφέρει η διεθνής συμφωνία που υπέγραψε πριν από περίπου δυο δεκαετίες, κάτι που δεν έχει πράξει μέχρι σήμερα.Η Αθήνα, παράλληλα, «χτίζει» στήριξη από άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ενώ εντείνει τη διπλωματική της εκστρατεία στον ΟΗΕ.
Αυτήν την εβδομάδα, ο Ελληνας πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, αναφέρθηκε στο θέμα κατά τη συνάντησή του με τον Τούρκο ομόλογό του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στην Κωνσταντινούπολη, όπου ζήτησε από την Τουρκία να σεβαστεί τα δικαιώματα τής Ελλάδας, όπως αυτά απορρέουν από τη διεθνή νομοθεσία.
Η Αγκυρα, η οποία μέχρι τώρα ισχυρίζονταν ότι τα ενεργειακά αποθέματα ανήκουν στην Τουρκία και προειδοποιεί για σχεδόν 20 χρόνια ότι η όποια προσπάθεια για χάραξη νέων συνόρων θα οδηγήσει σε πόλεμο, ζητά τώρα περαιτέρω διάλογο.
Μιλώντας στην ελληνική κρατική τηλεόραση, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε: «Προσεγγίζουμε το ζήτημα με ελπίδα και χωρίς προκαταλήψεις καθώς συνεχίζουμε να εργαζόμαστε στα θέματα των χωρικών υδάτων και στα θέματα που σχετίζονται με το Αιγαίο. Οσο οι δυο πλευρές προσεγγίζουν το θέμα αυτό καλή τη πίστη, δεν υπάρχει λόγος να μην έχουμε αποτελέσματα».
Για την Ελλάδα, σημείωνε η «Wall Street Journal», το στοίχημα είναι τεράστιο, καθώς υπάρχουν ενδείξεις για αποθέματα, ενώ η Κύπρος ήδη έχει προχωρήσει τη διαδικασία.
Αν αποδειχθεί ότι υπάρχουν τα εκτιμώμενα αποθέματα υδρογονανθράκων ύψους 100 δισ. δολαρίων, αυτό θα ελάφραινε το χρέος της χώρας και θα καθιστούσε την Ελλάδα έναν σημαντικό προμηθευτή ενέργειας για την Ευρώπη, η οποία επιθυμεί να μειώσει την εξάρτησή της από τη Ρωσία.
Τα αποθέματα αυτά «θα σημάνουν, ξεκάθαρα, πλούτο για την Ελλάδα, πλούτο για την Ευρώπη, μια σημαντική βελτίωση της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης και μια σημαντική ενίσχυση του γεωπολιτικού ρόλου της Ελλάδας», δήλωσε ο κ. Σαμαράς σε πρόσφατη ομιλία του.
Για την ώρα, η Ελλάδα κινείται προσεκτικά, προκειμένου να αποφύγει τις αντιπαραθέσεις, και χρησιμοποιεί τις διαδικασίες του ΟΗΕ για να εδραιώσει τη θέση της.
Τελικός στόχος είναι να υπάρξει διεθνής αναγνώριση για την αποκλειστική χρήση μιας ζώνης 200 ναυτικών μιλίων γύρω από τη χώρα, βασιζόμενη στο γεγονός ότι έχει συνυπογράψει το Θαλάσσιο Δίκαιο του ΟΗΕ, κάτι που δεν έχει υπογράψει η Τουρκία.
Μέχρι τώρα, 165 χώρες και περιοχές -συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ενωσης- έχουν επικυρώσει τη συνθήκη. Οι ΗΠΑ, αν και βοήθησαν στις διαπραγματεύσεις για τη συνθήκη, δεν περιλαμβάνονται στις χώρες που την έχουν επικυρώσει, όμως γενικά αναγνωρίζει τις διατάξεις της.
Το περασμένο καλοκαίρι η κυβέρνηση Ομπάμα προσπάθησε να περάσει τη συνθήκη αυτή από τη Γερουσία, αλλά έχασε για μία μόλις ψήφο την πλειοψηφία των δύο τρίτων που απαιτείται.
Η Αθήνα «θέλει να διεκδικήσει τα δικαιώματά της, όμως δεν θέλουμε να κάνουμε κάτι που θα δημιουργήσει αναταράξεις στην περιοχή», δήλωσε ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος. «Για την ώρα, κινούμαστε αργά», μέσω της νομικής οδού, διευκρίνισε.
Ενα τέτοιο βήμα έγινε στα τέλη Ιανουαρίου όταν ο υπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Αβραμόπουλος, κατέθεσε επίσημη διαμαρτυρία στον ΟΗΕ, όταν η Τουρκία ανακοίνωσε ότι τον Απρίλιο θα προχωρήσει σε έκδοση άδειας ερευνών σε μία «αμφισβητούμενη» περιοχή νότια της Ρόδου.
Η Τουρκία απαντά πως οι διεκδικήσεις της Ελλάδας «δεν έχουν καμία βάση στο Διεθνές Δίκαιο» και ότι θα λάβει ανάλογη δράση στον ΟΗΕ.
Σε συνέντευξή του σε εφημερίδα της χώρας του, ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Τανέρ Γιλντίζ, ανέφερε πως τα θέματα ενεργειακών πηγών, δεν πρέπει να αποτελούν πηγή έντασης στις διμερείς σχέσεις. Είπε, πως η Αγκυρα δεν έχει άμεσα σχέδια για έκδοση αδειών έρευνας. «Και βέβαια ξέρουμε ότι οποιαδήποτε έρευνα προκαλεί αντιπαράθεση», τόνισε.
Το επόμενο βήμα για την Ελλάδα, σύμφωνα με τον κυβερνητικό αξιωματούχο, το πιθανότερο θα είναι μία ακόμη αναφορά στον ΟΗΕ όπου επισήμως θα οριοθετεί ναυτικές συντεταγμένες της χώρας. Αυτό θα αποτελέσει το έναυσμα για την κήρυξη αποκλειστικής οικονομικής ζώνης σύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης της Θάλασσας.
Σύμφωνα με τους όρους που περιγράφονται σε αυτή, η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να επιμηκύνει τα σύνορά της σε 12 ναυτικά μίλια από τις ακτές, διπλάσια από ό,τι διεκδικεί σήμερα και μία αποκλειστική οικονομική ζώνη ώς 200 μίλια. Η Ελλάδα δεν το έχει πράξει ακόμη. Από το 1995, το τουρκικό Κοινοβούλιο αποφάσισε πως κάθε μονομερής κίνηση για τέτοιες διεκδικήσεις θα αποτελούσε αιτία πολέμου.
Το ζήτημα προκύπτει από την πολυπλοκότητα της γεωγραφίας του Αιγαίου. Με τα υπάρχοντα όρια, η Ελλάδα διεκδικεί το 40% του Αιγαίου, σε σύγκριση με το 10% της Τουρκίας.
Αν το όριο πάει στα 12 ν.μ. η Ελλάδα θα έχει το 70%. Και μία ΑΟΖ 200 μιλίων, θα κάλυπτε μεγάλο μέρος της Μεσογείου, ώς την Τουρκία, φτάνοντας ώς την Κύπρο νοτιοανατολικά.
Γεωλόγοι πιστεύουν ότι υπάρχουν αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Βόρειο Αιγαίο, όπου έχουν αρχίσει εξορύξεις μικρής κλίμακας από το ’80. Πρόσφατα, μετά και την Κύπρο, έρευνες δείχνουν πως αποθέματα υπάρχουν και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Ελλάδα ψάχνει για υδρογονάνθρακες δυτικά και νότια της χώρας, και ελπίζει πως θα έχει άδειες για εξορύξεις ώς τα τέλη του χρόνου.
Τον Φεβρουάριο, ο πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, φάνηκε να στηρίζει την προσπάθεια της Ελλάδας, αναφερόμενος στο Θαλάσσιο Δίκαιο. Είπε, μάλιστα, πως αν βρεθούν αποθέματα αποτελούν «ευκαιρία για την Ελλάδα και την Ευρώπη» και σημείωσε πως «αν μπορεί, βεβαίως, η Γαλλία να συνεκμεταλλευτεί με την Ελλάδα θα το κάνει».
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ, Wall Street Journal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου