Έρχονται στην επιφάνεια οι εργάτες του Χιλιανού ορυχείου. Το ταξίδι της ζωής

Τετάρτη, 13 Οκτωβρίου, 2010
Με κομμένη την ανάσα εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο παρακολουθούν τον απεγκλωβισμό των εργατών στο ορυχείο χαλκού και χρυσού που εγκλωβίστηκαν στις 5 Αυγούστου, 2010 όταν έγινε μία τεράστια κατολίσθηση και οι ιδικοί λένε ότι 700,000 τόνοι βράχων καταπλάκωσαν τους εργάτες στα βάθη του ορυχείου.
Οι πρώτες ενδείξεις δεν ήταν καθόλου καλές αφού κόπηκε η επικοινωνία με την επιφάνεια. Κάθε ώρα κάθε λεπτό που περνούσε εξανεμίζονταν οι ελπίδες να βρίσκονται στη ζωή.
Πέρασαν 17 ημέρες όταν ένα μικρό σήμα έφτασε στην επιφάνεια ότι είναι ζωντανοί 33 άνθρωποι, εγκλωβισμένοι σε μία στοά. Η Γη πάνω τους και δίπλα είχε κραδασμούς γιατί το παλαιό ορυχείο (είναι 130 χρονών) που έχει υπερεκμεταλευτεί ήταν επικίνδυνο.
Όταν τελικά τα σωστικά συνεργεία επικοινώνησαν πάρθηκε η απόφαση να μετακινηθούν σε μία άλλη στοά καταφύγιο πράγμα που έγινε.
Δεν ήταν όμως εύκολο να φτάσουν τα σωστικά συνεργεία. Οι επιστήμονες άρχισαν έναν αγώνα με το χρόνο. Τα μέσα της Χιλής είναι ελάχιστα και η πραγματικότητα είναι ότι το έργο ήταν πολύ δύσκολο και ακριβό. Όλος ο κόσμος κινητοποιήθηκε από τη ΝΑΣΑ μέχρι τη Γερμανία και την Αυστραλία. Στην αρχή με ένα γεωτρύπανο έφτασαν στη στοά αλλά η τρύπα ήταν πολύ μικρή και μόνο υγρά μπορούσαν να στείλουν. Αργότερα έφεραν ένα μεγάλο γεωτρύπανο από την Αυστραλία και άρχισαν να τρυπούν το βράχο. Η ΝΑΣΑ έφτιαξε μία κάψουλα σαν αυτή που χρησιμοποιούν οι αστροναύτες και το συρματόσκοινο παραχωρήθηκε από τη Γερμανία. Πέρασαν 70 ημέρες και κοντά τα μεσάνυχτα χθες βράδυ ο πρώτος διασωθείς έφτασε στην επιφάνεια. Μία ώρα αργότερα ακλούθησε κι άλλος και περίπου 50 λεπτά αργότερα ήρθε κι άλλος, κι άλλος.
Ο Πρόεδρος της Χιλής, αξιωματούχοι της Κυβέρνησής του και πλήθος κόσμου έδωσαν το παρόν δίπλα από το μεγάλο “σωλήνα” που έχει ανοίξει το γεωτρύπανο.
Ο λόγος που εργασία γίνεται νύχτα είναι επειδή έχουν μείνει τόσο καιρό χωρίς φως και πρέπει σιγα-σιγά να προσαρμοστούν. Υπολογίζετε ότι η προσπάθεια θα συνεχίζεται για κάπου 36 ώρες μέχρι που και ο τελευταίος εργάτης να είναι στην επιφάνεια

Βασίλης Καυκάς, Βοστώνη