Από τη γνωριμία του Ανδρ. Λοβέρδου με τον Ευάγγ. Βενιζέλο στη Νομική του ΑΠΘ το 1974 έως τη διαγραφή και τους τίτλους τέλους Του Βασιλη Nεδου
Στις 31 Ιανουαρίου 2012 ο κ. Α. Λοβέρδος δημοσιοποιούσε την πρόθεσή του να μη συνεχίσει στην υπόγεια κούρσα διαδοχής η οποία είχε ήδη δρομολογηθεί μετά την αποχώρηση του κ. Γ. Παπανδρέου από την πρωθυπουργία. Η υποχώρηση αυτή, υπέρ του κ. Ευάγγ. Βενιζέλου, είχε τότε ανακουφίσει τον κ. Λοβέρδο, ο οποίος δεν έκρυβε ότι η αντιπαράθεση με τον νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, του προκαλούσε άβολα συναισθήματα. Η φιλία μιας 35ετίας βάραινε ακόμη τότε τη συνείδηση του πρώην υπουργού. Η υποχώρηση του Ιανουαρίου ήταν η τελευταία φιλική χειρονομία του κ. Λοβέρδου προς τον κ. Βενιζέλο. Την περασμένη Δευτέρα, σχεδόν δέκα μήνες μετά, διέρρηξε τις σχέσεις του με το ΠΑΣΟΚ, πρωτίστως όμως με τον πρόεδρό του.
Η γνωριμία των δύο ανδρών διαρκεί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Από το 1974, όταν ο κ. Λοβέρδος ήταν ήδη δευτεροετής στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης και ο κ. Βενιζέλος, πρωτοετής. Ο «παλαιότερος», κ. Λοβέρδος, ήδη οργανωμένος στην Πανσπουδαστική, είχε εντοπίσει τον νεαρό από τη Δυτική Θεσσαλονίκη και επιχείρησε, μάταια όπως αποδείχθηκε, να τον στρατολογήσει στις τάξεις του φοιτητικού του ΚΚΕ. Εις μάτην όμως διότι ο κ. Βενιζέλος ήταν τότε οργανωμένος στη Δημοκρατική Σοσιαλιστική Ενωση Νέων, από όπου αποχώρησε για τον «Ρήγα Φεραίο». Οι δύο φοιτητές, πάντως, αν και σύχναζαν στα ίδια στέκια -όπως το περίφημο «καφενείο του Τάκη» - σπάνια βρέθηκαν στις ίδιες παρέες. Σε μια από αυτές περιλαμβανόταν και ο κ. Χ. Καστανίδης. Οσοι μάλιστα θυμούνται εκείνες τις εποχές λένε ότι αν το 1974 μπήκαν οι βάσεις της φιλίας Βενιζέλου -Λοβέρδου, σίγουρα από τότε χρονολογείται και η αρχή μιας μακράς και αμοιβαίας αντιπάθειας, μεταξύ Βενιζέλου και Καστανίδη. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.
Επιστρέφοντας στο 1978, ο κ. Λοβέρδος διαγράφεται από την ΚΝΕ και ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναχωρεί για το Παρίσι, για τις μεταπτυχιακές του σπουδές, οι επαφές τους διακόπηκαν. Οι δρόμοι τους ξανασυναντήθηκαν αρκετά χρόνια αργότερα, όταν είχαν ήδη κάνει τα πρώτα επαγγελματικά βήματά τους. Και συγκεκριμένα στις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν το ενδιαφέρον για το Συνταγματικό Δίκαιο τους έφερε στον κύκλο του διαπρεπούς συνταγματολόγου Δημητρίου Τσάτσου, ο οποίος υπήρξε και για τους δύο επιστημονικός μέντορας. Το 1993 ο κ. Βενιζέλος ξεκίνησε την πολιτική καριέρα του και το 1994 ο 37χρονος από τη Θεσσαλονίκη έγινε εκπρόσωπος της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου.
Μετά το 2004 και την ανάδειξη του κ. Γ. Παπανδρέου στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ, οι δύο άνδρες βρέθηκαν πάρα πολύ συχνά στην ίδια πλευρά. Το 2004 υπερασπίστηκαν τον κ. Κ. Σημίτη στην Εξεταστική Επιτροπή για τα εξοπλιστικά προγράμματα. Ωστόσο, το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα συμπόρευσης εκείνη την εποχή, ήταν η κοινή στάση τους έναντι της πρότασης του κ. Παπανδρέου για αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος όσον αφορά την αποκλειστικότητα παροχής ανώτατης εκπαίδευσης από το κράτος. Η σχέση των δύο ανδρών χαλυβδώθηκε πολιτικά το 2007, όταν ο κ. Λοβέρδος εμφανίσθηκε ως ένας από τους πρώτους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που τάχθηκαν υπέρ του κ. Βενιζέλου στην κούρσα για την προεδρία του κόμματος. Ο κ. Λοβέρδος το 2007 ήταν κάτι παραπάνω από απλός υποστηρικτής του κ. Βενιζέλου. Ηταν ο «στρατηγός» της καμπάνιας του και ο πιο στενός φίλος και συνομιλητής του.
Οι εκλογές του 2009 ώθησαν τον κ. Βενιζέλο στην άτυπη εξορία του «Πενταγώνου» και τον κ. Λοβέρδο στις «ηλεκτρικές καρέκλες» αρχικά του υπουργείου Εργασίας και έπειτα της Υγείας. Προτού ακόμη αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών, ο κ. Βενιζέλος τασσόταν προφανώς αντίθετα από τις ρητορικές και πολιτικές επιλογές του κ. Λοβέρδου, ο οποίος είχε ταχθεί υπέρ του πρώτου Μνημονίου, τη στιγμή που ο τότε υπουργός Αμυνας διαφωνούσε και τηρούσε διακριτικές αποστάσεις.
Η πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου, δημιούργησε εκ των πραγμάτων ζήτημα διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ. Από τον Νοέμβριο του 2011 έως τα τέλη του Ιανουαρίου του 2012, ο κ. Λοβέρδος επισκεπτόταν τακτικά το γραφείο του κ. Βενιζέλου στη Ζαλοκώστα. Μάλιστα τον Ιανουάριο του 2012, ο κ. Λοβέρδος περνούσε από τη Ζαλοκώστα σχεδόν όσο συχνά πήγαινε στο υπουργείο Υγείας. Η λύση δόθηκε τελικά στο γραφείο του κ. Κ. Σκανδαλίδη στη Σίνα, που είχε μετατραπεί σε στρατηγείο του κ. Βενιζέλου. Είναι σχεδόν ειρωνικό ότι τόσο ο κ. Λοβέρδος όσο και ο κ. Σκανδαλίδης ήρθαν τελικά σε τροχιά σύγκρουσης με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Οργή Βενιζέλου για το νέο κόμμα Η ανακοίνωση δημιουργίας της Ριζοσπαστικής Κίνησης Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας (ΡΙΚΣΣΥ) από τον κ. Λοβέρδο, την περασμένη Δευτέρα, εξόργισε τον κ. Βενιζέλο, ο οποίος σχεδόν αιφνιδιάστηκε. Δύο ημέρες νωρίτερα, το απόγευμα της Παρασκευής, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε τηλεφωνήσει στον κ. Λοβέρδο για να του ευχηθεί για την ονομαστική εορτή του. Η επανάκαμψη του κ. Λοβέρδου στις κομματικές διαδικασίες αλλά και η άποψη του πρώην υπουργού σχετικά με το θέμα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ είχε πείσει τον κ. Βενιζέλο και τους στενότερους των συνεργατών του, ότι ο πρώην υπουργός είχε εγκαταλείψει τα σχέδια της αποχώρησής του από το κόμμα και στόχευε να παραμείνει και να κινηθεί με όρους ενδοκομματικούς. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, ο κ. Βενιζέλος ήταν διατεθειμένος ακόμη και να ανεχθεί τη δημιουργία τάσης εντός του ΠΑΣΟΚ. Η ανακοίνωση του κ. Λοβέρδου, όμως, δεν άφηνε πολλά περιθώρια για παρερμηνεία. Ο κ. Βενιζέλος, μισή ώρα αφού κατηγόρησε, εμμέσως πλην σαφώς, τον κ. Λοβέρδο για ασέβεια στις πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ κατά της Χρυσής Αυγής, έδινε ένα άδοξος τέλος σε μια πολυετή φιλία.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου